Θυμώνω γιατί θυμόμαστε την αλληλεγγύη μόνο όταν μας βολεύει (δηλαδή όταν έχουμε την ανάγκη της) ή όταν δεν μας ξεβολεύει (δηλαδή όταν δεν χρειάζεται να την εκδηλώσουμε έμπρακτα).
Θυμώνω γιατί δεν θυμώνουμε παρά μόνο με όσα βλάπτουν ή απλώς ενοχλούν τον εαυτούλη μας και το μικρόκοσμό του.
Θυμώνω γιατί δείχνουμε τη δύναμή μας μόνο σ' αυτούς/-ές που έχουν λιγότερη από μας.
Θυμώνω γιατί κάποιοι/-ες θεωρούν δικαίωμά τους την κοροϊδία και την εκμετάλλευσή μας.
Θυμώνω γιατί κάποιοι/-ες θεωρούν υποχρέωσή μας να μη θυμώνουμε γι' αυτό.
Θυμώνω γιατί οι άδικοι έχουν το θράσος να εγκαλούν.
Θυμώνω γιατί εμείς απολογούμαστε στους αδίκους.
Θυμώνω γιατί άνθρωποι με πτυχία -που "υπηρετούν" και στην εκπαίδευση- δεν έχουν παιδεία.
Θυμώνω γιατί στο όνομα της αποδόμησης, τάχα μου, του καθωσπρεπισμού εξοβελίσαμε την ευγένεια από τις σχέσεις μας.
Θυμώνω γιατί αδειάσαμε τις λέξεις από το περιεχόμενό τους και μιλάμε σαν τα ψάρια αφήνοντας κενές φυσαλίδες (πομφόλυγες) ν' αναζητούν απεγνωσμένα το δρόμο τους για την επιφάνεια και το φως.
Θυμώνω γιατί κάποιοι/-ες επιζητούν ή και απολαμβάνουν την έλλειψη θυμού στο χώρο τους.
Θυμώνω γιατί δεν βλέπω πια αρκετούς/-ές θυμωμένους/-ες γύρω μου.
Θυμώνω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.
Θυμώνω ακόμα.
Να πάρει η ευχή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου