Κάθε πράγμα στη ζωή έχει δύο όψεις. Κοινοτοπία, θα μου πεις. Θα συμφωνήσω μαζί σου. Αυτό όμως δεν μειώνει της ρήσης την αλήθεια…
Τέτοιες μέρες, αντιστικτικά προς την εορταστική ατμόσφαιρα, κάποιοι άνθρωποι κατά περιόδους στη ζωή τους βιώνουν πιο βαθιά τη μελαγχολία. Οι απώλειες και οι απουσίες ανακτούν σάρκα και οστά και βαραίνουν την ψυχή.
Στην εποχή μας μάλιστα όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν βάσιμους λόγους να βυθίζονται στη μελαγχολία των «εορταστικών» ημερών.
Άλλωστε είναι μέρες απολογισμών, συλλογικών αλλά και προσωπικών. Τέμνεις τη συνέχεια του χρόνου, τον φέρνεις στα ανθρώπινα μέτρα σου, για να τον ζυγίσεις, να τον αξιολογήσεις, να του βάλεις θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Μετράς τον εαυτό σου με τις στιγμές που εμπλούτισες και τις ώρες που χαράμισες, με τις χαρές που απόλαυσες και τα «σ’ αγαπώ» που ξέχασες να πεις, με τα «πρέπει» που επιτέλεσες και τα «θέλω» που άφησες ανεκπλήρωτα, με τις διαδρομές που χάραξες και τα λιμάνια που δεν γνώρισες…
Σε τέτοιες φάσεις προσπαθείς να φέρεις τη ζυγαριά σε ισορροπία. Να ανακαλύψεις την ηρακλείτεια «παλίντονο αρμονία» μέσ’ από τη σύζευξη των αντιθέσεων της ανθρώπινης υπόστασής σου. Να ανακτήσεις την ψυχραιμία ώστε να αντιληφθείς ότι το τέλος του πριν που σε θλίβει είναι η αρχή του μετά που σου κλείνει το μάτι.
Σε μια τέτοια στιγμή έρχεται ως δώρο η σκέψη μιας καλής φίλης απεικονισμένη έτσι:
Η συγκυρία; Ιδανική!
Το φως, κρυμμένο πίσω από τα σύννεφα, δηλώνει την παρουσία του και αγωνίζεται. Το παλεύει. Το πρώην σπασμένο καράβι, αγνώριστο πια, αφήνει πίσω του τον ταρσανά του Στρατή και ξανασαλπάρει με φουσκωμένα τα πανιά σε νέα ταξίδια, για νέους τόπους, προς νέους ορίζοντες.
Φουρτούνες; Υπάρχουν και θα υπάρχουν. Αυτό είναι σίγουρο. Οι ναυτικοί όμως τη θάλασσα αγαπούν. Το ταξίδι. Συνεργάζονται και σφίγγουν τα σχοινιά. Συντονίζονται και τεντώνουν τα πανιά. Και να! Ξανοίγονται στο πέλαγος.
Ακουμπισμένοι στην κουπαστή και με το βλέμμα ν’ ανιχνεύει τη ρότα από την πλώρη, ξέρουν ότι μαζί θα κάνουν το ταξίδι. Μαζί θ’ αντιμετωπίσουν ό,τι αυτό τους επιφυλάσσει. Το καινούριο και το άγνωστο τους περιμένουν.
Με παγίδες; Πολύ πιθανό. Αλλά με ακαταμάχητη γοητεία. Με μια πρόκληση στην οποία αξίζει να υποκύψεις.
Μια καλύτερη χρονιά σ’ όλους τους «ναυτικούς» της παρέας και της ζωής!
Update: Συμπληρώνω με μια πολύ πετυχημένη επιλογή της V!
Σε μικρή ηλικία σαλπάρισα με πλοία.. γνώρισα φουρτούνες.. νηνεμίες..λιμάνια και απέραντους ωκεανούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργότερα κατάλαβα την ομοιότητα εκείνων των ταξιδιών με τη ζωή..
Ήσυχες "θάλασσες" να έχουμε!
