Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Και μετά...



…το σποράκι έβγαλε τα πρώτα φυλλαράκια. Σε αντίθεση με τα άλλα φυτά άρχισε να βγάζει τα πρώτα πράσινα ματάκια από τον Σεπτέμβρη.
Πρώτα με βλέμματα συνωμοτικά. Μετά με χαμογελαστές σπόντες:
— Ωραία ήταν πέρσι, κυρία!
Ύστερα οι φράσεις έγιναν πιο συγκεκριμένες:
— Θα πάμε και φέτος, κυρία;
Στο τέλος τα σπρωξίματα πάρα πολύ σαφή:
— Κοιτάξτε, κυρία, αυτό το φυλλάδιο. Στο Μέγαρο θα έχει ζωντανές αναμεταδόσεις όπερας από το εξωτερικό. Δείτε τα έργα, να μας πείτε τη γνώμη σας…
— Και γιατί να μη δούμε κανονική παράσταση;
Έτσι μαζευτήκαμε η περσινή παρέα —αποδεκατισμένη κάπως από τα διαβάσματα των τελειοφοίτων και, φυσικά, από την οικονομική κρίση. Ωστόσο, υπήρξαν 18 παιδιά, αγόρια και κορίτσια —το σημειώνω αυτό— που μαζί με μερικές δασκάλες κι ένα δάσκαλο παρακολούθησαν την περασμένη Κυριακή στην Εθνική Λυρική Σκηνή την όπερα Μανόν Λεσκώ του Πουτσίνι.
 
Για τη συντριπτική πλειοψηφία τους ήταν η πρώτη τους εμπειρία στο λυρικό θέατρο. Η ανησυχία μου, ότι με τον ανυπόμονο ενθουσιασμό τους έπεφταν σ’ ένα έργο που δεν έχει γνωστές στο πλατύ κοινό άριες ούτε εύθυμη μουσική, διαψεύστηκε και πάλι!
Μετά από δυόμισι ώρες βγήκαν με λαμπερό βλέμμα από την αίθουσα και τιτίβιζαν γοητευμένα μέχρι τη στάση του τρόλεϊ και σ’ όλη τη διαδρομή.
(Ευτυχώς αυτή τη φορά δεν τους περίμενε το περσινό πούλμαν που ο οδηγός του άλλαξε το κλίμα με τις ατυχείς μουσικές του επιλογές!)
Από αυτό το υπέροχο, από πολλές πλευρές, βράδυ κρατάω και υπογραμμίζω ότι η όλη ιστορία ξεκίνησε από τα ίδια τα παιδιά!

23 σχόλια:

  1. Επιτέλους μια αισιόδοξη ανάσα ,μαγιά για...όνειρα.



    (Είναι να μην θυμώνεις μετά όταν λένε μα δεν αρέσει αυτή η μουσική....
    όταν δεν τους δίνουν καμμιά ευκαιρία να την γνωρίσουν πραγματικά και σε κατάλληλη ηλικία ....
    Εγώ δεν έχω γνωρίσει κανέναν που αφού γνώρισε να απαρνήθηκε όλον αυτό τον υπέροχο κόσμο που ανοίγει η κλασσική μουσική)

    Καληνύχτα αληθινή Δασκάλα !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πάντα τέτοια!
    όταν τα παιδιά επιθυμούν ποιοτικές απολαύσεις οι υπόλοιποι χαίρονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εχουν ένα αισθητήριο που εντυπωσιάζει τα παιδιά. Μουσικώς δεν έχω σχετικές εμπειρίες, όμως εικαστικώς κάποιες παρατηρήσεις τους με έχουν στείλει! Και μιλάω γιά μικρές ηλικίες 7-8 !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απόδειξη πως το "υλικό" υπάρχει, εκπαιδευτικό σύστημα που να το κάνει να ανθίσει δεν έχουμε.
    Οι εξαιρέσεις είναι πολύ λίγες αλλά ελπιδοφόρες σίγουρα!

    Τυχερά παιδιά..

