Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

New sheriff in town

Δυο τρία συμπεράσματα από τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών:
Είναι πολύ πιο σημαντική η προστασία της περιουσίας των «νοικοκυραίων» από το άνοιγμα του κεφαλιού κάποιας ειρηνικής διαδηλώτριας ή κάποιου μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας. Δια ταύτα ενεργούμε αναλόγως.
Σε μια διαδήλωση 200.000 ανθρώπων προσάγονται «προληπτικά» από τις αρχές της δημόσιας «προστασίας» και της «τάξεως» γύρω στα 800 άτομα. Το ποσοστό είναι αμελητέο, μόλις 0,4%. Αυτό σημαίνει ότι σε μια μελλοντικά πιθανή διαδήλωση 2.000.000 ανθρώπων νομιμοποιείται ως θετικό μέτρο η «προληπτική» προσαγωγή 8.000 ατόμων;
Μήπως μπορεί η φαεινή αυτή ιδέα να μην πάει χαμένη, αλλά να αξιοποιηθεί και σ’ άλλους τομείς; Π.χ. αν ένας μαθητής φοράει σκουλαρίκι στο φρύδι ή τα μάτια μιας μαθήτριας βγάζουν σπίθες, μπορούν να αποβάλλονται «προληπτικά» από την τάξη, ώστε το «μάθημα» να διεξάγεται απρόσκοπτα;
Περάσαμε στην εποχή της κυριαρχίας των λέξεων σε εισαγωγικά. Πίσω τους κρύβεται η χρονομηχανή που μας γύρισε «δημοκρατικά» μερικές δεκαετίες πίσω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...