Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Φυτολογίας το ανάγνωσμα

Όταν μετακόμισα στο καινούριο σπίτι, το τελευταίο που με απασχολούσε ήταν η πρασινάδα. Οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες έγινε η μετακόμιση, δεν μου επέτρεπαν να δω ότι τα φυτά σ’ ένα σπιτικό δεν είναι καθόλου μα καθόλου πολυτέλεια. Εξάλλου στη βεράντα είχαν μείνει από τους προηγούμενους ενοίκους μερικές ζαρντινιέρες.
Τα γεράνια τους με ανακούφισαν ως αδαή περί την κηπουρική. Ένα άλλο φυτό, που δεν ξέρω το όνομά του αλλά που μου είναι εξαιρετικά οικεία η θέα του, ταίριαξε το χρώμα του με την ψυχική μου διάθεση. Δεν μπορούσα όμως να αναγνωρίσω αυτό.
Ούτε αυτό.
Σκέφτηκα την πιθανότητα να είναι απλώς αγριόχορτα…
Καθώς τα χαρτάκια του ημερολογίου φυλλορροούσαν προς την άνοιξη, θυμόμουν όλο και πιο συχνά πόσο ζήλεψα τις φωτογραφίες από τα φυτά πολλών φίλων από αυτόν εδώ το χώρο. Της Margo, του Κένταυρου, του Ξωτικού, της Θαλασσένιας…
Άρχισα να μπαινοβγαίνω συχνότερα στη βεράντα, να σκαλίζω, να ποτίζω, να πετάω μαραμένα φύλλα. Και, βέβαια, να ρωτάω το τι και το πώς. Από θεωρίες, άλλο τίποτε! Ο τονισμένος άτονος Ανώνυμος, μάλιστα, φρόντισε να μου δώσει φυλλαράκι από ένα φυτό που το λουλούδι του φωτογράφισε ζηλευτά το Ξωτικό και το θαυμάζετε στο δεξί side bar. Το όνομά του μου διαφεύγει κι αυτό. Καλά, είμαι ανεπίδεκτη!
Όμως προχτές βγήκα πάλι έξω και είδα αυτό!!!
Έπαθα, σας λέω! Έμεινα μες στο κρύο να το χαζεύω. Να το χαϊδεύω —με το βλέμμα μου, καλέ! Ανεπίδεκτη ναι, αλλά όχι και βάναυση! Είπαμε… Του ψιθύριζα και δεν ήξερα πώς να το πω. Υιοθέτησα το «αγγελούδι» από το συμφυρμό του αγγελιαφόρου της άνοιξης με το λουλούδι.
Περιττό να σας πω ότι αποφάσισα να ανατρέψω την οικτρή μου κηπουρική κατάσταση και πάσα συμβουλή και βοήθεια είναι ιδιαιτέρως ευπρόσδεκτη, αρκεί να λαμβάνει υπόψη την ομολογουμένη ασχετοσύνη μου!

12 σχόλια:

  1. Τα φυτά στη βεράντα εκτός από την ομορφιά τους χαρίζουν και ψυχική ανακούφιση, Υπατία μου. Η φροντίδα τους είναι αναζωογονητική και μας αποζημιώνουν κιόλας γι' αυτήν με την ομορφιά τους.

    Το φυτό που φωτογράφισε το Ξωτικό, αν διακρίνω καλά, λέγεται επίφυλλο και το βρίσκει κανείς σε διάφορα χρώματα: φούξια, λευκό, σωμόν (τώρα με ωμέγα γράφεται αυτό;). Στις δικές σου φωτογραφίες είδα κι ένα ζουμπούλι. Το λευκό κρινοειδές δεν το ξέρω πώς λέγεται.

    Χαίρομαι που είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mην ανησυχείς καθόλου ,τα φυτά δεν θέλουν σχετικούς ,τα φυτά μεγαλώνουν μόνα τους ,λίγο καθάρισμα στο χώμα που τα περιβάλλει ,λίγο κόψιμο στα ξερά φύλλα έτσι για την ομορφιά και πότισμα συχνό όχι πολύ γιατί σαπίζουν ιδιαίτερα οι κάκτοι.Πως καταλαβαίνεις ότι πάνε να ξεραθούν είναι εύκολο,τα φύλλα τους πάνε να μαραθούν.
    Τα γεράνια θέλουν ελάχιστο νερό και όπου τα βρίσκεις θα κόβεις ένα κλαδί και όπως είναι το βάζεις στο χώμα ,θα πιάσει αμέσως.
    Θα σου κάνουν συντροφιά και θα σε απασχολούν στον ελεύθερο χρόνο σου.
    Η 3α έχει αυτό το χόμπυ,δεν της αρέσει να αγοράζει,αλλά όπου βρίσκει ένα φυτό ζητάει σπόρο ή κλαδί(μοσχεύματα)και τα φυτεύει.Αν αυτή τη εποχή βάλεις ένα κλαδί από κλίμα θα έχεις αμπέλη με σταφύλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλή μου Υπατία, αν και παντελώς άσχετη με τη κηπουρική, μια και το μόνο που κάνω είναι να φυτεύω κάθε άνοιξη γεράνια (τα οποία παγώνω το χειμώνα), μπορώ να σου πω με σιγουριά πως το λουλούδι της τελευταίας φωτό είναι ζουμπούλι! Τα θυμάμαι από τότε που στη Τσιμισκή τα πουλούσαν στα πεζοδρόμια και παρακαλούσα τη μαμά μου να μου αγοράσει ένα μπουκετο!
    Σου εύχομαι καλή δύναμη, πολύ όρεξη για τη καινούρια σου ασχολία...σε αναμονή, λοιπόν, νεώτερων φωτογραφιών (σε βάθος χρόνου) για να δούμε τα αποτελέσματα!

