Σκέφτομαι καμιά φορά την ιστορία του ανθρώπου.
Ξεφεύγω από τον στενό κορσέ του σχολικού μαθήματος που περιόριζε και περιορίζει τη μελέτη της σε μια σειρά πολέμων και μαχών και στη διαδοχή πολιτικών και συμμαχιών. Παίρνω αποστάσεις και βλέπω ότι, στην ουσία, ολόκληρη η πορεία του ανθρώπου μέσα στο χρόνο είναι μια διαρκής σύγκρουση ανάμεσα στην εξουσία και τους πολλούς. Πανίσχυρο, και γι' αυτό κύριο, όπλο σ' αυτή τη σύγκρουση, αλλά και ουσιαστικό διακύβευμα και έπαθλο ήταν και εξακολουθεί να είναι η γνώση.
Από την εποχή των αρχαίων ιερατείων, που έντυναν τη γνώση με την εσθήτα της προφητείας και την έκρυβαν στην αχλύ της μαγείας, μέχρι την εποχή μας, όπου η ανοιχτή πρόσβαση στη γνώση συνεχίζει να συναντά πάμπολλα, μικρά ή μεγάλα, κρυφά ή κεκαλυμμένα εμπόδια, η παιδεία παραμένει ο ουσιαστικός πολιτικός στίβος. Εκεί διεξάγονταν και εξακολουθούν να διεξάγονται οι αγώνες ανάμεσα στην εξουσία των ολίγων και την επιθυμία-ανάγκη των πολλών για γνώση, δηλαδή για καλύτερο πανανθρώπινο αύριο.
Εκεί, στο στίβο της παιδείας, έδρασαν οι σοφιστές, οι πρώτοι αμφισβητίες της ανεξέλεγκτης αυθεντίας. Εκεί συγκέντρωσαν την προσοχή και τις προσπάθειές τους ο Ανθρωπισμός και η Αναγέννηση. Εκεί αγωνίστηκαν οι διαφωτιστές. Αλλά και εκεί ύψωσαν τα εμπόδιά τους η απολυταρχία και η τυραννία. Εκεί ορθώνει τα τείχη της η παρωχημένη πατριαρχία. Εκεί σκάβουν το λάκκο της δημόσιας παιδείας με το ψευδοδίλημμα: κρατική (προσοχή, όχι δημόσια) ή ιδιωτική (απροκάλυπτα) εκπαίδευση; Εκεί υπονομεύει τη γνώση η αγοραία οικονομική ολιγαρχία με το ψευδοαίτημα για κατάρτιση (και πάλι, προσοχή, όχι παιδεία). Εκεί σβήνει η έμφυτη περιέργεια του ανθρώπου και η επιθυμία-ανάγκη του για γνώση με την καλομελετημένη μέθοδο της καταναγκαστικής ανίας.
Ωστόσο, από εκεί, από τον ματωμένο στίβο της παιδείας, ξεπήδησαν τα περισσότερα ουσιαστικά αιτήματα του ανθρώπου για ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, ειρήνη, αλληλεγγύη.
Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν για τον άνθρωπο τον αγωνιζόμενο για τον άνθρωπο!
Ξεφεύγω από τον στενό κορσέ του σχολικού μαθήματος που περιόριζε και περιορίζει τη μελέτη της σε μια σειρά πολέμων και μαχών και στη διαδοχή πολιτικών και συμμαχιών. Παίρνω αποστάσεις και βλέπω ότι, στην ουσία, ολόκληρη η πορεία του ανθρώπου μέσα στο χρόνο είναι μια διαρκής σύγκρουση ανάμεσα στην εξουσία και τους πολλούς. Πανίσχυρο, και γι' αυτό κύριο, όπλο σ' αυτή τη σύγκρουση, αλλά και ουσιαστικό διακύβευμα και έπαθλο ήταν και εξακολουθεί να είναι η γνώση.
Από την εποχή των αρχαίων ιερατείων, που έντυναν τη γνώση με την εσθήτα της προφητείας και την έκρυβαν στην αχλύ της μαγείας, μέχρι την εποχή μας, όπου η ανοιχτή πρόσβαση στη γνώση συνεχίζει να συναντά πάμπολλα, μικρά ή μεγάλα, κρυφά ή κεκαλυμμένα εμπόδια, η παιδεία παραμένει ο ουσιαστικός πολιτικός στίβος. Εκεί διεξάγονταν και εξακολουθούν να διεξάγονται οι αγώνες ανάμεσα στην εξουσία των ολίγων και την επιθυμία-ανάγκη των πολλών για γνώση, δηλαδή για καλύτερο πανανθρώπινο αύριο.
Εκεί, στο στίβο της παιδείας, έδρασαν οι σοφιστές, οι πρώτοι αμφισβητίες της ανεξέλεγκτης αυθεντίας. Εκεί συγκέντρωσαν την προσοχή και τις προσπάθειές τους ο Ανθρωπισμός και η Αναγέννηση. Εκεί αγωνίστηκαν οι διαφωτιστές. Αλλά και εκεί ύψωσαν τα εμπόδιά τους η απολυταρχία και η τυραννία. Εκεί ορθώνει τα τείχη της η παρωχημένη πατριαρχία. Εκεί σκάβουν το λάκκο της δημόσιας παιδείας με το ψευδοδίλημμα: κρατική (προσοχή, όχι δημόσια) ή ιδιωτική (απροκάλυπτα) εκπαίδευση; Εκεί υπονομεύει τη γνώση η αγοραία οικονομική ολιγαρχία με το ψευδοαίτημα για κατάρτιση (και πάλι, προσοχή, όχι παιδεία). Εκεί σβήνει η έμφυτη περιέργεια του ανθρώπου και η επιθυμία-ανάγκη του για γνώση με την καλομελετημένη μέθοδο της καταναγκαστικής ανίας.
Ωστόσο, από εκεί, από τον ματωμένο στίβο της παιδείας, ξεπήδησαν τα περισσότερα ουσιαστικά αιτήματα του ανθρώπου για ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, ειρήνη, αλληλεγγύη.
Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρόν για τον άνθρωπο τον αγωνιζόμενο για τον άνθρωπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου