tag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post7926941304819711822..comments2023-10-06T15:58:54.992+03:00Comments on Pomfolyges: Παιχνίδια... χρωστούμεναΥπατία η Αλεξανδρινήhttp://www.blogger.com/profile/02513781368543012573noreply@blogger.comBlogger13125tag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-48296747843813864122011-10-14T18:58:22.159+03:002011-10-14T18:58:22.159+03:00Καλωσόρισες Λιζέττα!
Το χρειαζόμαστε οπωσδήποτε αυ...Καλωσόρισες Λιζέττα!<br />Το χρειαζόμαστε οπωσδήποτε αυτό το χαμόγελο. Είναι από τα λίγα αμυντικά όπλα που μας απομένουν. Και μια που δεν μπορούμε να ξαναγίνουμε παιδιά, ας κρατήσουμε τουλάχιστον παιδικά τα χαμόγελά μας!Υπατία η Αλεξανδρινήhttps://www.blogger.com/profile/02513781368543012573noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-19060403949261638362011-10-13T19:09:24.819+03:002011-10-13T19:09:24.819+03:00τι καλα να μπορουμε ακομα να χαμογελαμε γλυκα και ...τι καλα να μπορουμε ακομα να χαμογελαμε γλυκα και πονηρα στις αναμνησειςτων παιδικων μας σκανταλιων Στο σχολειο μας εκρυβαν τη μπαλα του βολευ και παιζαμε μανιωδως γερμανικο με μπαλα μπασκετ.. μεγαλος πονος.Ασε τα κατα συρροη στραμπουληγματα και μελανιες με το λαστιχο.Μπορουμε παντως να παραμενουμε παιδια κοντρα στο ρευμα της μιζεριας που καραδοκειΛιζετταnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-580802318287287242011-09-03T13:54:34.097+03:002011-09-03T13:54:34.097+03:00Margo,
Είδες ένα "ξωτικό" γαργάλημα τι μ...Margo,<br />Είδες ένα "ξωτικό" γαργάλημα τι μπορεί να προκαλέσει;<br />Δεν είναι δυνατόν να ρωτάς εσύ με ποιον να μοιραστείς το κέφι σου για το παιχνίδι! Μα με τα παιδιά, φυσικά!<br />Αν σου πω ότι φέτος δεν ευχαριστήθηκα τη θάλασσα, γιατί έλειπαν τ' ανίψια μου; Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο παίζω μαζί τους! Ακόμη κι όταν τα πόδοα μου γίνονται τούμπανο από το πρήξιμο και η μέση μου με χτυπάει με σουβλιές διαμαρτυρίας, εγώ παίζω. Κι όταν αυτά βαριούνται, τους μαθαίνω καινούρια (παλιά) παιχνίδια κι ενθουσιάζονται. Οπότε και αγνοώ/αγνοούν τις παρεμβάσεις του αδελφού μου ("Αφήστε πια τη θεία σας! Την πεθάνατε!"), αφού και κείνος τα ίδια κάνει μαζί τους! :)<br />Είναι από τα αποτελεσματικότερα βάλσαμα που έχω χρησιμοποιήσει!<br />Καθώς περιμένω την ανάρτηση για τη γειτονιά σου,<br />Σε φιλώ σταυρωτά, που λέγαμε κάποτε!Υπατία η Αλεξανδρινήhttps://www.blogger.com/profile/02513781368543012573noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-6706554574084519062011-09-03T13:41:18.513+03:002011-09-03T13:41:18.513+03:00Μαγισσούλα, (σήμερα κι αν ταιριάζει το υποκοριστικ...Μαγισσούλα, (σήμερα κι αν ταιριάζει το υποκοριστικό!)<br />Συμπληρώνεις τον κατάλογο κι αυτός όλο και μακραίνει !