Μιλώντας με ποσοστά, πόσα παιδιά της δημόσιας εκπαίδευσης μπορούν να πουν ότι έχουν στο σχολείο τους οργανωμένη βιβλιοθήκη; Ένα χώρο στον οποίο μπορούν να επεκτείνουν τις γνώσεις τους πέρα από το μοναδικό σχολικό εγχειρίδιο; Ένα χώρο που θα οξύνει τη φυσική τους περιέργεια; Ένα χώρο που θα τους εξοικειώσει με τη χαρά της ανάγνωσης και, πάρα πέρα, με τη γοητεία της αναζήτησης της γνώσης;
Μιλώντας με ποσοστά, πόσοι εκπαιδευτικοί έχουν εύκολη πρόσβαση σε μια ενημερωμένη βιβλιοθήκη που θα τους ενισχύσει στο έργο τους; Ένα χώρο στον οποίο μπορούν να συγκεντρώσουν το απαραίτητο γνωστικό υλικό για να ετοιμάσουν το καθημερινό τους μάθημα; Ένα χώρο στον οποίο μπορούν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να διευρύνουν τις επαγγελματικές τους δεξιότητες χωρίς να υφίστανται μια σημαντική ετήσια οικονομική αφαίμαξη;
Μιλώντας με ποσοστά, πόσοι κάτοικοι, ημεδαποί και αλλοδαποί, στα ελληνικά μεγάλα αστικά κέντρα έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται σε σταθερή βάση μια δημόσια ή δημοτική βιβλιοθήκη; Ένα χώρο που να μετατρέπεται σε ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο της γνώσης και της τέχνης, της κοινωνίας και —γιατί όχι;— της οικονομίας; Ένα χώρο που να τους παρέχει τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα πληροφόρησης και ενημέρωσης;
Τέτοιοι χώροι στην πατρίδα μας σπανίζουν. Σπανίζουν τόσο ώστε από τη μια να τους μετράμε στα δάχτυλα και από την άλλη να θεωρούνται γραφικοί όσοι τους ζητάνε. Και όμως! Ειδικά σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε, τέτοιοι χώροι μπορούν να λειτουργήσουν σαν τις οάσεις μες στην έρημο. Όχι μόνο από την πολιτισμική πλευρά της κρίσης που περνάμε, αλλά και από την κοινωνική και, βέβαια, την οικονομική.
Όσον αφορά το πρώτο ζητούμενο, η απάντηση είναι εύκολη. Προαγωγή του πολιτισμού χωρίς την προαγωγή της γνώσης δεν μπορεί εύκολα να νοηθεί. Σε σχέση με το δεύτερο αιτούμενο, ο ρόλος της βιβλιοθήκης δεν είναι οφθαλμοφανής, αλλά ούτε και αδιανόητος. Σ’ ένα χώρο στον οποίο προσέρχονται άνθρωποι διαφόρων προελεύσεων, ποικίλων αναγκών και διαφορετικών αναζητήσεων, αλλά με κοινό παρονομαστή την επιδίωξη της γνώσης και της πληροφορίας, δεν μπορεί παρά να δημιουργείται ένα κλίμα «κοινότητας», αίσθησης δηλαδή της ένταξης σε μια ομάδα με κοινά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ένα κλίμα ισοτιμίας, επικοινωνίας, ανθρώπινης επαφής.
Για το οικονομικό όφελος που προκύπτει από μια δημοτική ή δημόσια βιβλιοθήκη, οι περισσότεροι θα σκεφτούν την εξοικονόμηση πόρων που μπορεί να προσφέρει όσον αφορά την αγορά των βιβλίων και των υπολοίπων μέσων πρόσβασης στην πληροφορία. Γι’ αυτό και οι πολέμιοι μιας τέτοιας ιδέας προβάλλουν εύκολα το αντεπιχείρημα του μεγάλου κόστους που επιβαρύνει τον δημόσιο ή δημοτικό προϋπολογισμό μια τέτοια επιλογή, ιδιαίτερα σε μια εποχή αντιπνευματική, δηλαδή με πολύ συρρικνωμένη την ομάδα-στόχο που θα εξυπηρετούσε. Φαύλος κύκλος! Η ύπαρξη πολλών βιβλιοθηκών και ο «αποχαρακτηρισμός» τους από την ταμπέλα «στέκι για ψώνια» διευρύνουν τον αριθμό των αναγνωστών. Μια δραστήρια λειτουργία των βιβλιοθηκών αυτών και το άνοιγμά τους στο ευρύ κοινό, αλλά και στη γειτονιά πολλαπλασιάζει τους αναγνώστες. Οπότε η ομάδα-στόχος αποκτά ένα μέγεθος που καθιστά πολύ πιο συμφέρουσα οικονομικά την ύπαρξη βιβλιοθηκών. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη και πόσα κοινωνικά προβλήματα, της νεολαίας αλλά και των μεγαλύτερων ηλικιών, —τόσο επιβαρυντικά για την οικονομία του συνόλου— μπορούν να αποφευχθούν από την επιτυχημένη λειτουργία τους, τότε αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο η σαθρότητα των θέσεων όσων αδιαφορούν για το ζήτημα.
Τις πρόχειρες αυτές σκέψεις προκάλεσε ένα δημοσίευμα που ψάρεψα, σχεδόν σαν μακρινό αστεράκι σε συννεφιασμένο ουρανό, για τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας και τη βράβευσή της από το «Bill & Melinda Gates foundation» με το βραβείο «Πρόσβασης στη Μάθηση»! Δεν άκουσα τίποτε σχετικό στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων αλλά, θα μου πείτε, τέτοιες ειδήσεις δεν πουλάνε ούτε και σε κενό ειδήσεων μέσα στο κατακαλόκαιρο, όπου όλοι —πολιτικοί και λαός— λείπουν για τα μπάνια τους. Εδώ τη βράβευση της Δημουλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση ξέχασαν! Με μια βιβλιοθήκη επαρχιακής πόλης θα ασχοληθούν;
Για ρίξτε μια ματιά στο βιντεάκι που ακολουθεί. Η γνώση της αγγλικής δεν είναι απαραίτητη. Οι εικόνες λένε πολλά!
Πάντως, ζήλεψα τους κατοίκους της Βέροιας! Μήπως να σκεφτόμουν μια μετακόμιση προς τα εκεί; Εξάλλου η βραβευμένη βιβλιοθήκη τους δεν εξυπηρετεί μόνο την πόλη τους αλλά και τις γύρω περιοχές —ακόμη και τις αγροτικές!— με κινητές μονάδες, όχι μόνο βιβλίων αλλά και πρόσβασης στο διαδίκτυο!
Σοβαρά; Στ΄αλήθεια πιστεύεις πως οι γιαλαντζί πολιτικοί μας θα ασχοληθούν με τα βιβλία και με τις βιβλιοθήκες; Έχω την εντύπωση, Υπατία μου, πως είσαι λιγουλάκι αιθεροβάμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ μας έταξαν προεκλογικά λαγούς με πετραχήλια και μετεκλογικά μας γύρισαν κοινωνικά έναν αιώνα πίσω με τα μνημόνια και τις τρόϊκες, κλέβοντας τα όνειρα και τις ζωές των παιδιών και των εγγονιών μας, για να μπορούν οι δεινοπαθούντες κρατικοδίαιτοι "επιχειρηματίες" (τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, Μίχαλοι, ιερουργούντος και συμφωνούντος του συνδικαλισταρά Παναγόπουλου) να έχουν φτηνό εργατικό δυναμικό, τζάμπα χέρια, σαν τζάμπα μάγκες που είναι, ήρθε και η ΘΡΑΣΥΤΑΤΗ διακήρυξη της κυρίας Δια Βίου: "Τέρμα οι κοπάνες στα σχολεία. Ντροπή τα ψεύτικα χαρτιά των γιατρών".
Και με το δίκιο της η γυναίκα μέχρις ενός σημείου. Τι σχέση έχει με την εκπαιδευτική διαδικασία η μαντάμ; Ξέρει μήπως πόσο στοιχίζει το δημόσιο Σχολείο στο γονιό; Μήπως ξέρει πόσες ώρες "φοιτούν" τα παιδιά στα διάφορα φροντιστήρια μετά τη λήξη των μαθημάτων; Μπορεί η κ. υπουργός να κοιτάξει στα μάτια τα παιδιά, τα οποία ΑΔΙΚΩΣ και ΑΠΡΕΠΩΣ κατηγορεί και να τα διαβεβαιώσει για το αν θα βρουν δουλειά μετά το Λύκειο ή το ΑΕΙ-ΤΕΙ, και αν θα αμοίβονται ανθρωπινά ώστε να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια; Υποψιάζομαι πως ούτε σε εγκαίνια σχολείου δεν έχει παρευρεθεί. Μήπως της είπε κανείς σε τι σόϊ αίθουσα έκαναν μάθημα φέτος τα παιδιά του Α4 στο 21ο Γυμνάσιο ή σε τι αίθουσες στοιβάζονται τα παιδιά της 1ης Λυκείου; Μαύρα μεσάνυχτα έχει η κυρία υπουργός. Και τα γράμματα που η ίδια έμαθε "ατάκτως εριγμένα εισίν" εις τα τοιχώματα του νεφελώδους εγκεφάλου της...
Το εντελώς αντίθετο έπρεπε να τολμήσει η κυρία. Να αφήσει ελεύθερη τη φοίτηση, χωρίς απουσίες και να δώσει στο μαθητή τη δυνατότητα να επιλέγει μάθημα και καθηγητή για τριάντα ώρες τη βδομάδα. Εκεί να δεις πόσα απίδια βάζει ο σάκκος της ταξικής πολιτικής που ακολουθεί η Τρόϊκα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Εκεί να δεις γέλια, αλλά και κλάματα.
Άκου να απαιτείς βιβλιοθήκες!
Μούτρο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ξεκινήσω ανάποδα την απάντησή μου. Δεν απαιτώ βιβλιοθήκες. Απλώς επισήμανα ότι υπάρχει ήδη μία πρότυπη στη χώρα μας, πράγμα που ενισχύει την άποψη ότι τίποτε δεν είναι αδύνατο στη χώρα του Τίποτε!
Σχετικά με όλα τα άλλα που αναφέρεις, θα συμφωνήσω σε γενικές γραμμές. Έχω διδάξει σε αίθουσες σαν αυτές που περιγράφεις και -παρεμπιπτόντως σου το λέω- έχω κουβαλήσει βιβλία από το σπίτι μου που σε τέτοιες αίθουσες έγιναν ανάρπαστα!
Το να επισημαίνει κανείς μια ταξική πολιτική και να την καταγγέλλει δεν αρκεί. Όχι πια!!!
Yπατιούλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμια πολύ πολύ τρυφερή καλημέρα και θα επανέλθω !
Υπατία μου σε ζηλεύω , μια τόση δα μικρογραφία απο τις περιγραφές σου προσπάθησε τούτη την χρονιά να γεννήσει η Καίρειος βιβλιοθήκη στα σχολέια του νησιού .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ νωρίς ακόμη για σχόλια , θα πρέπει να τρέξει το πόνημα πρώτα ,όμως κάτι που έκανε έκπληξη φέτος το καλοκαίρι ήταν γονείς και παιδάκια να μεταφέρουν πλαστικές τσάντες με βιβλία στην αυλή της Καιρείου γιατί μπορεί κάποια απο αυτά π[ριν την ανακύκλωση να χρησιμοποιηθούν στις δανειστικές βιβλιοθήκες των σχολέιων και του νηπιαγωγείου .
Λες να ξεκίνησε το θαύμα ?
Ξωτικό μου ταξιδιάρικο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθυστερημένο καλωσόρισμα και καλή συνέχεια των ταξιδιών ;)
Marilise μου,
Το θαύμα ξεκίνησε! Από τους γονείς, τους δασκάλους και τους ανθρώπους της βιβλιοθήκης εξαρτάται να συνεχιστεί. Εύχομαι θερμά να μη γίνει ένα απλό πυροτέχνημα!
Δεν κατάλαβα όμως γιατί με ζηλεύεις. Δυστυχώς, δεν ζω στη Βέροια!
Kαλή μου Υπατία
ΑπάντησηΔιαγραφήεπανέρχομαι με την δέουσα ησυχία..
Είδα την ανάρτηση για τον μπαμπά σου και δεν μπορούσα να σχολιάσω τίποτε άλλο..
Η γλύκα και η γαλήνια έκφραση των συναισθηματων σου με έσπρωξαν σε πολλών λεπτών σιγή ....
Μόνο με μια γλυκιά αγκαλιά θα μπορούσα να πώ περισσότερα....
Ένοιωσα την ίδια χαρά διαβάζοντας στις εφημερίδες για την βιβλιοθήκη της Βέροιας ,και ακόμα πιο πολύ χάρηκα για την κοινή ματια όταν είδα την ανάρτησή σου......
