Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Αγαπώ... ν' αγαπώ!

Είπα να διακόψω προσωρινά τη σιωπή μου και ν’ αποδεχτώ την πρόσκληση της Margo σ’ ένα παιχνίδι που δεν είναι καθόλου παιχνίδι. Ξεκινάει σαν τέτοιο και εξελίσσεται σε μια απόπειρα μερικής αυτοπαρουσίασης. Είναι μια διαδικασία αρκετά δύσκολη, αν θέλει κανείς να είναι ταυτόχρονα και ειλικρινής. Και πώς να επιλέξεις δέκα μόνο από τις πολλές αγάπες σου;
Ξεκίνησα λοιπόν με μια ζαβολιά: στρίμωξα την πρώτη μου στον τίτλο της ανάρτησης.
Και συνεχίζω:
 1.- Αγαπώ την ισότιμη και ειλικρινή φιλία.
 2.- Επειδή απολαμβάνω να μαθαίνω, ενθουσιάζομαι από το αστραφτερό βλέμμα του παιδιού που μαθαίνει κάτι καινούργιο (δεύτερη ζαβολιά).
 3.- Αγαπώ κάθε είδους σκαρφάλωμα.
 4.- Εκτιμώ την αίσθηση του δικαίου.
 5.- Χαίρομαι τους παθιασμένους ανθρώπους, όταν το πάθος τους σπρώχνει προς τα πάνω τους ίδιους και το περιβάλλον τους.
 6.- Το χιούμορ μού είναι απαραίτητο όσο το οξυγόνο· γι’ αυτό και αγαπώ τις λοξές ματιές στα πράγματα και τις καταστάσεις (τρίτη ζαβολιά).
 7.- Μ’ αρέσουν οι γωνίες ως αντίθετο της κάθε είδους στρογγυλάδας, αλλά και ως καταφύγιο (τέταρτη ζαβολιά).
 8.- Αγαπώ όλες τις ανθρώπινες γλώσσες (το λόγο, τη μουσική, τον κινηματογράφο) και τον παιδεμό τους να κατακτήσουν την έκφραση.
 9.- Αγαπώ με όλο μου το είναι τη θάλασσα, σε φουρτούνα ή μπουνάτσα, για τα χρώματά της και τον πάντα μακρινό της ορίζοντα.
10.- Λατρεύω το πινγκ-πονγκ, αλλά και αρκετά άλλα αθλήματα.
Η δυσκολία του παιχνιδιού έγκειται στο σταμάτημα όταν φτάσεις στον αριθμό 10, ενώ έχεις πάρει φόρα… Σέβομαι όμως τους κανόνες (;) και προσφέρω τη σκυτάλη σ’ όποιαν και όποιον θελήσει από τις φίλες και φίλους
Απ’ ό,τι μαθαίνω το παιχνίδι ζητάει να παρουσιάσει κανείς δέκα πράγματα που αγαπάει, ν’ αναφέρει αυτόν που τον προσκάλεσε και να προτείνει σε άλλους δέκα ιστολόγους να το συνεχίσουν. Είναι φυσικό λοιπόν κάποιοι να έχουν ήδη προσκληθεί, μια που κινούμαστε όλοι περίπου στις ίδιες ψηφιακές γειτονιές.
Αυτονόητο είναι ότι στη γειτονιά μας κάθε περαστικός είναι καλοδεχούμενος!

35 σχόλια:

  1. 1, 2, 3, 4, 5, 8, 9
    αν δεν ταιριάζαμε δε θα συμπεθεριάζαμε;))
    Παίζεις πινγκ πονγκ;
    Εγώ τένις:)
    Χαίρομαι που έσπασες τη σιωπή σου Υπατία μου τώρα λέω να παίρνω σειρά, εννοώ στη σιωπή. Το προγραμματίζω..

    Καλό σου βραδάκι!
    Ααα έχασα, μου αρέσουν οι ζαβολιές σαν τις δικές σου;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχουμε συναντηθεί σε πολλές μπλογκογειτονιές, όμως η ανάρτηση της Margo, για την Lhasa De Sela η αιτία της πρώτης μου επίσκεψης.
    Εξαιρετική και η αντίστοιχη δική σου που διάβασα.
    Και οι συμπτώσεις έρχονται να βρίσκονται και στο σχόλιο της Margo ακριβώς από πάνω και στο να έχουμε συμπεριληφθεί στην ίδια πρόσκλησή της για παιχνίδι:)
    Όμορφες οι αγάπες που διάλεξες, την 5και την 9 τις διεπίστωσα ήδη από κάποια σχόλιά σου σε άλλα blogs.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Eντάξει καλέ το καταλάβαμε το υποννοούμενο...χαχα
    πιο πολύ απ'όλα αγαπάς τις ζαβολιές !!!!!!!!

    κι εγώ θα σου πώ οτι μόνο μία αγάπη σου μ'αφήνει εντελώς αδιάφορη ...και κάτσε τώρα μόνη σου να ψάχνεις ζαβολιάρα !!!!!

    πολύ σοφό το παιχνίδι τελικά έ !!

    Και οι σιωπές απολύτως αναγκαίες Υπατιούλα μου !!!!
    Πόσο αγαπώ να σε διαβάζω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Margo,
    Αν μου πεις ότι δύο από τα στοιχεία που σε τράβηξε στο τένις είναι η εκτόνωση από το χτύπημα της μπάλας και η ταυτόχρονη συγκέντρωση που απαιτεί η ευστοχία του χτυπήματος, ε, τι να πω πια...!
    Υπάρχουν βέβαια και οι ρακέτες στην παραλία, ως υποκατάστατο. Καλά, μιλάμε για πολύ κόλλημα... :)

    Καλησπέρα σου, Άστρια, και καλωσόρισες!
    Εκτός από τις συναντήσεις μας σε κοινούς φίλους, υπάρχουν και οι βουβές -ντρέπομαι να το ομολογήσω- επισκέψεις μου από τα μέρη σου. Θαυμάζω πάντα τις φωτογραφίες σου και τον τρόπο που τις σχολιάζεις. Αν σου πω ότι το μπλε χρώμα στο avatar σου μου είχε καρφωθεί από την αρχή;

    Ξωτικούλι,
    Έχεις αναλάβει το τσίγκλισμα μέχρι να γυρίσει το Φτερούλι μας; Εσείς οι δυο με μυήσατε στις ζαβολιές! Εγώ πάντα ήμουν ένα τίμιο και σοβαρό κορίτσι. Λέμε, τώρα ε;
    Να υποθέσω ότι η δέκατη (σ' αυτή τη λίστα, προσοχή!) αγάπη μου είναι αυτή που σ' αφήνει παγοκολόνα;
    Τι να κάνουμε; Στο πλαίσιο της ειλικρίνειας δεν έπρεπε να αποκρύψω το μοναδικό μου (ξαναλέμε, τώρα, ε;) ελάττωμα... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ευκαιρία για γνωριμίες σε βάθος...
    αλλά και νέες γνωριμίες!

    την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Α ναι και οι ρακέτες κόλλημα μεγάλο, αλλά ψάχνω παρτενέρ δεν παίζει κανείς:(
    Εκτός από όσα περιγράφεις μου αρέσει να κάνω και ακροβατικά για να χτυπήσω το μπαλάκι κι ας τσακιστώ:)))

    Όλη η καλή παρέα στης Υπατίας της Αλεξανδρινής.. ωραίααααα:)

    Μα που είναι το φτερό;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή μου υπατία σε ευχαριστώ για τη πρόσκληση...μπορώ να παίζω αυτό το παιχνίδι με τις αγάπες για μέρες:)
    Ωραίες αγάπες έχεις αγάπη μου...
    Το 3 και 7 δε παίζονται:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εδώ είναι Μαργκούλα μου, εδώ είναι και προσπαθεί να 'αγιάσει' αλλά μπαααααααααα.....

    ...δε μου λες βρε...σε 'σένα μιλάω κυρία μου, στο πιο ζαβολιάρικο πλάσμα που κυκλοφορεί εδώ μέσα...ααααχ...αχ...και δεν μπορώ να μιλήσω....καλά δεν ήμουν στη μουγκαμάρα μου; Γιατί θες να το ανοίξω το ρημάδι;; Πώς με στρίμωξες έτσι;;; Πονηρούλιιιιιιιιιιιιιιι, είσαι...είσαι....αχ..
    Όταν είδα την ανάρτηση (εχτές), στην πρώτη ματιά έκανα "ωχ",
    στη δεύτερη ματιά, "ωχ,ωχ,ωχ" σαν τον Κωνσταντάρα στο κρεβάτι του πόνου. Ζαβολιάρικο πλάσμα!
    Όμως ντράπηκα ρε γαμώτο πολύ και ήρθα πρώτα από όλα να σε ευχαριστήσω πολύ για τη σκέψη σου. Σε ευχαριστώ ειλικρινά :)
    Και τώρα μη μου πεις πως πρέπει να κάνω ανάρτηση, πλιζζζζ, θα πηδηχθώ απ' το παράθυρο λέμε!!
    Να τα γράψω εδώ;;; Κάνει;;;;;;
    ...
    Α! μη φύγεις,επανέρχομαι φορτσάτη να σχολιάσω τις αγάπες σου. Ζαβολιάρικοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 2,4,5,7 άκυρα. Θέλουν διόρθωση. Τι σκατά παιχνίδι αγάπης είναι αυτό όταν λέμε απολαμβάνω(2), εκτιμώ(4), χαίρομαι(5), μ' αρέσουν(7) ε; Γιατί αποφεύγουμε το αγαπώ;;
    Το 10 εντάξει, πιάνεται ως σωστό. 1,3,6,8,9 άψογα.
    Ο τίτλος υπέροχος, η πιο ωραία ζαβολιά :)
    Αυτά.

    Πάω τώρα να σκεφτώ κι εγώ τι αγαπώ....άκου λέει, "να σκεφτώ τι αγαπώ"...καλύτερα να πω, πάω "να αισθανθώ τι αγαπώ". Θα ξανάρθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. logia,
    Προπάντων οι νέες γνωριμίες. Αυτές είναι τα νέα κεφάλαια που πλουτίζουν το βιβλίο της ζωής μας!

    Margo,
    Αν δεν κάνει κανείς τη βουτιά, στην άμμο ή στα (μικρά, όμως, ε;) βότσαλα της παραλίας, δεν παίζει σωστές ρακέτες! Να κολλήσει η άμμος στον ιδρώτα, να γδαρθεί (λίγο) το δέρμα, για να είναι πιο απολαυστική η βουτιά μετά στο νερό!

    roundel,
    Ναι, το φθινόπωρο μας ήρθε αγαπησιάρικο! Αλλά είναι ωραίο να μιλάμε γι' αυτά που μας αρέσουν πού και πού, μια που η καθημερινότητά μας όλο και κάποια αφορμή για παράπονο ή διαμαρτυρία μάς πετάει κατάμουτρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αθόρυβο φτερούλι,
    Επιτέλους! Να 'σαι! CCCcccCCC VVVvvvVVV
    Ζαβολιάρα; Εγώ; Από πού κι ως πού; Α, ναι, το ομολόγησα μόνη μου στην ανάρτηση. Εεεε, ήταν για ν' αποδείξω ότι το 4 είναι τόσο ειλικρινές, ώστε να σκάψω μόνη μου το λάκκο μου!
    Όσον αφορά το σχόλιο για τα ρήματα, έχεις απόλυτο δίκιο. Πρώτη σκέψη -φιλολογικό κόλλημα- να μην επαναλαμβάνω την ίδια λέξη. Τώρα ομολογώ ότι και το "αγαπώ" γενικά μου φαινόταν "λίγο". Θα ήμουν πιο ειλικρινής αν χρησιμοποιούσα κάποιο από τα "παθιάζομαι" ή "τρελαίνομαι" ή "γουστάρω" ή "τη βρίσκω" ή... Το "λατρεύω" ήταν το μόνο που δεν λογόκρινα :0 :0 :0
    ΥΓ: Γράφεις όπου θέλεις (δεν θέλω πονηρές σκέψεις!), αλλά μη χάνεσαι έτσι, βρε παιδάκι μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 10 πραγματα που αγαπαω ε;για να σκεφτω λιγο!

    1)αγαπαω κ εγω να αγαπαω!οταν δεν αγαπαω,δε περναω καλα,ακομα κ οταν αγαπιεμαι.
    Προτιμω να αγαπαω απο το να αγαπιεμαι,αν πρεπει σωνει κ καλα να διαλεξω μονο ενα απο αυτα!

    2)τρελαινομαι για κοτοπουλο τηγανιτο!

    3)αγαπαω τη λογοτεχνια

    4)οπως κ τη μουσικη

    5)κ τον κινηματογραφο!

    6)αγαπαω τα ποιηματα μου

    7)τους ευγενικους κ καλους ανθρωπους

    8)αγαπουσα τα ξενυχτια,τις κραιπαλες κ τις τεκιλες,
    και λεω αγαπουσα γιατι εχω πανω απο 10 μηνες να διασκεδασω ξεφρενα οπως διασκεδαζα,αυτος ο ρημαδοχρονος που περναει,στο τελος ολους μας χαλαρωνει κ μας ηρεμει

    9)αγαπαω τα ταξιδια του μυαλου.Τα πραγματικα ταξιδια με κουραζουν τελευταια,φετος ας πουμε δε πηγα πουθενα διακοπες..(δεν επρεπε να διαβασω μου φαινεται τα ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ του Πεσσοα!ο οποιος θα πεθαινε απο τη στεναχωρια αν του ζητουσες να εγκαταλειψει την αγαπημενη του Λισσαβωνα!)

    10)τελος αγαπαω τον χειμωνα.

    Φιλη Υπατια εχεις δικιο,ανετα μπορεις να γραψεις πολλα πραγματα εδω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπράβο celin! Mαζί σου κι εγώ, εδώ μια χαρά χωράνε..χιχι :)
    Αγαπώ...
    1..την ειλικρίνεια, τη δικαιοσύνη, τα λίγα λόγια και τις λοξές ματιές άρα αγαπώ τρελά τους ειλικρινείς, τους δίκαιους, τους λιγομίλητους και τους λοξούς! ;) :)
    2..τους ανεξάρτητους, δυνατούς, κρυφά(άρα και αληθινά) ευαίσθητους ανθρώπους, τους αισιόδοξα μελαγχολικούς(που έχουν κατανοήσει/αποδεχθεί τι είναι η ζωή...άντε ας μην το πω τώρα..) και όμως χαμογελούν! Αυτούς τους ανθρώπους τους σέβομαι και τους θαυμάζω βαθύτατα.
    3..κάποιες μικρές στιγμές χαλάρωσης λίγο πριν ή μετά τον ύπνο. Κάποτε αγαπούσα και τον ίδιο τον ύπνο μα τώρα όχι πια. Στο προφίλ ενός μπλόγκερ που δεν θυμάμαι δυστυχώς το όνομά του, είχα κάποτε διαβάσει κάτι που έμοιαζε με αυτό: «στη ζωή μας έχουμε 2 επιλογές, είτε να κλείνουμε τα μάτια μας και να ονειρευόμαστε, είτε να τα ανοίγουμε και να προσπαθούμε να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα»
    4..τους σκαντζόχοιρους, τις χελώνες και γενικά όλα τα ζώα, ιδιαίτερα τα φυτοφάγα/παμφάγα, με τα σαρκοφάγα το παλεύω ακόμα (αυτό το «σε τρώω για να επιβιώσω», στο λαιμό μου κάθεται)
    5..πολύ, πάρα πολύ, κάποιους ανθρώπους..
    6..την ομορφιά, την καλαισθησία, τη μουσική, το θέατρο και ό,τι γίνεται με μεράκι, πάθος και καλή καρδιά
    7..τη λάμψη στα μάτια των ανθρώπων όταν χαμογελούν αληθινά
    8..τις αποδράσεις και την ελευθερία μου, πολύ. Και αγαπώ ακόμα περισσότερο τους ανθρώπους που το κατανοούν και το σέβονται!
    9..το διαδίκτυο, γιατί φέρνει τους ανθρώπους που είναι μακριά, κοντά (και τους ανθρώπους που είναι κοντά τους απομακρύνει...άλλη κουβέντα αυτό..)
    10. Αγαπώ τέλος τις αγκαλιές και αυτό είναι κάτι που μου πήρε πολύ καιρό μέχρι να παραδεχθώ (για εφαρμογή ούτε λόγος!) καθώς και εκείνες τις σπάνιες στιγμές που εκεί που δεν το περιμένεις, η ζωή σού κλείνει το μάτι και τότε λες...«αξίζει αυτή η μαλακία που λέγεται ζωή!!»
    11. Αυτά. Εντάξει τώρα; Είπα ή δεν είπα....ουυυυυυ
    Να γιατί αγαπώ τους λιγομίλητους! Για πάσα σε άλλους δεν το συζητώ, τι μου φταίνε οι άνθρωποι!!! Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Να τα δημοσιεύσεις στο δικό σου φτερουλίνι, όλο ζαβολιές είσαι και εσύ. Στο δικό σου μπας και ξεαραχνιάσει λιγάκι. Τώρα οι τουρίστες λιγόστεψαν.. για να στρωνόμαστε:)))