<br />Έπαιζα κι εγώ το ρολόι και το "στακ-α-μαν", αλλά δεν θυμάμαι πια αν ήταν το ίδιο με τους "κλέφτες κι αστυνόμους" :(<br />Η μικρή Ελένη δεν μου πολυάρεσε, γιατί έκλαιγε πολύ ;)<br />Μ' αρέσει όμως πολύ το δικό σου παιχνιδάκι!!! Παίζω, λοιπόν!<br />ΑΦΦΦΦΦΦΦιλάκια!Υπατία η Αλεξανδρινήhttps://www.blogger.com/profile/02513781368543012573noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-27578039677343343822011-09-03T01:09:28.497+03:002011-09-03T01:09:28.497+03:00Ωραία ξεκίνησαμε το φθινόπωρο με γαργαλητά και παι...Ωραία ξεκίνησαμε το φθινόπωρο με γαργαλητά και παιχνίδια:-)<br />Μας πήγες πίσω όπως ήταν φυσικό σε χρόνια πολύ όμορφα. Στη γειτονιά μας θυμάμαι κάναμε μεγάλο σαματά και βάζαμε στο παιχνίδι μας και τους μεγάλους. Ερχόντουσαν από τις άλλες γειτονιές για να μας δούνε. Γελάγαμε πολύ δυνατά και οι παππούδες μας έπαιρναν στο <br />κυνήγι:-))<br />Πόσο αλλάξαμε Υπατία μου, σκέπτομαι συχνά πως το κέφι υπάρχει αλλά με ποιον να μοιραστείς τη διάθεση για παιχνίδι; Καλός ο υπολογιστής αλλά δεν φτάνει..<br /><br />Κάποια στιγμή σκεπτόμουν να γράψω για την γειτονιά μου τώρα ίσως το κάνω.. με τσούγκλισες:-)<br />Φιλάκια πολλάMargohttps://www.blogger.com/profile/01782547691300745672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-37397061419074448002011-09-02T14:39:39.111+03:002011-09-02T14:39:39.111+03:00Αχ! Ναιιιιιιιιιιιιιιιιι!
Τι μου θύμισες!!!
1.Το μ...Αχ! Ναιιιιιιιιιιιιιιιιι! <br />Τι μου θύμισες!!!<br />1.Το μαντήλι το έπαιξα πολύ:<br />"Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό, έχασα τη μάνα που και πάω να τη βρω"...αυτό τραγουδούσαμε καθώς γυρίζαμε γύρω-γύρω με το μαντήλι!!!<br />2.Παίζαμε το ρολόι:<br />-Τι ώρα είναι;<br />-Ένα βήμα μπροστά ή δυο βήματα πίσω...μέχρι κάνοντας άλματα φτάναμε στη μάνα!!!<br />3.Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει...κλπ κλπ!(αυτό στο δημοτικό στη Κωνσταντινούπολη!)αχ!<br />4.Παίξουμε μήλα με τ' αγόρια και γερμανικό και στακ-α-μαν...και και!!!<br />Τώρα εμείς οι "μεγάλοι", πολλές φορές παίζουμε μεταξύ μας, στη μπλογκογειτονιά και αυτό το επικροτώ... μας κρατάει παιδιά!!!<br /><br />ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια! (το δικό μου παιχνιδάκι!)Άιναφετςhttps://www.blogger.com/profile/17971015548149977365noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-38632765246234809852011-09-01T15:03:23.936+03:002011-09-01T15:03:23.936+03:00Ξωτικούλι,
