Δυο βδομάδες στο καινούργιο σχολείο.
Στο παλιό δεν τόλμησα ακόμα να πάω. Δεν ξέρω κιόλας αν μπορώ, αν είμαι έτοιμη να το αντέξω. Δεκάξι χρόνια είναι αυτά. Η μισή μου επαγγελματική ζωή —η καριέρα δεν ταιριάζει ως όρος στους εκπαιδευτικούς. Δεκάξι χρόνια με μια μικρή σταθερή ομάδα ανθρώπων με αρκετές παραλλαγές κι άλλες τόσες αυξομειώσεις. Με συναδέλφους, που έγιναν σύντροφοι σ’ έναν αγώνα κοινό, με γέλιο και θυμούς, με πειράγματα και κατεβασμένα μούτρα, μια παρέα με τις συχνές διαφωνίες της και τη σταθερή αλληλεγγύη της. Δεκάξι χρόνια να υποδέχομαι κάθε Σεπτέμβρη και μια φρέσκια φουρνιά νέων παιδιών και να παρακολουθώ για μια τριετία τις προσπάθειες και τις επιτυχίες τους, τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις τους, τα προβλήματα και τις τρέλες τους. Να παρακολουθώ τα μάτια τους, τη ζωή τους, την ψυχή τους…
Και τώρα… σε καινούργιο σχολείο. Το πρώτο δεκαήμερο κυλάει μόνο με τους συναδέλφους. Βλέμματα σύντομα και σταθερά, διερευνητικά. Οι αρχικές μικρές αναγνωριστικές φράσεις σιγά-σιγά πλαταίνουν, ανοίγονται προς τη γνωριμιά. Η αυθόρμητα ευγενική υποδοχή με αποσπά από την απομόνωση του νέου προσώπου. Διακρίνω κι εδώ λίγο-λίγο την όρεξη για δουλειά, την αγάπη για τα παιδιά —για το κάθε παιδί ξεχωριστά—, το μεράκι του δασκάλου. Εκπλήσσομαι με το πόσο γρήγορα αισθάνομαι οικείο το περιβάλλον. Βοηθάει σημαντικά και η ανταλλαγή των πρώτων πειραγμάτων. Εδώ είμαστε, λοιπόν. Αίσιοι οι οιωνοί.
Και με τα παιδιά; Τι γίνεται με τα παιδιά σ’ αυτή την περιοχή; Οι συνάδελφοι με καθησυχάζουν, αλλά εξακολουθώ να νιώθω όπως τότε που ως μαθήτρια άλλαξα σχολείο κι έπρεπε ν’ αντιμετωπίσω τους καινούργιους μου δασκάλους χωρίς την παρήγορη στήριξη των φίλων μου. Στον αγιασμό τα πρωτοσυναντώ. Είναι όμως υπερδιπλάσια σε πληθυσμό από το προηγούμενο σχολείο και δυσκολεύομαι να ξεδιαλύνω μέσα στη βοή του πλήθους τα μηνύματα που μ’ ενδιαφέρουν.
Πρώτη μέρα στην τάξη, με τα παιδιά της θεωρητικής κατεύθυνσης της Β΄ Λυκείου. Η στιγμή των πρώτων εντυπώσεων. Αφήνω τις σημειώσεις μου στην έδρα και συστήνομαι. Τριγυρνώ ανάμεσα στα θρανία και τα ενημερώνω γι’ αυτά που θα προσπαθήσουμε μαζί να κάνουμε. Επιστρέφω στην έδρα, τα κοιτώ και συναντώ γνώριμα βλέμματα. Βλέμματα ανήσυχα, ζωηρά. Βλέμματα επιφυλακτικά και μαζεμένα. Βλέμματα γεμάτα προσδοκία που με κόπο κρύβουν την αγωνία για τις απαιτήσεις της νέας χρονιάς. Βλέμματα που με την πρόκληση επιχειρούν να καλύψουν το σφίξιμο μπροστά στο καινούργιο άγνωστο πρόσωπο απέναντί τους. Εικόνα τόσο οικεία, σχεδόν αγαπημένη. Νιώθω τον σφιγμένο αυχένα μου να χαλαρώνει.
Ενώ μου αρέσει να βλέπω τα πρόσωπά τους, δεν θέλω να μείνω απέναντί τους. Κινούμαι και πάλι ανάμεσά τους. Ένα ανάλαφρο αστείο για μια ερωτηματική αντωνυμία που παραλίγο να καταλήξει ερωτική αντωνυμία σπάει τον πάγο. Ο ηλεκτρισμός της επιφύλαξης και της αναμέτρησης διαλύεται. Χέρια σηκωμένα, ερωτήσεις, σχόλια, διευκρινίσεις, απαντήσεις. Εξαιρετική η χημεία μας
Δεν κατάλαβα πώς πέρασε η ώρα… Δεν κατάλαβα πώς πέρασε η βδομάδα μέσα στην τάξη…
Καλή μας χρονιά!