    Εύχομαι να πήγατε καλά!
    Για έλα πιο κοντά για έλα πιο κοντά;))

    Φιλί γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υπατία μου, με τιμά η πρόσκλησή σου. Θα παίξω κι εγώ, αλλά θα μου αφήσεις λίγες μέρες περιθώριο. Παρεμπιπτόντως, πολύ μου αρέσουν αυτά που αγαπάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Eυχαριστώ για τη πρόσκληση,να ξεκουραστώ όμως λίγο από το πόλεμο!!!!!Το 5 το ξεχωρίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε σήμερα στο τσαρδάκι σου, Υπατία μου.

    Σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση στο παιχνίδι. Θ' ανταποκριθώ με μεγάλη χαρά μόλις (σύντομα) ξεκλέψω λίγο χρόνο.

    Να ξέρεις όμως (που το ξέρεις ήδη) πως με έχεις καλύψει στα 9/10. Γιατί εγώ το μόνο σκαρφάλωμα που βγάζω πέρα είναι το σεφερικό "λίγο ψηλότερα". Στα υπόλοιπα σκαρφαλώματα δεν τα πήγαινα καλά παιδιόθεν. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. celin,
    Τι ωραία! Θα ήθελα να συμπεριλάβω τη λίστα σου στη δική μου δεκάδα, αλλά δεν μου έβγαιναν οι αριθμοί :)
    Βέβαια, στο 6 θα άλλαζα την αντωνυμία από "μου" σε "σου" και θα φαιρούσα την παρένθεση από το 9!

    Φτερό μου,
    Στα περισσότερα: του ιδίου κόμματος!
    Το 4: η μεγάλη έκπληξη! Πώς δεν έβαλε και τους αχινούς;
    Για την τελευταία σου φράση (τι μου φταίνε οι άνθρωποι): να ξέρεις ότι σου επέβαλα την ελαφρύτερη δυνατή ποινή για την πολύμηνη σιωπή σου!
    Η οποία σιωπή, παρ' όλα αυτά, είναι απολύτως σεβαστή!
    Σου το έχω ξαναπεί: μόνο να ξέρω ότι είσαι καλά!
    Πολλαπλασιάζω τα φιλιά της Margo επί τα δικά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ηώς,
    Φυσικά και δικαιούσαι λίγο χρόνο. Ύστερα από το βαρύ ερωτηματολόγιο που απάντησες απαιτείται μια ανάπαυλα!
    Το εννοούσα, χωρίς πλάκα, ότι οι απαντήσεις σου με "κάλυψαν" πλήρως -άσχετο αν το ύφος μου έδειχνε χιουμοριστική διάθεση!