Μήπως οι βρύσες σου χρειάζονται αλλαγή ...Ξωτικούλι,<br />Μήπως οι βρύσες σου χρειάζονται αλλαγή στο λαστιχάκι; Πολύ εύκολα τρέχουν, βρε παιδάκι μου!<br />Άσε που με μπέρδεψες... Μιλάς για πρωτοβρόχια, έλειψες και κάνα δυο μέρες και είπα ...μπα, πάλι κάπου τριγυρνά το Ξωτικό μας και βράχηκε πριν από μας!<br />Δεν μπορείς, κυρία μου, από τη μια να μας προσφέρεις μπούφους -έστω, κουκουβάγιες-, να μας γεμίζεις αράχνες, να μας ξεδιπλώνεις χρυσές ακρογιαλιές και... και... και... και, από την άλλη, να μην μπορούμε κι εμείς ν' ανεμίσουμε ένα μαντιλάκι!<br />Όσο για τα "μήλα", ε τι να πω; Ρώτησε και συ κάτι το παιδί... δεν είναι ντροπή!<br />Αν και... -αυτό το λέω και στη Θαλασσένια-, τελευταία κυκλοφορεί και εμπλουτισμένη εκδοχή τους με καρπούζια και μπανάνες και δεν ξέρω τι άλλο! Δεν αστιεύομαι! Παρακολουθούσα τα μικρά ανιψάκια μου να παίζουν και τα 'χασα.<br />Φιλάκια σκονισμένα!Υπατία η Αλεξανδρινήhttps://www.blogger.com/profile/02513781368543012573noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-82622884138015383972011-09-01T14:50:03.048+03:002011-09-01T14:50:03.048+03:00Κάρυ μου,
Μοιραζόμαστε κοινές εμπειρίες κι αναμνήσ...Κάρυ μου,<br />Μοιραζόμαστε κοινές εμπειρίες κι αναμνήσεις. Μόνο ο χώρος αλλάζει. Την ελεύθερη κίνηση σε ανοιχτούς χώρους και την επαφή με το χώμα τα βίωσα στην ΑΕΕΑ (Αθλητική Ένωση Ελλήνων Αλεξανδρείας). Όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, πρόλαβα τις εικόνες που περιγράφεις, αλλά μένοντας σε διαμέρισμα και μαθημένη αλλιώς η μητέρα φοβόταν να μας αφήσει, τον μικρότερο αδελφό μου και μένα, να παίξουμε στη μοναδική αλάνα που είχε απομείνει στη γειτονιά, όπου άλλωστε έπαιζαν μπάλα μόνο μεγάλα αγόρια :(<br />Για τα γκαζάκια, επιφυλάσσομαι. Να ξέρεις μόνο ότι εσύ μου πέταξες το δόλωμα που τσίμπησα για να συνεχίσω με την ίδια θεματολογία και σε επόμενες αναρτήσεις!Υπατία η Αλεξανδρινήhttps://www.blogger.com/profile/02513781368543012573noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-76421640439342046972011-09-01T14:39:23.730+03:002011-09-01T14:39:23.730+03:00Θαλασσένια μου,
Όλοι οι έπαινοι για την ιδέα ανήκο...Θαλασσένια μου,<br />Όλοι οι έπαινοι για την ιδέα ανήκουν στο αγαπημένο μας Ξωτικό! Εγώ απλώς προσπάθησα να ικανοποιήσω ένα αίτημά της από σχόλιο σε προηγούμενη ανάρτηση (βλέπε Ιλαρά και κουρτίνα).<br />Μπορεί να μην κρατήσω και πολύ την ανάρτηση, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα έχει συνέχειες! Τώρα που μου πρόσφεραν θέμα σερβιρισμένο στο πιάτο, σιγά μην το αφήσω ;)<br />Είπες ότι θα πάρεις τη σκυτάλη, αλλά φαίνεται πως τα παιχνίδια εσύ τα κρύβεις πίσω από την κάσια ;)<br />Θα περάσω κι από την @υλή σου οσονούπω ν' απολαύσω χρώματα και να ζηλέψω!<br />Φιλιά αλεξανδρινά -και λίγο γερμανικά :):)Υπατία η Αλεξανδρινήhttps://www.blogger.com/profile/02513781368543012573noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-9087664749244817912011-09-01T12:19:06.314+03:002011-09-01T12:19:06.314+03:00προς ξωτικό
καλά τα μήλα δεν ξέρεις κι εσύ?