    Σε φιλώ :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπατία μου σ΄ευχαριστώ για την αναφορά στις κηπουρικές μου γνώσεις.
    Δεν ξέρω και πολλά αλλά μου αρέσει να φροντίζω τα φυτά και να μαθαίνω σχετικά.
    Το μεσαίο στις ζαρντινιέρες που σε εκφράζει χρωματικά το λέμε καλαμάκι.Σπάζει πολύ εύκολα και πιάνει επίσης εύκολα.
    Το επόμενο αν μοσχοβολάει ίσως είναι μέντα, αν όχι θα ήθελα να μάθω τι είναι.
    Το άλλο είναι φρέζα μοσχοβολάτη. Φαίνεται από τις καλλιεργήσιμες και όχι άγρια.
    Τα επόμενα είναι ζουμπούλια με έντονο άρωμα συνήθως και σε διάφορα χρώματα.
    Τα πρώτα άνθη της Άνοιξης.

    σ.σ.Ξεκίνησα να γράψω το σχόλιο στις 3 και κάτι, όμως τηλέφωνα και υποχρεώσεις με έκαναν να το αποτελειώσω τώρα.
    Φαντάζομαι και οι φίλοι πιο πάνω σου έδωσαν πληροφορίες.
    Είμαι πρόθυμη με χαρά για κάθε βοήθεια :))
    Ένα σπίτι με "πράσινο" φαίνεται πάντα ζωντανό.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Aαααα καλώς την στο...κλάμπ !!!!
    Ωραία τώρα θα γίνω δασκάλα της δασκάλας και μ'αρέσειιιιιιιιιιιιι !!!!!
    Αυτό το δεύτερο(αν βλέπω καλά) να είσαι προετοιμασμένη μπορεί να σε στεναχωρήσει αν πιάσει μύκητες (κάτι άσπρα σαν μικρές γραμμούλες μην το λυπηθείς πέτα το τρέχοντας δεν σώζεται)ένα πάρα πολύ εύκολο φυτό που δεν χαλάει με τίποτα και μεγαλώνει ωραιότατα είναι η ρήγανη, και το πολύγαλα επίσης !! Αυτά για τώρα λόγω βιασύνης θα επανέλθω περιχαρής !!!!
    ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωωω μα δεν είναι καθόλου τυχαίο που βρήκες τις γλαστρούλες με τα όμορφα φυτά από τους προηγούμενους, είναι το τυχερό σου:))
    Το δεύτερο δεν το γνωρίζω τα άλλα είναι όπως τα λέει η Θαλασσένια. Η φρέζα μοσχοβολάει και τα ζουμπούλια είναι πολύ εντυπωσιακά λουλούδια. Είναι και τα δύο βολβοί και είναι η εποχή τους τώρα.
    Τώρα που έχεις τις ζαρντινιέρες μπορείς σε κάποια να βάλεις διάφορα αρωματικά για τη κουζίνα όπως μαϊντανό άνηθο σέλινο από λίγο και θα έχεις πάντα φρέσκα μυρωδικά για τα φαγητά σου και φυσικά είναι πράσινα και θα σου ταιριάξουν;)

