Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Αιτία θανάτου: τα ψώνια

Η "Μαύρη Παρασκευή", που ακολουθεί τη γιορτή της Ημέρας των Ευχαριστιών, είναι η μέρα κατά την οποία παραδοσιακά αρχίζουν στις ΗΠΑ οι χριστουγεννιάτικες αγορές και τα καταστήματα συνηθίζουν να ξεκινούν με μεγάλες προσφορές. Σ' ένα πολυκατάστημα γνωστότατης αλυσίδας, το πλήθος που όρμησε στο πρώτο πρωινό άνοιγμα της πόρτας ποδοπάτησε και προκάλεσε το θανάσιμο τραυματισμό του υπαλλήλου, που είχε την ατυχία να ανοίξει αυτή την πόρτα, αλλά και τον τραυματισμό τεσσάρων τουλάχιστον άλλων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και μιας εγκύου που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Όταν έγινε γνωστό το τραγικό συμβάν, πάρα πολλοί ήταν οι πελάτες που αρνήθηκαν να σταματήσουν τα ψώνια τους προβάλλοντας ως επιχείρημα την πολύωρη αναμονή τους μέχρι την έναρξη της λειτουργίας του καταστήματος.
Δεν ήταν πλήθος λιμοκτονούντων που συνωστίζονταν για ένα καρβέλι ψωμί. Δεν ήταν πλήθος αγωνιστών για την ελευθερία. Δεν ήταν πλήθος διαμαρτυρομένων για την αδικία.
Ήταν πλήθος - όχλος ανυπόμονων καταναλωτών!
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η αλλοτριωτική δύναμη του οικονομικού μας συστήματος; Σε ποιο χειρότερο βαθμό απανθρωποποίησης θα καταπέσουμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...