Καλημ...προς ξωτικό<br /><br />καλά τα μήλα δεν ξέρεις κι εσύ?<br />Καλημέρα βρε κορίτσια, μου φτιάξατε το κέφι έστω και με δόση μελαγχολίας.<br />Πάω κι έρχομαι....χαχα.Thalasseniahttps://www.blogger.com/profile/17183938089493330117noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-81927638914866492752011-09-01T10:11:04.033+03:002011-09-01T10:11:04.033+03:00Ωραίαααα μπράβο μουυυυ τα'θελα και τα'παθα...Ωραίαααα μπράβο μουυυυ τα'θελα και τα'παθααα !!!!!<br />Ωραία ξεκινήσαμε το μήνα με ...πρωτοβρόχια .....<br /><br />Ε λοιπόν εντάξει .Τέλος τα ..ζουμιά αρχίζει η μελέτη ,άει στο καλό ! στο κάτω κάτω<br />ποτέ δεν είναι αργά !!!<br /><br />Τι να σου κάνει ένα ευχαριστώ....<br /><br /><br />Kαλό μήνα Υπατιούλι μου <br /><br />ΥΓ. καλέ κυρία αυτό με τα μήλα ... δεν το κατάλαβα καλά ,μάλλον χρειάζομαι...ιδιαίτερα η ανεπίδεκτηξωτικόhttps://www.blogger.com/profile/07402011256148947682noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-36996996093714021112011-08-31T23:14:39.887+03:002011-08-31T23:14:39.887+03:00Τι ωραία χρόνια! Ξέγνοιαστα...
Γέμιζε η σαγιονάρα ...Τι ωραία χρόνια! Ξέγνοιαστα...<br />Γέμιζε η σαγιονάρα σκόνη απ'τις αλάνες απ'τους χωμάτινους δρόμους της γειτονιάς!<br />Φωνές παιδικές που ξεχύνονταν απο νωρίς το απόγευμα έως αργά πολύ αργά το βράδυ!<br />Δεν υπήρχε φόβος τότε, όλα ήσαν ελεύθερα και τα παιδιά χαίρονταν ελεύθερα τα παιχνίδια με δράση που θυμήθηκες!<br />Η Κάρυ διέπρεπε τότε στο κουτσό και στο λάστιχο!(καθαρά κοριτσίστικα παιχνίδια).<br />Αλλά και στα γκαζάκια είχε πολύ καλές επιδόσεις(παιχνίδι αγορίστικο)<br />Για να θυμηθώ την σειρά τους:<br />Mε τον Γαλατά χτυπούσες το Μπάζο, το παράμπαζο και έπαιρνες όλα τα υπόλοιπα πολύχρωμα γκαζάκια!<br />Το δύσκολο ήταν όταν σου χτυπούσαν το παράμπαζο και έμενες αμανάτι με το Μπάζο! χαχαχαχχαχαχαχχαχα!<br />Πόσο πολύ άλλαξαν οι καιροί Υπατία μου, πόσο διαφορετικά μεγαλώσαμε εμείς και πόσο ασφυκτικά μεγαλώνουν σήμερα τα παιδιά μας!kariatida62https://www.blogger.com/profile/05753577102027990801noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5335659505440214067.post-44276060603768602352011-08-31T22:38:15.368+03:002011-08-31T22:38:15.368+03:00Είσαι σπουδαία! τι μας θυμίζεις τώρα;
Συνέχισε με ...Είσαι σπουδαία! τι μας θυμίζεις τώρα;<br />Συνέχισε με ότι παιχνίδι θυμάσαι γιατί μόνο στα γραπτά θα μείνουν τώρα πια.<br />Το μαντήλι που περιγράφεις το παίζαμε επανειλημμένα. Μου άρεσε πολύ γιατί είχε δραστηριότητα και ζωντάνια.<br />Κράτησε το ποστ όσο μπορείς να παίξουμε σκυταλοδρομία, να ξεφύγουμε έστω έτσι.<br />Παίρνω την σκυτάλη:-)<br /><br />Εξαιρετικό θέμα η ανάλυση του παιχνιδιού σαν δραστηριότητα.<br /><br />Όμορφη μουσική υπόκρουση!!!<br />Φιλιά θαλασσένια.Thalasseniahttps://www.blogger.com/profile/17183938089493330117noreply@blogger.com