    Καλή Σαρακοστή Υπατιούλα μας και καλή διασκέδαση με τα λουλούδια σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νερένια μου,
    Δεν είναι και λίγο να σου χαρίζουν ομορφιά και ψυχική ανακούφιση! Αφήνω δε την επαφή με τις λειτουργίες της φύσης...
    Ωραία! Επίφυλλο λοιπόν έχω αυτή τη στιγμή στο ποτηράκι και περιμένει να μετακομίσει σε γλάστρα, τώρα που έβγαλε ριζούλα!
    Τα δύο λουλουδάκια, το ορθάνοιχτο και το μπουμπούκι, είναι ροζ ζουμπούλια. Το επιβεβαιώνει το άρωμά τους!
    Αν με το κρινοειδές εννοείς την 3η φωτογραφία, πιθανολογώ ότι είναι φρέζια, αν και το στέλεχός του είναι πολύ μακρύ, κοντά 40 πόντους. Δεν ξέρω, θα δείξει...
    Χαίρομαι κι εγώ που είσαι (όσο φαίνεσαι;) καλά!
    Το παλεύουμε, δεν είναι;
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κένταυρε,
    Μπορεί τα φυτά να μη θέλουν ειδικούς, φαίνεται όμως ότι θέλουν "χέρι". Φοβάμαι δε ότι τέτοιο χέρι δεν διαθέτω, γιατί μέχρι τώρα μόνο γεράνια και φύκοι έχουν επιβιώσει από τη "φροντίδα" μου :(
    Αντίθετα η 3α πρέπει να διαθέτει αυτό το "χέρι", γιατί ακόμα θυμάμαι μια από τις πρώτες αναρτήσεις που είχα δει στο blog σου με φωτογραφίες από τη βεράντα σας!
    Ευχαριστώ πάντως για το κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. me:)
    Τα γεράνια η ειδικότης μου! Εδώ κάτω δεν έχουμε και πολλά κρύα, οπότε επιβίωναν! Χα!!!
    Όντως είναι ζουμπούλια. Το υπογράφει το άρωμά τους!
    Ευχαριστώ για την πίστωση χρόνου!
    Φιλάκια κι από μένα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θαλασσένια μου,
    Η αλήθεια να λέγεται!
    Το καλαμάκι όντως σπάει εύκολα. Σαν μικροί θάμνοι ήταν οι 2 ζαρντινιέρες όταν τις πρωτόδα! Τις κούρεψα λοιπόν. Το ερώτημα είναι: πώς "ξεπιάνει"; Ξεριζώνεται; Ή πρέπει ν' αλλάξω χώμα, αν θέλω να βάλω κάτι άλλο;
    Το επόμενο, δυστυχώς, δεν μυρίζει καθόλου. Ντιπ για ντιπ! Οπότε μάλλον δεν είναι μέντα...
    Τη φρέζα την υποψιάστηκα κι εγώ. Αλλά τόσο μεγάλο στέλεχος; Και τα φύλλα του γέρνουν ξεπερνώντας το μισό μέτρο! Θα περιμένω λίγο ακόμα...
    Τα τελευταία είναι όντως ζουμπούλια. Μοσχοβολάνε! Πώς πρέπει να τα φροντίσω; Τι πρέπει να κάνω για να τα 'χω και του χρόνου; Ή είναι μονοετή; (Τις ίδιες απορίες έχω και για τη φρέζα, αν αποδειχτεί ότι είναι)
    Ευχαριστώ για τη στήριξη!
    Φιλιά αλεξανδρινά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ξωτικούλι,
    Γηράσκω -πολύ και ταχύτατα- αεί διδασκομένη -πολλά και βραδύτατα!!!
    Αυτὀ το 2ο άγνωστο υπάρχει σε πολλά σημεία στις ζαρντινιέρες, με πολύ μακριά (40-50 cm) φύλλα που γέρνουν, σέρνονται. Δεν βρήκα κανένα άσπρο σημάδι πάνω τους. Κάποια μικρά τέτοια, που είχα ξεριζώσει στις αρχές νομίζοντας ότι είναι κρεμμυδάκια, μου αποκάλυψαν κάτι βολβούς σαν μικρά σκόρδα. Δεν έχουν καμία μυρωδιά.
    Καλά η ρίγανη. Το πολύγαλα όμως; Σε αγελάδα μου φέρνει. Μη γελάς! Οι καλές δασκάλες δεν πληγώνουν τις μαθήτριές τους. Εντάξει! Διάβασα και το mail και ξεστραβώθηκα :)
    Τις προτάσεις σου θα τις βρω σε φυτώριο; Πρέπει ν' αλλάξω χώμα; Πότε; Και τι είδους;
    Μιλάς σε αστοιχείωτο νήπιο! Δεν το κατάλαβες ακόμα; Πόσο πρέπει ακόμα να ρεζιλευτώ;
    Την άλλη φορά θα σου έχω και μήλο πάνω στην έδρα, κυρά δασκάλα!
    Φιλάκια με σταυρωμένα τα χεράκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Margo μου,
    Πάντα με τον καλό και ενθαρρυντικό σου λόγο! Πάντα με αίσιους οιωνούς!
    Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι η κοντή πρασινάδα με τα στρογγυλά φυλλαράκια μάλλον είναι αγριόχορτο, ένα ζιζάνιο που ξεφύτρωσε για να μας πιλατέψει!
    Για τις προτάσεις σου έχω τις ίδιες απορίες που διατύπωσα και στο Ξωτικό...
    Μόνο που σας θερμοπαρακαλώ, αγαπημένες μου δασκάλες, μη μου βάζετε δύσκολα από τα πρώτα κιόλας μαθήματα. Αρχάρια είμαι, πρόθυμη αλλά αδαής. Είμαι ακόμα στο βου και α=βα!
    Αν είχα κήπο, θα φύτευα φραγκοσυκιά και θα 'χα και ωραία λουλουδάκια ;) και το κεφαλάκι μου ήσυχο. Τώρα που έμαθα και γι' αυτή τη μεγάλη εφεύρεση, τα γάντια εννοώ!
    Με φιλιά ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...