Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Avatar

Βγαίνοντας από τον κινηματογράφο ήταν ακόμα πλημμυρισμένη από τα χρώματα και τους ήχους, βυθισμένη στις τρισδιάστατες εικόνες. Της άρεσαν πάντα οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, μόνο που τα τελευταία χρόνια είχε γίνει λίγο πιο επιλεκτική για το ποια απ’ αυτές θ’ άφηνε να την παρασύρει μέχρι και την κινηματογραφική αίθουσα. Άσε που ένιωθε και κάπως άβολα, αν βρισκόταν μόνο ανάμεσα σε νεαρούς έφηβους θεατές.
Η ποικιλία όμως των ηλικιών που παρακολούθησαν μαζί της το Avatar λειτούργησε απενοχοποιητικά, ενώ παράλληλα της προκάλεσε και κάποια έκπληξη, αφού η υπόθεση ήταν αρκετά ή, μάλλον, πολύ απλοϊκή: μια ανάλαφρη σούπα από περιβαλλοντικές ανησυχίες, κριτική σε αποικιοκρατικές και μιλιταριστικές αντιλήψεις (που όμως εκμεταλλεύεται στο έπακρο για το γύρισμα ενός μεγάλου μέρους εντυπωσιακών σκηνών), κοινότοπες αναφορές σε στερεοτυπικές συμπεριφορές (χωρίς να ξεφεύγει απ’ αυτές) και, βέβαια, μια μετ’ εμποδίων ιστορία αγάπης. Εφόσον τα γνώριζε αυτά, τότε γιατί πήγε να δει αυτή την ταινία; Μα, γιατί ήθελε να εξακριβώσει αν όντως αποτελεί σταθμό, όπως σχολιάστηκε, στην εξέλιξη της τεχνικής πλευράς όσον αφορά τη δημιουργία ταινιών αυτού του είδους. Άλλωστε, η αξία αυτών των σταθμών μπορεί να εκτιμηθεί ακριβώς και μόνο στην εποχή που υλοποιούνται, όχι αργότερα.
Ενώ ακόμη δεν είχε φτάσει στην τελική της απόφανση για την αξία της ταινίας —κάτι που είναι, εξάλλου, πολύ υποκειμενικό—, η προσοχή της στράφηκε στον τίτλο. Της ήταν άγνωστη η λέξη, καθώς δεν ήταν τόσο εξοικειωμένη με πολλές από τις δυνατές χρήσεις των νέων τεχνολογιών και, επομένως, την ορολογία τους. Έμαθε λοιπόν ότι η λέξη avatar επινοήθηκε από τη σανσκριτική λέξη avatāra, που σημαίνει ενσάρκωση. Χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει το ψευδώνυμο, το εικονίδιο, που υιοθετεί κάποιος στο διαδίκτυο, σε χώρους συζητήσεων, σε ιστολόγια, σε προγράμματα άμεσων μηνυμάτων, αλλά και την τρισδιάστατη περσόνα που επιλέγει σαν alter ego όταν συμμετέχει σε video games. Κατάλαβε ότι, χωρίς να το ξέρει, είχε κι εκείνη από καιρό ένα δυο avatar.
Με λυμένη πια αυτή την απορία, η σκέψη της επέστρεψε στην ταινία. Οι πρωταγωνιστές εκεί συνδέονται με το δικό του avatar ο καθένας σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούν να λειτουργούν ταυτόχρονα η πραγματική και η κατασκευασμένη τους ύπαρξη. Αυτή η δεύτερη μάλιστα δεν είναι πια εικονική, αλλά έχει απόλυτα υλική υπόσταση. Τα πρόσωπα του έργου διατηρούν τα βασικά ψυχοπνευματικά χαρακτηριστικά τους και στις δύο υποστάσεις τους. Ο πρωταγωνιστής όμως, όχι μόνο δεν διατηρεί τη σωματική του αναπηρία στη «νέα» του κατάσταση, αλλά του δίνεται η ευκαιρία να «θεραπεύσει» και τις ιδεολογικές του «αναπηρίες».