    Κένταυρε,
    Δεν ήταν δυνατόν να μη σε προσκαλέσω! Περιττό να σου πω ότι καμαρώνω σα "γύφτικο" (=αιγυπτιακό) σκεπάρνι για τον έπαινο που μου απένειμες!

    Νερένια μου,
    Σε περίμενα! Φυσικά και θα συμπίπταμε. Αλλά το καλό με αυτό το παιχνίδι είναι ότι, καθώς απλώνονται οι κύκλοι του, μπορούμε να επεκτείνουμε τις λίστες μας επικροτώντας όσα οι φίλοι μας απλώνουν στις δικές τους!
    Όσο για το σκαρφάλωμα, ε, το πιο σημαντικό διάλεξες! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πέρασα για ...μια καληνύχτα, ένα ευχαριστώ που απλώνεται από εδώ μέχρι εκεί και ..τι άραγε?;):)

    Υγ1 Αν είναι έτσι οι ποινές σου, τότε δηλώνω κρατούμενη. VvVvVvV

    Υγ2 αγαπώ τα σκαντζοχοιράκια γιατί είναι πολύ ταλαίπωρα πλάσματα, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο...και πάρα μα πάρα πολύ παρεξηγημένα. Τα τρώμε(!), τα πατάμε, τα σκοτώνουμε με κάθε τρόπο, οι αχινοί ζουν σαν βασιλιάδες μπροστά τους. Μια νύχτα (είναι νυχτόβιο είδος) συνάντησα έναν καθώς προχωρούσε σύριζα σε ένα φράκτη. Πλησίασα για να τον παρατηρήσω από κοντά και ξέρεις τι είδα;; Ένα πλασματάκι κουλουριασμένο να τρέμει σύγκορμα, δεν έχω ξαναδεί ζώο να τρέμει έτσι. Αισθάνθηκα άσχημα, απομακρύνθηκα και εκείνο, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν κινδυνεύει, έτρεξε να κρυφτεί. Και έπειτα σου λένε.."άγρια ζώα"...κολοκύθια.

    Υγ3 προς Μαργκουλίνι
    Για έλα κοντά, για έλα κοντά...
    μμμμμμμάκια!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Aααα πήρα το καφεδάκι μου και ..θρονιάστικα να απολαύσω βρε Υπατιούλα μου ,να ποτιστώ ομορφιά αγάπης και χαμόγελο τόσο μα τόσο εκ βάθους μ'όλα αυτά που εναποτέθηκαν εδώ μέσα,γλυκάθηκε η ψυχή μου,ευφράνθηκε πως το λένε ....
    νά'ναι καλά κι αυτό το φτερό κι εσύ που το τσίγκλισες....τι να πω για 'κείνο το 2 του ..με βούρκωσε,
    κι όσο για τα σκανζτοχοιράκια τα....ευγνωμονώ γιατί έγιναν αιτία να την ...λατρέψω
    (όποιος τα δεί στην ανάρτησή της http://logiapolla.blogspot.com/2009/11/blog-post_04.html)
    και έκτοτε....μου λείπει πολύ το...σκασμένο !!!

