Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Τεκμηριώνοντας τον Ηράκλειτο

Λειτουργεί στη ζωή με μια διαρκή αντίφαση, βίαιη, συγκρουσιακή, διχοτομική. Πολλές φορές αυτή σπάζει σε μια σειρά από επί μέρους, συχνά ταυτόχρονες, αντιθέσεις.
Είναι εγκεφαλικός και, κατά βάθος, επιφυλακτικός τύπος, αλλά ο αυθορμητισμός, η ένταση και το απόλυτο της συναισθηματικής συμπεριφοράς διεκδικούν ακατάπαυστα την επικυριαρχία από την ψύχραιμη λογική. Αναζητούσε διακαώς δασκάλους και πρότυπα ζωής, όμως την ίδια στιγμή τα αμφισβητούσε, τα υπέσκαπτε, τα γκρέμιζε.
Βάζει πάνω απ' όλα την οικογένεια, εντούτοις οικογένεια δεν δημιούργησε. Σπούδασε, μελέτησε και λατρεύει το παρελθόν, αλλά προσπαθεί επίμονα να παρακολουθεί τη σύγχρονη τεχνολογία και σαγηνεύεται από τις άγνωστες δυνατότητες του μέλλοντος. Αν και βαθύτατα ανασφαλής, διάλεξε ως επάγγελμα να διδάξει. Και, ως εκ τούτου, ασκεί εξουσία, ενώ τη μισεί.
Αντλεί την ύψιστη ηδονή από κάθε είδους σωματική απόλαυση, αλλά γοητεύεται από τις πνευματικές αναζητήσεις, στις οποίες και αναλώνεται. Ποθεί την επικοινωνία, χωρίς όμως σχεδόν ποτέ να κάνει το πρώτο βήμα, οπότε και εκφράζεται λακωνικά, κοφτά. Αγαπά τον άνθρωπο, ωστόσο φοβάται τους ανθρώπους. Γι' αυτό και έχει λίγους φίλους, παρόλο που θεωρεί πολύτιμο θησαυρό τη φιλία. Θυμώνει συχνά και έντονα, αλλά οι άλλοι βλέπουν συμπεριφορά υπομονετική, διαλλακτική, ευγενική. Επιδιώκει την ειλικρίνεια, νιώθει όμως ανειλικρινής. Έχει ξεκάθαρες και αυστηρές προσωπικές ηθικές περιχαρακώσεις, παρά την ανοχή και την κατανόηση που εισπράττει ο προσφιλής περίγυρος.
Μολονότι βιώνει βαθύτατα τη διαφορετικότητα σε πάμπολλα πεδία και δεν έχει καμία διάθεση να την απαρνηθεί, αισθάνεται επιτακτική την ανάγκη της ένταξης σε σύνολο, την παραμυθία του ανήκειν. Ίσως φταίει το ότι πρωτόειδε το φως κι έκανε τα πρώτα βήματα σε μια χώρα, της οποίας δεν είχε την ιθαγένεια, αλλά την αγάπησε πολύ ως γενέθλια. Έκανε τη γνωριμιά της ζωής ανάμεσα σε αλλόγλωσσα και αλλόθρησκα πρόσωπα, αλλά η απόσπαση από αυτά δεν έγινε με ομαλό τρόπο. Από την άλλη, όταν βρέθηκε στην ανέκαθεν και μακρόθεν αγαπημένη πατρίδα, αυτή ακριβώς η εμπειρία έφερε την αποξένωση. Υπογράμμισε μια διαφορετικότητα, που ασφαλώς δεν επιθυμεί μεν, υφίσταται δε αναντίρρητα.
Ένας διαρκής εσωτερικός εμφύλιος η ζωή, με πολυπόθητη έκβαση την παλίντονο αρμονία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...