Το αίσιο τέλος του παραμυθιού που καθαίρει τις ψυχές των θεατών, σκέφτηκε ειρωνικά. Την ίδια στιγμή, αυτή η ειρωνεία γύρισε μπούμερανγκ σε βάρος της. Σε μια αναλαμπή αυτογνωσίας συνειδητοποίησε ότι στη ζωή της εκείνη είχε εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, avatar —και μάλιστα, πολύ πριν αναπτυχθεί το διαδίκτυο και διαδοθούν τόσο πολύ οι νέες τεχνολογίες επικοινωνίας.
Τι άλλο από avatar ήταν όλοι εκείνοι οι ήρωες και οι ηρωίδες των ταινιών που είδε, με τους οποίους ταυτίστηκε και μοιράστηκε τις περιπέτειες και τα κατορθώματά τους; Όλα εκείνα τα πρόσωπα των βιβλίων που διάβασε, τα οποία της χάρισαν τις εμπειρίες και τους προβληματισμούς τους, τα βάσανα και τα ταξίδια τους σε άλλες εποχές και άλλους κόσμους; Με την ίδια δυσκολία που ο πρωταγωνιστής της συγκεκριμένης ταινίας αποχωριζόταν την κατασκευασμένη του ύπαρξη, με την ίδια σχεδόν δυσκολία, σωματική και ψυχική, έβγαινε κι εκείνη κάθε φορά από την κινηματογραφική αίθουσα μετά από μια καλή ταινία ή έκλεινε και χάιδευε το εξώφυλλο ενός καλού βιβλίου. Πόσες «αναπηρίες» της δεν θεράπευσε απορροφημένη από τη μεγάλη οθόνη ή βυθισμένη στις χάρτινες σελίδες; Και ήταν πολλές οι φορές που ένιωσε ότι απ’ αυτά τα ταξίδια γύρισε έστω και λίγο καλύτερα, έστω και λίγο καλύτερη απ’ ό,τι ήταν όταν τα ξεκινούσε.
Χρωστούσε λοιπόν μια αφιέρωση στα avatar της ζωής της.

7 σχόλια:

  1. Aυτό το χάιδεμα στο εξώφυλλο ενός καλού βιβλίου....με κατασυγκίνησε
    πόσες φορές ...και ένα κράτημα στην αγκαλιά πριν το ακουμπήσω στο κομοδίνο.....
    Είδα την ΑGORA και με συντρόφευε η σκέψη σου...
    είχα διαβάσει και τα σχόλιά σου στην Flora (έγραψα εκεί λίγα σχόλια για την ταινία)
    Αυτό δεν έχω καταφέρει να το δώ ακόμα γιατί είπα οτι αξίζει να το δω σε αίθουσα με δυνατότητα 3D και όλο δεν βρήσκω εισητήρια .Πολύ μου άρεσε η σκέψη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαίρομαι που μοιράζομαι συγκινήσεις μαζί σου, γιατί φωτογραφίες (ειδικότητά σου) δεν έχω το χρόνο αλλά και την έμπνευση να τραβήξω. Αν και κάποια στιγμή θα πρέπει ίσως ακόμα και την ασχήμια της πρωτεύουσας -κυρίως αυτήν- να την καταγράψω.
    Όσο για την ταινία δεν την έχω δει ακόμη, αλλά θα το κάνω παρασυρμένη από την ανάρτηση της Φλόρας, την οποία επίσης διάβασα.
    Να σου επισημάνω μόνο ότι στο όνομά μου προσέθεσα τον τόπο καταγωγής μου, από τότε που το Φτερό στον άνεμο που πάει παντού ανακάλυψε μια συνονόματη Υπατία. Εκείνης τα σχόλια μάλλον διάβασες στην ανάρτηση της Φλόρας.
    Εκεί που νόμιζα ότι η Υπατία ήταν μια ξεχασμένη υπόθεση, βρεθήκαμε δύο (για την ώρα!) να προσπαθούμε να τη ξαναφέρουμε στην επιφάνεια. Και κολλητά ήρθε και η φετινή ταινία! Τι να πω;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπημένη Υπατία Αλεξανδρινή, δεν θα το πιστέψεις.........
    ....βρέθηκε και 3η Υπατία!!!!!!!!