    Καλή σου νύχτα Υπατία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάνετε πράγματι μαγικό επάγγελμα!
    Μπράβο σας και καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ! κυρία,κυρία...τυχερή είστε που βρίσκεστε σε καθημερινή επαφή με τόσα "σποράκια"... το έδαφος που θα φυτρώσουν εσείς το καλλιεργείτε... όμως!
    Υπατίτσα μου πόση χαρά μου δίνουν αυτές οι αναρτήσεις σου και πόσο τις χρειαζόμαστε!
    ΑΦιλάκια καδριάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξωτικό μου,
    Είδες τι ανάσες οξυγόνου μάς χαρίζουν τα παιδιά;
    Να μπορούσαν μόνο να παίρνουν κι αυτά καμιάν ανάσα από την πίεση του εξεταστικού μας συστήματος :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Summertime Blues,
    Όχι μόνο χαίρονται οι υπόλοιποι, αλλά και απολαμβάνουν διπλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κωνσταντίνε.
    Έχεις απόλυτο δίκιο! Το μάτι, το αφτί και το μυαλό των παιδιών κόβουν σαν ξυράφι. Είναι, βλέπεις, ακόμα καθαρό, γνήσιο, αφιλτράριστο. Γι' αυτό μου αρέσει ακούω τις κρίσεις τους -σε πολλά ζητήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Margo μου,
    Αυτό το υλικό ανθίζει ακόμα και υπ' αυτές τις συνθήκες. Φαντάζεσαι τι θα μπορούσε να γίνει σε, έστω και ελάχιστα, καλύτερες συνθήκες;
    Ίσως αυτές ακριβώς οι δυσκολίες δυναμώσουν αυτά τα παιδιά και τα κάνουν καλύτερα από τη γενιά που τα βρήκε όλα στρωμένα εύκολα μπροστά της.
    Τυχεροί όσοι βρίσκονται γύρω τους και κοντά τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καρπουζοκέφαλε,
    Ναι, το "επάγγελμα" αυτό χαρίζει μαγικές στιγμές. Το μπράβο ανήκει στα παιδιά και, με τρόπο, θα τους το μεταφέρω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μαγισσούλα μου καλή,
    Με κατάλαβες πόσο τυχερή νιώθω και αυτό το καθημερινό χαμόγελο που παίρνω θέλησα να μοιραστώ μαζί σας!
    Χαμογελαστά ΑΦάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ευτυχώς υπάρχουν δάσκαλοι που δεν αρκούνται μόνο στη διεκπεραίωση της διδακτέας ύλης. Τυχεροί οι μαθητές τους που θα αποφοιτήσουν καλλιεργημένοι. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα συνεχίζει να παράγει ακαλλιέργητους υπηκόους, κι ας είναι αρκετοί άριστοι λύτες εξισώσεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Προσυπογράφω το τελευταίο σχόλιό σου Υπατία μου και δεν μπορώ να μην αφήσω ένα μεγάλο θαυμαστικό (πάλι) για την τροφή που προσφέρεις στα παιδιά μέσα σ' αυτές τις μέρες της πολιτιστικής πείνας.

    Σε φιλώ πολύ πολύ
    Καλό βραδάκι:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Άρη,
    Είναι φανερό ότι με μια ευρύτερη καλλιέργεια, οι μαθητές μας θα γίνουν καλύτεροι λύτες και των άλλων εξισώσεων, αυτών της ζωής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Άστρια μου,
    Προχθές παρέλαβα και ένα άλλο χαμόγελο, εκτός σχολικής ζωής, και σ' ευχαριστώ γι' αυτό!
    Έχει γίνει και το χαμόγελο ένα είδος υπό εξαφάνισιν, οπότε πρέπει να τελεί υπό τη διαρκή μας προστασία. Θα προτείνω εσένα και το ξωτικό ως επίτιμα μέλη της ΜΗ ΚΥβερνητικής Οργάνωσης για την ΠΡΟστασία του ΧΑμόγελου, ή αλλιώς ΜΗ.ΚΥ.Ο.ΠΡΟ.ΧΑ.!!!
    Καλό σου απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μα δεν μπορείς να λείπεις κι εσύ Υπατία από αυτή την οργάνωση, που μοιάζει σχεδόν συνομωτική:) αφού μόλις χάρισες ένα χαμόγελο που αγγίζει τα όρια του γέλιου:))

    φιλιά πολλά
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Άπό βάθος καρδιάς Υπατία μου, σου εύχομαι να περάσεις πολύ όμορφα Χριστούγεννα, με αγάπη τρυφερότητα και χαρά!!

    Σε φιλώ πολύ!!


    υγ. μα πού είσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Άσωτε,
    Η άσωτη οικοδέσποινα σε καλωσορίζει
    (ένα χρόνο μετά)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Άστρια, καλή μου,
    Έχεις τις θερμότερες ευχές μου για την καινούργια χρονιά!
    ΥΓ: Εδώ κάπου τριγύρω βρίσκομαι και φασαρεύομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τι όμορφο... Με έστειλε ένα ξωτικό εδώ, μπράβο καλή μου Υπατία για όσα μας μετέφερες, ειλικρινά με συγκίνησες. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτιστάκι μου, ο καθένας, όπου και όπως μπορεί, βάζει το λιθαράκι ή το σποράκι του. Κάποτε θα τον χτίσουμε τον κόσμο που ονειρευόμαστε ή, τουλάχιστον, θα τον κάνουμε λίγο καλύτερο, όταν ανθίσουν τα σποράκια1 :)

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...