Γαλήνη στην ψυχή και στην ζωή μας, να τα βγάζουμε πέρα στα δύσκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγραψες σκέψεις που αγγίζουν την καρδιά.
Καλή Χρονιά να έχεις.
Τις 'γιορταστικες' μερες ,οπως λες,πρεπει να γινομαστε παιδια και να χαιρομαστε οπως χαιρομασταν παιδια.Που το βρηκες τελος παντων αυτο το σπασμενο καραβι,μπορουσες να βαλεις και τον Τιτανικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως να ξερεις οτι πανω απο τα συννεφα λαμπει παντα ενας λαμπρος ηλιος και πρεπει να τον αφηνουμε να προβαλει.
Γιατι τοση απαισιοδοξια;
Και η θάλασσα πολλές φορές είναι ύπουλη..πονηρή.. και απαιτεί πάντα το σεβασμό μας.. Κάπως έτσι είναι και η ζωή..Καλό μας ταξίδι, σε θάλασσες ήρεμες.... :) Καλή χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοτάξιδο το '11, Υπατία μου, για όλους. Με αισιοδοξία και κουράγιο να σταθούμε απέναντι σε όσα είναι να έρθουν :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου :))
Καλά ταξίδια Υπατία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμα αγαπάς τη θάλασσα τίποτα να μη φοβάσαι εκείνητα ξέρει όλα, ρίξε μέσα το σκαρί σου και φύγαμε!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΙΑ με πολλή υγεία, ελπίδα για το καλύτερο αύριο που σε περιμένει κρυμμένο στη γωνία, και πολλά - πολλά χαμόγελα, γιατί απλά,το χιούμορ ενδυναμώνει την καρδιά μας και την ψυχή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά Υπατία μου μέσα στο ταξίδι του χρόνου και να ρουφάς την ζωή αισιόδοξα, γιατί αυτό αξίζεις εσύ και όλοι μας.
Αλλωστε ο καλός καπετάνοις στις φουρτούνες φαίνεται :):)
φιλί αισιοδοξίας.
«Να ανακτήσεις την ψυχραιμία ώστε να αντιληφθείς ότι το τέλος του πριν που σε θλίβει είναι η αρχή του μετά που σου κλείνει το μάτι» !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό λέω να το κρατήσω :)
τραγουδάκι vintage? :)
Φιλιά πολλά Υπατία μου!
Άιντε, βίρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν να λες τι να κάνουμε τώρα ας σηκώσουμε τις άγκυρες να αρχίσει το ταξιδι.
Θα τόθελα διαφορετικό ,δυναμικό αισιόδοξο με στόχο και όραμα να φτάσουμε στην άγνωστη Γη της ευτυχίας.Να κάπως έτσι Βίρα της άγκυρες λεβέντες να ανοιχτούμε στο πέλαγος,τραβάτε κουπί, σηκώστε τα πανιά!!!
Ε ναι! Άιντε βίρα!! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν τελικά τόσο όμορφο, αλλά δεν φαινόταν έτσι που ειχε χτυπήσει πάνω στα βράχια.
Καλούς ανέμους να 'χει... :):)
Καλωσόρισες, σοφή και τρυφερή Γιαγιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, τα χρόνια που περνούν μας επιτρέπουν να συνειδητοποιούμε σε μεγαλύτερο βάθος την αξία των εμπειριών μας. Προνόμιο της ηλικίας!
Ανταποδίδω την "ευκή", που θα 'λεγε κι η γιαγιά μου.
Θαλασσένια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο. Η γαλήνη στην ψυχή είναι που θα μας δώσει το κουράγιο για τα δύσκολα της ζωής.
Καλή χρονιά και σε σένα!
Ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρόμαστε σαν παιδιά, αλλά δεν μπορούμε πια να χαιρόμαστε ως παιδιά ;)
Διάλεξα το σπασμένο καράβι, γιατί μου επιτρέπει την ελπίδα της επισκευής, ενώ ο Τιτανικός...
Όσο για την απαισιοδοξία, αυτή ξεκίνησε το κείμενο, αλλά στο τέλος ηττήθηκε, όπως βλέπεις!
Roadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μόνο το σεβασμό μας, αλλά και τη διαρκή εγρήγορσή μας! Αλλά αυτό εσύ το ξέρεις πολύ καλά!
Σου εύχομαι μια χρονιά γεμάτη αντίσταση σε κάθε μορφής "ασχήμια"!
me:),
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισιοδοξία και κουράγιο, κουράγιο και αισιοδοξία! Έχεις δίκιο, αυτά θα είναι τα "κλειδιά" της νέας χρονιάς.
Φιλάκια πολλά πολλά :)
Roundel,
ΑπάντησηΔιαγραφή"Φύγαμε!", λες. Α! Είσαι λοιπόν κι εσύ μέλος του πληρώματος! Οπότε, ναι, φύγαμε!
Vasiliki,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις ευχές σου τις ανταποδίδω μία προς μία! Με έμφαση στο χιούμορ! Άλλο ένα ισχυρό "όπλο" για τα όσα μας επιφυλάσσει ο νέος χρόνος...
Όσο για το ταξίδι, ο θαλασσινός αγέρας είναι αλμυρός -το ξέρουμε όλοι-, αλλά και τόσο αναζωογονητικός!
V,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική η μουσική σου πρόταση! Όπως βλέπεις, την αξιοποίησα αμέσως!
Λεξούλα;
Μα, τη βρήκες μόνη σου ;)
Φιλάκια κι από μένα
Κένταυρε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε υποχρεώνεις, μέσα στις ευχές, σε φιλολογικές αναλύσεις!
Το "άιντε" δεν έχει τη σημασία μόνο του "έστω, τι να κάνουμε...", αλλά και του "εμπρός! πάμε!". Γιάλα, που λέγανε και στη γενέτειρά μου!
Το νόημα της σκέψης μου ήταν αυτό που λες. Απέφυγα το "τραβάτε κουπί", γιατί κι αυτό έχει συχνά την αρνητική σηματοδότηση του καταναγκασμού, αν όχι του κάτεργου!
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι συμφωνούμε στο απαραίτητο της αισιοδοξίας και της κατάφασης στη ζωή!
Φτερούλι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες κάτι μαγικά που συμβαίνουν; Μ' ένα ανεπαίσθητο άγγιγμα φτερού αποσπάστηκε από τις ξέρες, επισκευάστηκε και ωωωπ ξανά πάλι στα νερά!
έι χόπ έι χόπ !!! Άντε να βοηθήσει και το ξωτικό !!!! αμάν αυτή η άγκυρα κοψομεσιάστηκα !!!! Έλαααα το φλόκο θυέλλης έτοιμοοο !!!! φτερόοοοο κατέβα απ'το κατάρτι αμέσως !!!! έχουμε δουλειές παιδί μου !!! Τράβα το σκοινί λασκάρισε το πανί δε βλέπεις;;;;; Α ρε καπετάνισσα Υπατιοτάτη χάραξε πορεία για το φώς και φύγαμεεεεεεεε !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κουπί μου παρακαλώ ,άντε αστερισμέ δώσε ρυθμό αυστηρά έτσι μπράβο !!!!
Φτερόοοοοοο μη λουφάρεις βρεεεεε!!!! Πάνε αυτά που ήξερες !!!!!
ώχ μισό να βγάλω τον τάρανδο έξω τρύπωσε καταλάθος ...
χαααχαχα !!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
καλοτάξιδηηηηη !!!!
Με κέφι με πείσμα με καλή παρέα !!
Ξωτικούλι χιονοστολισμένο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να μη διαβάζουν ναυτικοί ή ιστιοπλόοι την ορολογία μας, γιατί... αλίμονό μας!
Εμείς όμως, το χαβά μας! Σιγά μη μας σταματήσουν μερικές λεξούλες! Στην πλώρη τα μάτια μας και στους ανοιχτούς ορίζοντες...
Άσε καλέ τον τάρανδο ήσυχο! Ποιος θα κάνει παρέα στο σκαντζοχοιράκι; Όλοι οι καλοί χωράμε! Μην κοιτάς τα κέρατα και τα αγκάθια... Μπλόφα, για να μη μας παίρνουνε χαμπάρι! :):)