Σε φιλώ με πολύ αγάπη και βαθύτατη εκτίμηση.
YΓ.Για λίιιγο ακόμα θα είμαι απούσα.
Τρυφερό μου ξωτικό,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την αγκαλιά!
ΥΓ: Αχ, αυτή η σταλίτσα ακόμη ;)
Αγαπητή συνάδελφος διαβάζοντας τα περί βιβλιοθηκών ,ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι είναι ένας χώρος που διαβάζεις βιβλία ,ενώ είναι ένας χώρος δυναμικός με πολλές δραστηριότητες .Με αφορμή μια εκδήλωση της Δημόσιας βιβλιοθήκης Λιβαδειάς,το 2ο Λύκειο και το Ωδείο ,για τη Δημοτική ποίηση έκανα και τη τελευταία μου ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο σχολείο μου έχει έλθει όλο το υλικό για τη σχολική βιβλιοθήκη,επειδή όμως τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού ταμείου εξαντλήθηκαν δεν ήλθε βιβλιοθηκονόμος να τοποθετήσει τα βιβλία εδώ και δυο χρόνια.
Έχεις δίκιο, Κένταυρε. Η εντύπωση πολλών ανθρώπων για τις βιβλιοθήκες και τη δυναμική τους περιορίζεται σε σκηνές από πολύ παλιές ταινίες, που δείχνουν χώρους ημιφωτισμένους και καταπιεστικά σιωπηλούς. Ακίνητους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι έχω διαβάσει αρκετά για τις δραστηριότητες της βιβλιοθήκης της Λιβαδειάς. Έχω την αίσθηση -αν θυμάμαι καλά από τα πρώτα χρόνια διορισμού μου στη Βοιωτία- ότι από τη δεκαετία του '80 είχε ήδη κινητά συνεργεία.
Καλά, είστε σε τόσο τυχερό σχολείο και δεν υπήρξε τρόπος να αξιοποιηθεί το υλικό της βιβλιοθήκης, έστω και εκ των ενόντων (συνάδελφοι, παλιοί απόφοιτοι του σχολείου με πτυχίο βιβλιοθηκονομίας, βοήθεια από το ΕΚΕΒΙ, ομάδες εξωδιδακτικής δραστηριότητας...);
ΥΓ: Συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά οι καιροί, βλέπεις...
Λοιπόν Υπατία μου υπάρχουν και χειρότερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δήμο μας, το ένα λύκειο έχει μια τεράστια βιβλιοθήκη, που ελάχιστοι αξιοποιούν. παλιό σχολείο, παλαιά βιβλιοθήκη, αλλά πλούσια
το άλλο λύκειο, νέο κτίριο υπερσύγχρονη βιβλιοθήκη, τεράστιας αξίας συγγράμματα, τα παιδιά διψάνε, αλλά το Υπουργείο δεν έχει στείλει βιβλιοθηκάριο και έτσι η βιβλιοθήκη παραμένει κλειδωμένη και τα βιβλία σε κούτες σφραγισμένες, όπως ήρθαν από τη δωρεά πριν δυο χρόνια!!!!!
έχεις να πεις κάτι;
το μόνο θετικό είναι οτι το πνευματικό μας κέντρο έχει επίσης μια μεγάλη βιβλιοθήκη, το απαιτούμενο προσωπικό και δουλεύει ρολόι
καλό βράδυ!
Νέλυ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι ότι διάβασες το σχόλιο του α-Κενταύρου και την αντίστοιχη απάντησή μου. Η δική σου παρέμβαση δείχνει ότι ο γραφειοκρατικός μηχανισμός μπλοκάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία θα μπορούσε να εκδηλωθεί. Γιατί δεν μπορώ να δεχτώ ότι στο νέο κτήριο του Λυκείου στο δήμο σας ή στο σχολείο του καλού συναδέλφου δεν βρέθηκαν έστω δύο εκπαιδευτικοί πρόθυμοι ν' αξιοποιήσουν εκ των ενόντων το πολύτιμο υλικό! Οι γονείς ή, πιθανόν, παλαιοί απόφοιτοι με πτυχίο βιβλιοθηκονομίας θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν. Ακόμα και τα 15μελή συμβούλια...
Όσο για το πνευματικό κέντρο, τυχεροί μέσα στην ατυχία σας!