    Λοιπόν Υπατιούλα μου πάμε χεράκι χεράκι... με το 4,5,6 τα είπες όλα
    σου σκάω ένα φιλί και ...τα συγχαρητήριά μου !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Λείπω σχεδόν 15 μέρες και σας βρίσκω να παίζεται παιχνίδια;;;
    Οκ, εμένα με παίζεται;

    1,2,4,5,6(δαγκωτό),8,9(δε θα μπορούσα να ζήσω σε κανένα μέρος που δε βλέπει θάλασσα)...μμμμμ...αγαπάω την οικογένεια μου (τα παιδιά μου και το στεφάνι μου) είναι το οξυγόνο μου για μένα. Χωρίς ντροπή δηλώνω πως αγαπάω πολύ και μένα (σα δε ντρέπεσαι, εγωίστρια!). Και τέλος θέλω να σας πω πως τρελλαίνομαι για τηγανιτές πατάτες με αυγά :))

    Σοβαρά τώρα, τα σέβη μου στη Margo. Νομίζω πως έδωσε πολύ ωραίο έναυσμα για "γραφή"...θα το τιμήσω εν καιρώ, μόλις βάλω το σπίτι μου σε σειρά.
    Φιλιά και πολλές καλημέρες Υπατία μου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Φτερούλι ακριβοθώρητο,
    Χάρηκα που σε ξαναδιάβασα, έστω κι εδώ!
    ΥΓ: Καλά, εκείνη η παλιά σου ανάρτηση για τα σκαντζοχοιράκια... καταπληκτική!!!
    Να 'ναι καλά το Ξωτικό που μου την υπέδειξε, γιατί δεν γνωριζόμασταν τότε.
    Περιμένοντας τη δική σου επιστροφή από το καλοκαίρι. Είδες, φρόντισα ν' αποφύγω τη λέξη διακοπές ;)

    Ξωτικό μου,
    Έχουμε γίνει μια ωραία παρέα εδώ μέσα: αγάπες διασταυρώνονται, ηλιοβασιλέματα μάχονται, χαραυγές βγάζουν τη γλώσσα, εικόνες, λέξεις, νότες κυνηγούν την ομορφιά!