Καλή δημιουργική σχολική χρονιά Υπατία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα είδα και πώς αισθάνεται ο δάσκαλος την πρώτη μέρα στα έδρανα...
Τι ευτυχία να μοιράζεσαι τα ίδια συναισθήματα με τους μαθητές!
Καλοτυχίζω τους ανθρώπους που περνούν την ζωή τους κοντά στους νέους!Κερδίζουν το ελιξίριο της ζωής, το διαλυτικό για τα Πάντα!!!
Αλοίμονο σ'όσους έμπλεξαν την ζωή τους με κουβαρίστρες..!
Y.Γ.Σήμερα είμαι σίγουρη πως θ'αναστατώσεις τον Κένταυρο με την την 3α του!
Καλή χρονιά και καλή, γοργή προσαρμογή στο νέο περιβάλλον! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερά τα παιδιά, πολύ τυχερά! Θυμάμαι Υπατία μου πολύ λίγους εκπαιδευτικούς που άγγιξαν την καρδιά μου. Εκτός από τις γνώσεις ήταν αυτό το άγγιγμα το πιο μεγάλο εφόδιο που μου χάρισαν σε δύσκολα κατά τα άλλα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά, εύκολη προσαρμογή στο νέο σχολείο που από ότι φαίνεται έχει ήδη γίνει:-)
Πολλά πολλά φιλιά!!!
Καλημέρα!!στο δρόμο για το Σ/Μ ή μέσα σε αυτό συναντώ συχνά εκπαιδευτικό από το σχολείο των παιδιών μου, που ποτέ δεν την είχαν στην τάξη τους, αλλά τα αγάπησε και τα θυμάται ακόμα ας έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Αυτό για μένα λέει πολλά!!το κυριότερο όλων ότι ήταν παρούσα εκεί κοντά στα όλα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να έχεις την καλύτερη σχολική χρονιά με τα καινούργια σου παιδιά!
Τι όμορφη εμπειρία Υπατία μου...αυτές οι πρώτες γνωριμίες με εφήβους, θυμάμαι πόσο μου άρεσε αυτή η συναλλαγή με τους συμμαθητές των παιδιών μου όταν αυτά πήγαιναν ακόμα σχολείο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι μια δημιουργική χρονιά γεμάτη γεμάτη!!!
Το βιντεάκι πολύ χαριτωμένο:-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η εξιστόρηση των πρώτων ημερών-συναισθημάτων πολύ περιγραφική.
Ανακαλώ δικές μου μνήμες αλλά και από τα χρόνια των παιδιών μου και διαπιστώνω ότι, όταν ο δάσκαλος είναι σωστός άνθρωπος είναι και καλός δάσκαλος.
Πάντα υπάρχουν εκείνοι που βλέπουν τα παιδιά σαν δικά τους.
Εχθές ήμουν με παρέα φίλων, δασκάλων-νηπιαγωγών, οι δυο εκ των οποίων ήταν των παιδιών μου, 20τόσα χρόνια πριν.
Υπάρχουν τυχερά παιδιά που έχουν σωστούς δασκάλους. Λυπάμαι μόνο που αυτά είναι λίγα.
Καλή προσαρμογή και να έχεις πάντα επιτυχίες και ικανοποίηση.
Eμείς δεν καταλάβαμε πως πέρασαν 35 χρόνια στις σχολικές αίθουσες.Κάθε χρονιά διαφορετική ,αλλά κάθε χρονιά ο ρόλος της εκπαίδευσης στην ανάπτυξη της κοινωνίας μικρότερος,μέχρι που καταντήσαμε σήμερα να επικρατήσει ο χρησιμοθηρικός ρόλος της παιδείας(βλέπε φροντιστήρια που λέει το ξωτικό).Τελειώνουν τα σχολεία τα παιδιά και ορισμένα από αυτά να είναι κυριολεκτικά ακαλλιέργητα ,δεν λέω αγράμματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάρυ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις ευχές.
Αυτήν ακριβώς την αγωνία της πρώτης επαφής με καινούργιους ανθρώπους (συνομήλικους και παιδιά), με τους οποίους πρόκειται να συνεργαστώ για την επίτευξη κάποιων κοινών στόχων ήθελα να καταγράψω και να μοιραστώ.
Κι εσύ τη "διάβασες"!
