Χρονικές αντιστάσεις

Ξεφύλλισε το ημερολόγιό της. Δηλαδή ημερολόγιο ακριβώς δεν είναι, αφού υπάρχουν μικρά έως τεράστια χρονικά διαστήματα σιωπής. Λείπει η πειθαρχία των τακτικών εγγραφών. Περισσότερο είναι μια άναρχη καταγραφή σκόρπιων σκέψεων. Μπα, ούτε κι αυτό. Τουλάχιστον όχι μόνο αυτό. Μάλλον πρόκειται για σύντομες σημειώσεις αντιδράσεων, άλλοτε εγκεφαλικών και άλλοτε συναισθηματικών, στα όσα συμβαίνουν στον έξω και τον έσω κόσμο.

Ευτυχώς που δεν είναι δημοσιογράφος. Αν ήταν, μόνο με μηνιαίο έντυπο θα μπορούσε να συνεργαστεί, και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιφύλαξη. Γιατί η σχέση της με σημαδιακές ημερομηνίες και συνταρακτικά ή ασήμαντα γεγονότα φαντάζει εντελώς ασυντόνιστη. Το στοιχείο της επικαιρότητας, χωρίς να απουσιάζει βέβαια, είναι βαθιά καταχωνιασμένο.

Απλώς, εκείνη προτίμησε την ελευθερία της απόλυτης υποκειμενικότητας. Επέλεξε, σ’ αυτό το μικρό και απόλυτα προσωπικό κομμάτι της ζωής της, το δικαίωμα στον ατομικό χρόνο. Έτσι, επιτρέπει στον εσωτερικό ρυθμό της να λειτουργεί –έστω αυτός μόνο– ελεύθερος και ανεξάρτητος από αντικειμενικές ρυθμίσεις και εξωτερικούς καταναγκασμούς. Να παράγει όταν θέλει, ό,τι θέλει και όσο θέλει. Χαρίζει στον εαυτό της την πολυτέλεια να τεντώνει το χρόνο τόσο, όσο εκείνη νιώθει απαραίτητο, ακόμη και φαινομενικά να τον σπαταλά αναξιοποίητο.

Και γιατί όχι; Σε μια εποχή, που ο χρόνος και η ταχύτητα θεοποιούνται στο κυνήγι της ευτυχίας, εκείνη ξεκλέβει πολύτιμες στιγμές ανύποπτης διάρκειας και ανυποψίαστης ευδαιμονίας. Με τη δική της μικρή και κρυφή, άρρητη και υποκειμενική, χρονική επανάσταση καταργεί τα εξωτερικά αντικειμενικά μέτρα και σταθμά. Ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της εσωτερικότητας και εγκαθιδρύει εκεί ένα μικρό και κρυφό, αδήλωτο και ελεύθερο κρατίδιο. Αυτό του προσωπικού χρόνου.

ΥΓ: Το υπουργείο εξωτερικών σχέσεων αυτού του κρατιδίου διπλωματικότατα σας εύχεται «Καλές Γιορτές»!