Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Άκαιρα παιδιαρίσματα

Ακούει κανείς τις διάφορες συζητήσεις στις παρέες, ρίχνει μια ματιά στις ενημερωτικές εκπομπές και τις ειδησεογραφικές σελίδες των ΜΜΕ, κάνει μια βόλτα στο ελληνικό διαδίκτυο. Παρατηρεί μια στάση που εύκολα θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει παιδική για την υπερβολή που τη διακρίνει.
Είναι πολλοί, λόγου χάρη, αυτοί που «πέφτουν από τα σύννεφα» για το βάθος της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Μα καλά, όλοι αυτοί δεν έβλεπαν τόσα χρόνια ότι καταναλώνουμε χωρίς να παράγουμε; Δεν έβλεπαν το «ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε και για αύριο έχει ο Θεός»; Ε, λοιπόν ο Θεός «δεν έχει», μας τέλειωσε.
Επίσης πολλοί είναι αυτοί που αρνούνται, ως άρτι αφιχθέντες από τον Κρόνο, οποιαδήποτε συμβολή στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, εφόσον κατά την άποψή τους ουδεμία ευθύνη φέρουν για τη δεινή μας κατάσταση.
Από την άλλη υπάρχει μια εξίσου διαδεδομένη τάση να επισημανθούν οι υπαίτιοι. Πέρα από τους συνήθεις υπόπτους (πολιτικούς, πολιτικάντηδες, μεσάζοντες, παράγοντες, συμβούλους, τριβούλους, μικρο- και μεγαλο-δημοσιογράφους κ.ο.κ.), θυμηθήκαμε ξαφνικά και όλα τα ελαττώματα και τα μειονεκτήματα της φυλής: ο Έλληνας ετούτο, ο Έλληνας το άλλο, ο Έλληνας το παράλλο… Ένας περιούσιος λαός από την ανάποδη: όλα τα στραβά είναι δικά μας κατ’ αποκλειστικότητα. Και να ο βούρδουλας που πιάνει δουλειά για την ομαδική αυτομαστίγωση.
Εδώ έβαλαν το χεράκι τους και οι ειδικοί στη διαχείριση και διαμόρφωση της κοινής γνώμης: τα πράγματα είναι χάλια, όλοι φταίμε, όλοι πρέπει να πληρώσουμε. (Κάποιοι μάλιστα –και όχι οι υπεύθυνοι– θα πληρώσουν το κατιτίς παραπάνω.)
Αυτή η διάχυση της ενοχής επί δικαίων και αδίκων, στηριγμένη στην έννοια της συλλογικής τάχα μου ευθύνης, βρήκε πρόσφορο έδαφος στο θυμικό μας. Μόνο που η αποδοχή της κοινής ενοχής μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ γι’ αυτούς που την προωθούν, αλλά και για το σύνολο. Δεν εξωθείς κάποιον σε χειρότερη ζωή ενοχοποιώντας τον. Δεν μπορεί ο τεχνηέντως ενοχοποιημένος αθώος να λειτουργήσει θετικά και δημιουργικά –κάτι που επειγόντως χρειαζόμαστε ως κοινωνία. Δεν μπορεί ο ελάχιστα υπεύθυνος για την οικτρή επιδείνωση της ζωής του και σε απόγνωση βυθισμένος ν’ αποδέχεται για πολύ μια ενοχή που καθόλου δεν του αναλογεί, χωρίς να διαμαρτυρηθεί, χωρίς ν’ αντιδράσει. Τα μερίδια της ευθύνης δεν είναι ίδια, επομένως ούτε τα μερίδια της ενοχής. Τώρα, βλέπετε, κάποιοι θυμήθηκαν την ισότητα!
Σε όλα αυτά τα είδη στάσης και συμπεριφοράς υπάρχουν ψήγματα αλήθειας. Όμως, στην ακραία τους μορφή, στην υπερβολή τους, καταντούν ψέμα. Τα παιδιά χαίρονται υπερβολικά, λυπούνται υπερβολικά, θυμώνουν υπερβολικά και γρήγορα τους περνάει. Δεν έχουμε το περιθώριο να παιδιαρίζουμε. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και πρέπει ν’ ανασκουμπωθούμε να την αντιμετωπίσουμε. Με ψυχραιμία, με νηφαλιότητα, με αποφασιστικότητα, με αυτογνωσία ουσιαστική. Προσπαθώντας ταυτόχρονα να μείνουμε πιστοί σε κάποιες βασικές αρχές μας,  όπως της δικαιοσύνης, της ισότητας, της αλληλεγγύης. Δύσκολο και ανηφορικό δρόμο έχουμε μπροστά μας.