Badbug,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες κι ευχαριστώ για τις ευχές!
Νομίζω ότι διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας στο φιλόξενο σπιτικό της Καρυάτιδας. Σύντομα θα κάνω βόλτα και από τη δική σου φωλιά.
Margo μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι το έχω ξαναπεί: ύστερα από 29 χρόνια καθηγητιλίκι, εξακολουθώ να νιώθω σαν μαθήτρια. Από πολλές απόψεις.
Με αυτή την ανάρτηση ήθελα ν' αποκαλύψω εκείνη την πλευρά, που δεν γίνεται συχνά αντιληπτή απ' όσους αγνοούν την εμπειρία του δασκάλου. Εννοώ την ανησυχία για το αν θα βρεθεί γρήγορα κανάλι επικοινωνίας και, άρα, ομαλής συνεργασίας με τα παιδιά.
Ανάλογη εμπειρία μάλλον έχεις βιώσει κι εσύ στο δικό σου τομέα, δεν είναι; ;)
Ευχαριστώ για την ενθάρρυνση!
Ξανθή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς την κι ευχαριστώ για τις ευχές!
Ζούμε με τα παιδιά τη μισή μέρα τους για 3 τουλάχιστον χρόνια. Πώς να μην τα θυμόμαστε; Μπορεί ύστερα από πολλά χρόνια να μην μπορούμε ν' αναφέρουμε ολωνών τα ονόματα -ειδικά στις μεγαλουπόλεις-, αλλά μπορούμε να περιγράψουμε κάθε γκριμάτσα τους, κάθε αγωνία και κάθε χαρά τους, κάθε σκανταλιά και κάθε επιτυχία τους...
ΥΓ: Δεν κατάλαβα το "Σ/Μ" :0
Μαγισσούλα μου, ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπειρία δύσκολη, αλλά τόσο ωραία και ανταποδοτική, όταν ευοδώνεται!
Θαλασσένια μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιντεάκι είναι από αγαπημένη ταινία των ανιψιών (και δική μου), που είχε την τύχη να έχει και μια -σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα- καλή μεταγλώττιση. Τη συνιστώ σε παιδάκια κι εγγονάκια!
Θεωρώ πολύ σημαντικό εφόδιο για το δάσκαλο το να θυμάται διαρκώς τα δικά του παιδικά κι εφηβικά χρόνια. Η "γλώσσα" μπορεί ν' αλλάζει από γενιά σε γενιά, αλλά τα χαρακτηριστικά των ηλικιών παραμένουν ίδια. Ακριβώς γιατί είναι ανθρώπινα!
Ευχαριστώ για τις ευχές, αλλά διευκρινίζω ότι η "επιτυχία" και η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ του δασκάλου είναι η ψυχική ολοκλήρωση και η επιτυχία των παιδιών του.
Κένταυρε καλέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατλάβατε πώς πέρασαν αυτά τα χρόνια, γιατί αγαπούσατε αυτό που κάνατε!
Όσο για τα σημερινά παιδιά, ταιριάζει αυτό που η Γαλάτεια Καζαντζάκη είχε πει "εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω"! Αν δεχθούμε ότι εξακολουθεί να ισχύει η παροιμία "μ' όποιο, δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις", θα πρέπει παράλληλα να έχουμε υπόψη ότι τα σημερινά παιδιά έχουν πολλούς "δασκάλους" έξω από το σχολείο! Υπενθυμίζω τον όλο και πιο ενισχυμένο ρόλο των ΜΜΕ.
Για τα φροντιστήρια, θα σε παραπέμψω στην απάντηση που έδωσα στο Ξωτικό στην προηγούμενη ανάρτηση. Είναι ένα πολύπλοκο πρόβλημα σ' ένα φαύλο κοινωνικό/οικονομικό σύστημα!
Δεν είμαι αιθεροβάμων. Αλλά και δεν μπορώ (ακόμη;) να καταθέσω τα όπλα...
Ακριβώς έτσι, η επικοινωνία αν είναι καλή όλα είναι καλά και κυρίως ξεκούραστα. Αυτή την αγωνία έχω τώρα και ως γονιός για την μικρή. Να υπάρξει επικοινωνία, το τι θα μάθει έπεται. Μάλλον δεν έχουμε πέσει στην περίπτωση.. θα δείξει όμως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μας βδομάδα!
Σε φιλώ
Ακριβώς σε αυτό αναφέρομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λειτούργημα αυτό έχει σχέση με ψυχές και όχι με κτίσματα για να τα δεις μεγαθήρια και να ικανοποιηθείς.