    ......
    αχαχαααααααααααααααααα

    ......

    .....συγνωμη..το τερατόφτερο δεν Χακρατήθηκε μέχρι την Πρωταπριλιά....:)))))
    Και μπορεί Τρίτη Υπατία να μη βρήκα, βρήκα όμως δεύτερο φτερό!!!

    Άστα να πάνε, τελικά όλοι σαν τους Χιώτες πάμε εδώ μέσα :))))

    Και τελικά δεν κατάλαβα....το Avatar..να πάμε δηλαδή να το δούμε ή όχι?!!
    Χαίρετεεεεεεεεεε :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φτερούλι, καιρό είχα να πάρω νέα σου. Καλώς το! Όπως καλά κατάλαβες, δεν έγραψα για το Avatar, αλλά με αφορμή το Avatar.
    Φαίνεται ότι παραείναι λοξές οι ματιές μου. Τέλος πάντων.
    Την ταινία την ευχαριστήθηκα. Διευκρίνισα όμως και στην ανάρτησή μου ότι μ' αρέσουν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Για όσους λοιπόν βρίσκονται σ' αυτή την κατηγορία θεατών, θα ήταν παράλειψη να μη δουν την ταινία, και μάλιστα σε προβολή 3D. Είναι σωστή δηλ. η επιλογή του Ξωτικού. Από κει και πέρα, το story δεν είναι και πολύ πρωτότυπο (κάτι σε "Χορεύοντας με τους λύκους" φέρνει), αλλά βλέπεται ευχάριστα.
    Αιτούμαι ταπεινά τη συγγνώμη σου για την ασάφεια :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εμένα με προσέλκυσε εδώ, περισσότερο από το Avatar (αν και μαρέσει πολύ η επιστημονική φαντασία), το όνομα της blogger.

    Υπατία η Αλεξανδρινή.

    Πολύ εντυπωσιακό.

    Είσαι μαθηματικός? Μάλλον. (καλά μερικές φορές απαντάω και μόνος μου).

    Αλεξανδρινή? Μάλλον όχι.

    Χριστιανή? Σίγουρα όχι (είμαι δυνατός στις προβλέψεις!!)

    Νεοπλατωνική φιλόσοφος? (ας αφήσω κάτι να πεις και εσύ. Μην το παρακάνω κι όλας!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλωσόρισες, IonnKorr
    Κόπιασε, αλλά μάλλον θα σε απογοητεύσω... Οι απαντήσεις στα ερωτήματά σου είναι κατά σειρά: α) Όχι. β) Ναι. γ) Έτσι γράφει η ταυτότητά μου, αλλά... δ) Σίγουρα όχι. Μάλλον τον Επίκουρο -χωρίς τις παρερμηνείες που έχει υποστεί- ακολουθώ.
    Πάντως υπάρχει και άλλη Υπατία, μαθηματικός όντως, στο διαδίκτυο. Με την αναγραφή της καταγωγής προσπάθησα να διαφοροποιηθώ, γιατί διέκρινα κάποιους κοινούς παρονομαστές -για να χρησιμοποιήσω κι εγώ μαθηματικούς όρους:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μα έπεσα τόσο έξω?

    Επικούρεια ε? Πολύ μ'αρέσει αυτό.

    Συν-οπαδός κι εγώ. Επίκουρος και Krishnamurti οι δύο φιλόσοφοι που πιστεύω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...