10 σχόλια:

  1. Τί να πω? Αφού δεν καίμε το σύμπαν για την αδικία που μας γίνεται, αρχίζοντας με το να βρούμε τους υπαίτιους, καλά μας κάνουν και μας βάζουν να πληρώνουμε τα σπασμένα... ξανά και ξανά...
    Σάμπως αν τα πληρώσουμε θα πάμε μπροστά; Απλά θα υπάρχει περιθώριο για μεγαλύτερη μάσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι είναι η ύβρις καλή μου φίλη? ο υποβολέας μου, μουλέει:αλαζονεία,υπέρβαση του μέτρου?τι επισείει ?τη Νέμεσιν και συνεπάγεται την τίσην.
    Θα γίνουν αυτά στη σύγχρονη Ελλάδα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Ηώ,
    Αυτό το μπλοκάρισμα στην ουσιαστική λειτουργία της δικαιοσύνης είναι που διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό: την πληρώνουν οι φτωχοδιάβολοι και, επιπλέον, τους φορτώνουν και ενοχή που δεν τους αναλογεί!

    @ α Κενταύρου,
    Η ύβρις, καλέ μου συνάδελφε, είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση· άρα είναι διαχρονική. Απλώς, στη σύγχρονη Ελλάδα στρεβλώθηκε και αυτή η διαδικασία: η Νέμεσις αλλοιθώρησε και επιβάλλει την τίσιν επί δικαίων αντί επί αδίκων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπατιούλα μου σοφή,

    κάθε σιωπή και ένα "συμφωνώ". Με όλα τα παραπάνω. Και με τα επόμενα. Πάρα πολύ. Πάρα πολύ όμως.
    Πώς το ξέρω; Το ξέρω, έτσι απλά.

    Υγ την ημερομηνία της ταινίας 18/4 ήθελα να ξερα πώς την πέτυχες!

    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φτερό μου, που καμουφλάρεις πίσω από τα avatar σου τη στοχαστικότητά σου, δεν ξέρεις πόσο με παρηγορούν τα "συμφωνώ", σιωπηλά ή ηχηρά, τα δικά σου και μερικών ανθρώπων που γνώρισα εδώ πέρα.
    Τι ακριβώς εννοείς για την ημερομηνία της ταινίας; Είναι μία ταινία που είχα δει παλιά και με είχε πολύ αγγίξει. Όχι μόνο για την ερμηνεία της πάντα εξαιρετικής Jodie Foster, αλλά κι επειδή κάπου είχα διαβάσει τότε ότι η συμπρωταγωνίστριά της Kelly McGillis είχε υποστεί στην πραγματική της ζωή βιασμό. Μου τη θύμισε το άρθρο στο οποίο παραπέμπω με την ανάρτηση της 18/4.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στο τρέιλερ της ταινίας ξεκινώντας λέει ..on Aprile 18th, 1987.......εκείνη την ημέρα έγινε ο βιασμός στο μπαρ, αυτό εννοούσα. Μου έκανε εντύπωση πως το θυμήθηκες. Πες μου ότι δεν ήταν σύμπτωση, πες μου!
    Δεν την έχω δει την ταινία αλλά αφού παίζει η Φόστερ θα είναι πολύ καλή, θα την δω με την πρώτη ευκαιρία.
    Ευχαριστώ
    Με εκτίμηση
    Φτερό το Στοχαστικό! χεχε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φτερό μου παρατηρητικότατο!
    Θα σε στενοχωρήσω: όταν θυμήθηκα και αποφάσισα να παραπέμψω στην ταινία, δεν το θυμόμουν καθόσον η ταινία είναι αρκετά παλιά (άλλωστε είμαι και σε ηλικία που το Alz μου χτυπάει την πόρτα!). Την ώρα που ετοίμαζα την ανάρτηση πρόσεξα την ημερομηνία και το θεώρησα ευτυχή σύμπτωση. Δεν πίστευα ότι θα την πρόσεχε κανείς, αλλά -όπως συνήθως- με διέψευσες!!! Υποκλίνομαι!!!
    Πάντως αξίζει να τη δεις αυτήν την ταινία -και για την ποιότητά της και γιατί στηρίζεται σε αληθινό περιστατικό, αν δεν με γελά η μνήμη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φτερούλι που πας παντού,
    Να σε κουφάνω; Ε, λοιπόν, έχω αποκτήσει σχέση και με την Υπάτη. Από τη γυναίκα του αδελφού μου. Αγαπημένος προορισμός το καλοκαίρι (παράδεισος για τα παιδιά) και ιδιαίτερα το Πάσχα, οπότε και τηρούνται όλες οι Ρουμελιώτικες παραδόσεις. Υπόσχομαι μετά από μερικούς μήνες φωτογραφικό ρεπορτάζ!!!
    Πήγες να με ξαφνιάσεις; Χε, χε ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...