    Λένα, welcome back!
    "Έγραψες" κατευθείαν με τις τηγανιτές πατάτες και αυγά! Μόνο που λόγω απουσίας έχασες επεισόδια: είπα να παραλείψω τα αυτονόητα (οικογένεια και, φυσικά, εαυτήν) :))
    Σε φιλώ και περιμένω τις αγάπες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Φτερό,
    Ξέχασα! Καλά, η Alz μου τρέχει με χίλια!
    Θυμάσαι που με ρώτησες κάποτε, με αφορμή τα φραγκόσυκα, τι γίνεται με τα "αγκάθια" των ανθρώπων; Το έν-τρομο σκαντζοχοιράκι που περιέγραψες είναι η απεικόνιση αυτών των ανθρώπων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Υπατιούλα μου,
    κι εγώ χάρηκα, πολύ, στ' αλήθεια, που ξαναβρεθήκαμε. Για αυτό είναι οι φίλοι, για να 'τσιγκλάνε' ο ένας τον άλλο, και, τι πιο όμορφο από αυτό τελικά ε;;...:)))
    Για την Αlz μην ανησυχείς, και η δική μου μπορεί να μη τρέχει με χίλια, αλλά τα 900 τα πιάνει άνετα!! χεχε
    Υγ Θυμάμαι. Θα είναι πολύ δύσκολα να είναι κανεις στη θέση του...Μα υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Τα χέρια. Με αυτά μπορεί κανείς να τα αφαιρεί, αρκεί να τα αφαιρεί αργά και προσεκτικά, ένα ένα. Το μόνο πρόβλημα με αυτό είναι ότι δεν μπορούμε να βγάλουμε τα δικά μας, ή τουλάχιστον όχι όλα. Τα χέρια μας μοιάζουν σχεδόν άχρηστα στο σώμα μας. Και τότε; Τότε, απλά, κάνουμε ανταλλαγή χεριών! Τα δικά σου χέρια, μπορούν εύκολα να βγάλουν τα αγκάθια από μια άλλη πλάτη και κάποια άλλα, μπορούν να κάνουν το ίδιο σε εσένα. Εύκολο;;; Δεν νομίζω!!!χιχι Αλλά, και τι είναι εύκολο;..
    Το σκαντζοχοιράκι πάλι, δεν έχει πρόβλημα με τα αγκάθια του, ίσα ίσα μάλιστα, αυτά είναι η μόνη του (ας πούμε) προστασία...(Στην πραγματικότητα είναι τελείως ευάλωτο, το ξέρει και για αυτό τρέμει) Αυτό βασανίζεται από κάτι τεράστια παράσιτα σαν φασόλια που τρυπώνουν ανάμεσα στα αγκάθια και του ρουφούν το αίμα. Μόνο του δεν μπορεί να κάνει τίποτα, κι εδώ πάλι, τσιμπηδάκι χρειάζεται μαζί με λίγη ακόμα εξωτερική βοήθεια...
    Αυτά τα ...πολλά!. Πω πω πάρλαααα Σε ζάλισα βραδιάτικα. Αλλά είναι ωραίο πράγμα η κουβέντα ε; ;) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Φτερό μου,
    Λίγο πριν κλείσω σε πήρα είδηση!
    Εννοούσα περισσότερο την ερώτησή σου για το αν αξίζει τον κόπο να τρυπηθούμε με αγκάθια για να γευτούμε κάποιους γλυκούς καρπούς. Στην καταφατική μου απάντηση τους ανθρώπους εννοούσα...
    Πάντως, βλέπω ότι έχεις γίνει ειδική στα σκαντζοχοιράκια! Δεν εκπλήσσομαι...
    Χαίρομαι που θυμήθηκες ότι είναι ωραίο πράγμα η κουβέντα! Τουλάχιστον, όταν έχουμε την απαραίτητη διάθεση (ή και ανάγκη) ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αυτό είχα καταλάβει κι εγώ τότε ότι εννοούσες...άρες μάρες απάντησα ε;; Τέλος πάντων, ας είναι. Μια μέρα ίσως τα πούμε καλύτερα. Απόψε δεν θα σε ζαλίσω άλλο.
    Το θυμήθηκα ναι! Νομίζω πως η διάθεση έρχεται και φεύγει ενώ η ανάγκη είναι μάλλον μόνιμη.
    Άντε τώρα, καληνύχτα και καλή δουλειά αύριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καθόλου άρες μάρες. Ήσουν απολύτως μέσα στο θέμα: αγκάθια, φόβος, τσιμπιδάκια, άνθρωποι και ζωντανά!
    Καλό ξημέρωμα, καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. καληνυχτούδια :)))
    http://www.youtube.com/watch?v=Xbi3Tso2e8w&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Η παραπάνω απίστευτη φάτσα, τώρα παίζει εδώ http://www.youtube.com/watch?v=nw-IAYxu5uo

    και αυτό είναι κάτι άλλο,
    αφιερωμένο ιδιαίτερα σε ξωτικούλι, υπατιούλα, μαργκουλίνι
    φιλιά!

    http://www.youtube.com/watch?v=cbW18HKWqzs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Φτερό μου,
    Ρίξε μια ματιά κι εδώ ειδικά στο γ΄ μέρος της ανάρτησης!
    Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για το 2ο βίντεο. Το είχα ξαναδεί κάπου -δε θυμάμαι πια πού. Είπαμε για την Alz μου, δεν είναι ;0.
    Ήθελα όμως πολύ να το ξαναβρώ, γιατί το βρίσκω σοφό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ευχαριστωωωωωω, πολύ!! :D
    Το 2ο βίντεο το βρήκα σήμερα στο protagon, την πολύ ενδιαφέρουσα σελίδα που έμαθα από εσένα :)
    Κι εγώ νομίζω ότι είναι πραγματικά σοφό, από τα καλύτερα βιντεο που έχω δει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. αααα δεν παίζω είχα αφήσει ένα χαζοσχολιάκι εδώ....φτούουυ
    βασικάα...(!!)έλεγα να μ'αφήσετε να κάνω και καμμιά δουλειά εεεε !!!!
    φιλίιιιιιιιιιιιιι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...