Αυτό συμβαίνει όταν βλέπεις τα παιδιά να έχουν αξίες, ιδανικά και γερό ψυχισμό.
Και μόρφωση βεβαίως αλλά γι αυτό έχω αμφιβολίες πολλές.
Καλή εβδομάδα:-))
Όταν μπήκα και διάβασα ένοιωσα τέτοια ανακούφιση που...δεν χρειάστηκε να σχολιάσω....άφησα ένα μεγάλο ούυυυφ και έφυγα χαμογελαστή για να ξαναέρθω να δώ και το βιντεάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα τρομάξει τόσο οτι θα διαβάσω κάτι στενάχωρο....άει στο καλό πια.
Τώρα έχω και το χαμέγελο απ'το ψαράκι !!!!
Πολύ το χάρηκα Υπατιούλα μου τό : "Δεν κατάλαβα πώς πέρασε η ώρα… Δεν κατάλαβα πώς πέρασε η βδομάδα μέσα στην τάξη"
(για ένα πράγμα σας λυπόμουν πάντα ,που τα αποχωρίζεστε τόσο γρήγορα !!)
υγ.ευτυχώς η μικρή μου εξασκήθηκε να μην τσιμπάει εύκολα. Eλπίζω η κατάληξη να μας δικαιώσει...
Αυτά που είπες για τα φροντηστήρια τα ξέρω αλλά αρνούμαι να δεχτώ τις "λογικές" εξηγήσεις σ'αυτό το εντελώς παράλογο και παγκόσμιας πρωτοτυπίας και απανθρωπιάς σύστημα.
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο όμορφο να νοιώθεις τον Δάσκαλο-Άνθρωπο και να τον ακούς να μιλάει για το πώς αισθάνεται. Και ν'ανακουφίζεσαι γιατί ακόμα υπάρχει, το ίδιο αθώος όπως και το παιδί που θα πάρει στα χέρια του.
Από καρδιάς να έχεις μία καλή χρονιά Υπατία μου, και καλή επιτυχία στις καθημερινές εξετάσεις που θα δίνεις. Όμως κυρίως, καλή σοδειά, γιατί βέβαια, συμμετέχεις στη σοδειά για ότι μπορέσεις να σπείρεις στο νου και στην ψυχή των παιδιών).
Σε φιλώ, καλό βραδάκι:)
-κι αυτή την ταινία την είχα απολαύσει! πού το σκέφτηκες;! πολύ όμορφο κλείσιμο της ανάρτησης:)
Καλή αρχή, Υπατία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή και δημιουργική χρονιά στο νέο σου σχολείο. Φέτος η Μπέκαμ ξεκίνησε γυμνάσιο, είχα μια αγωνία για τη νέα της αρχή, νέο περιβάλλον, περισσότερα παιδιά, διαφορετικοί καθηγητές...Εύχομαι και ελπίζω να έχουν όλοι τους τις αρχές και τα πιστεύω σου σαν εκπαιδευτικός...
Σε εκτιμώ βαθύτατα!
Τα φιλιά μου :))
Margo μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παιδιά έχουν "αντισώματα" που ούτε τα φανταζόμαστε! Όταν μάλιστα έρχονται τυλιγμένα από την αγάπη του σπιτιού, τότε είναι πάνοπλα. Μην ανησυχείς. Θα μάθει η νεραϊδούλα να κουνάει το ραβδάκι της και να κατατροπώνει τους "κακούς". Και αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα. Μείνε κοντά της και έχε της εμπιστοσύνη.
Με πολλή αγάπη και στις δύο :)
Θαλασσένια μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εμπειρία μου λέει ότι τα παιδιά με "αξίες, ιδανικά και γερό ψυχισμό" αποκτούν τελικά και μόρφωση, γιατί πιστεύουν στην αξία της, επιδιώκουνν το ιδανικό και έχουν τα ψυχικά κουράγια να το κυνηγήσουν.
Αν λοιπόν ένας δάσκαλος θέλει να προσφέρει μόρφωση στα παιδιά του, πρέπει πρώτα να βάλει αυτά τα τρία θεμέλια που ανέφερες και μετά πάνω τους να "χτίσει" ό,τι μπορεί...
Καλή (επόμενη!) βδομάδα!
Ξωτικούλι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν διάλεγα τον τίτλο της ανάρτησης είχα όρεξη να παίξω πάλι με τις λέξεις και την πολυσημία τους -ίσως και με τους αναγνώστες μου. Δεν είχα όμως καθόλου την πρόθεση να κοψοχολιάσω κανέναν :)
Αυτή η εξάσκηση της μικρής θα αποδειχθεί πολύτιμη για την ψυχική -αν μη τι άλλο- υγεία της.
Η απάντησή μου για τα φροντιστήρια δεν ήταν "λογική", αλλά βασισμένη στη σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Έχω εναποθέσει τις ελπίδες μου στις ανατροπές που θα φέρει το εύρημα για τα νετρόνια, που παρουσίασε ο φίλος μας, ο Αστερισμός... ;):)
πέρασα να σε δω:) αυτή τη στιγμή, γράφουμε συγχρόνως;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆστρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτυχες ακριβώς τη σωστή έκφραση για το πώς νιώθω: ότι δίνω καθημερινά εξετάσεις. Αλλά και την ίδια μαθητική ανακούφιση, όταν παίρνω προβιβάσιμο βαθμό ;)
Έχουμε προφανώς ίδια κινηματογραφικά γούστα, ε; Και, κατά πάσα πιθανότητα, παιδιά στο περιβάλλον μας της ίδιας ηλικίας :)
Καλό σου βράδυ
Λένα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και ανταποδίδω τις ευχές!
Αν έχω καταλάβει κομματάκι από την Μπέκαμ, μην ανησυχείς!
She is a fighter!
Θα τραβήξει και θα πάρει ό,τι καλύτερο έχει να δώσει ο κάθε δάσκαλος που θα βρεθεί μπροστά της. Μην ξεχνάς ότι η σχέση δάσκαλου-μαθητή είναι αμφίδρομη: και ο δάσκαλος επηρεάζεται (και βελτιώνεται) από τα παιδιά του.
Την αγάπη μου στέλνω
Άστρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μιλήσω για τα "μεγάλα πνεύματα που...", θα φανεί πως καβάλησα το καλάμι;
:)
Δεν ξέρω σε ποιά τάξη μπήκες Υπατ'ία μου αλλά σίγουρα όχι στου γιού μου, αφού το λύκειό μας τελεί υπο κατάληψη
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκέντρωση γονέων σήμερα, οι γονείς να τσακώνονται σαν παιδαρέλια και τα παιδιά να μας αποστομώνουν με την ευθύτητα της σκέψης τους
τι είναι αλήθεια πιό σημαντικό ως αίτημα;
Το μέλλον τους;
Οι σοβάδες που πέφτουν;
Η μήπως η αγωνία μου που είμαστε κατά των φροντιστηρίων και ο κανακάρης μας είναι ξάπλα στον καναπέ, όταν δεν είναι στην κατάληψη, διαβάζοντας οτιδήποτε άλλο εκτός από βιβλία του σχολείου αφού δεν τα έχουμε;
Πάντως αν το δικό σου σχολείο δουλεύει, η ΚΟΑ όσο υπάρχει ακόμη κάνει προγράμματα για παιδιά και εφήβους με 3 ευρώ εισιτήριο και οι συνοδοί καθηγητές δωρεάν και δίνει και το δικαίωμα παρακολούθησης προβών ή εισαγωγικών ομιλιών δωρεάν, αλλά και μπορεί να στείλει μικρά σύνολα στα σχολεία όσο κι αυτά υπάρχουν και είναι ανοιχτά...
Νέλλυ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα γράψει κάποτε για το πόσο αναγκαίο Θεωρώ τα σχολεία να παραμένουν ανοιχτά, κι ας γνωρίζω εκ των έσω τα φοβερά προβλήματα λειτουργίας τους.
Δυστυχώς έχουμε καταντήσει να περιμένουμε από τα φροντιστήρια να υποχρεώσουν τα παιδιά να διαβάσουν, αντί να τα πείθουμε ώστε μόνα τους να επιλέγουν τη μελέτη.
Το σχολείο μου, για την ώρα (;), λειτουργεί κανονικότατα και μάλιστα από την πρώτη μέρα παρά τις μεγάλες -γνωστές- ελλείψεις σε προσωπικό και βιβλία.
Η περίπτωση της ΚΟΑ είναι εξαιρετική! Πρέπει όμως να βολιδοσκοπήσω το νέο μου περιβάλλον για να δω τα περιθώρια. Σε μια εκτός θέματος συζήτηση στην τάξη μυρίστηκε τα μουσικά μου γούστα μια εστία ροκάδων, αλλά μάλλον δεν τους έπεισα ότι και ο Μπαχ θα μπορούσε να θεωρηθεί ροκάς. Χρειάζομαι λίγο χρόνο να γνωριστώ καλύτερα και με περισσότερα παιδιά.
Ευχαριστώ όμως για την υπόδειξη και "απειλώ" με φόρτωμα για περισσότερες πληροφορίες μόλις έχω τις πρώτες θετικές ενδείξεις.