Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Στο λιμάνι


Πέμπτη απόγευμα κι ο ήλιος χρωματίζει πια με τα απαλά χρώματα της παλέτας του τη ζεστή ακόμη ατμόσφαιρα του Πειραιά. Η γνωστή όμως υγρασία δεν εμποδίζει δύο περίπου χιλιάδες ανθρώπους να μαζευτούν στην πύλη Ε9 του μεγάλου μας λιμανιού. 
Είναι μια συγκέντρωση με διαφορετικά αιτήματα, μια συγκέντρωση διαφορετικής αντίστασης. Είναι άνθρωποι που αιτούνται την τέχνη, που έχουν ανάγκη την ποιότητα, που αντιστέκονται στην ασχήμια. Η Εθνική Λυρική Σκηνή κάνει εδώ μια ανοιχτή πρόβα και τους δίνει την ευκαιρία να γυρίσουν για λίγο την πλάτη στη μιζέρια. 
Σ’ αυτό το υπέροχα παράδοξο σκηνικό η ορχήστρα και οι σολίστ της Ε.Λ.Σ. κάνουν δοκιμή σε αποσπάσματα από τα τρία πρώτα έργα που θα παρουσιάσουν στη φετινή σεζόν. Ο Ροσίνι μάς κερνάει ολίγη Σταχτοπούτα. Ο Βέρντι μάς προσφέρει λίγο Ριγκολέτο. Ο Τσαϊκόφσκι μάς λικνίζει με Καρυοθραύστη. 
Τα καράβια, μεγάλα και μικρά, πιάνουν χωρίς δυσκολία το ρυθμό του βαλς κι εμείς… Εμείς… χαμογελάμε! Χαμογελάμε μόνοι μας, χαμογελάμε ο ένας στον άλλο, γενικώς… χαμογελάμε!

Η Ε.Λ.Σ. στον Πειραιά 

Ελπίζω πως η Ε.Λ.Σ. έχει πια καταλάβει ότι έχει πολύ περισσότερους φίλους απ’ ό,τι νόμιζε μέχρι τώρα και ότι την έχουμε ανάγκη… Ζωτική ανάγκη!

23 σχόλια:

  1. Mόλις ανοίγω τον υπολογιστή το μεσημέρι πέφτουν απανωτά οι τρείς αναρτήσεις συνεχόμενες !! (dodo ,Κωνσταντίνος ,Υπατία) Σκάω μεγάλο χαμόγελο και μονολογώ : ωραία ! η ΜΗΚΥΟ έχει ρεύμα. Και....τσάκ κόβεται το ρεύμα :-))) αμάν λέω μας την πέσανε !!!

    Μετά συνεχίστηκαν οι αναποδιές κάθε φορά που έμπαινα να σχολιάσω αλλάααα ..... διαπίστωσα οτι τίποτα τελικά δεν μπορούσε να μου αφαιρέσει το χαμόγελο !!!!

    Και προς ευχαρίστησή σου να σε διαβεβαιώσω οτι λίγο πριν διαβάσω τι έγραψες μιλούσα με καλά γνωρίζοντες για το πόσο πολύ έχουν ευχάριστα εκπλαγεί και βαθύτατα συγκινηθεί νεαρά μέλη της ΕΛΣ απο την ανταπόκριση του κόσμου σε όλες αυτές τις τελευταίες εξορμήσεις !!!!
    Εεεε φαντάζεσαι το χαμόγελο όταν διάβασα την τελευταία σου παράγραφο :-))))))))

    Υπατιοτάτη μου το πιο αγαπησιάρικα επαναστατικό μου χαμόγελο όλο δικό σας ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι έγινε, Ξωτικούλι; Η ΜΗ.ΚΥ.Ο. μας έκανε υπερκατανάλωση ρεύματος και προκάλεσε black out?
      Ωραία! Μου έδωσες την απάντηση που χρειαζόμουν ν' ακούσω από την Ε.Λ.Σ.! :)

      Διαγραφή
  2. Καταπληκτικό;;; Και όχι μόνο. Τι υπέροχη η σκηνή με τα καράβια πίσω να μανουβράρουν και το φως να γλυκαίνει τα χρώματα. Ούτε ο καλύτερος σκηνοθέτης δεν θα μπορούσε να πετύχει τέτοιο σκηνικό. Και οι πρωταγωνιστές; Μουσικοί και κόσμος ένα!

    Χαμόγελο πλατύ από το νησί στέλνω στην ΜΗΚΥΟ μας ;-)
    Πολλά πολλά φιλιά :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Margo μου, ήξερα ὀτι είχες μερικούς λόγους περισσότερους να χαμογελάσεις! :)

      Διαγραφή
  3. Τελικά η μουσική δωματίου ακούγεται πολύ καλύτερα όταν είσαι έξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα την έλεγα ακριβώς "μουσική δωματίου", ηλιογράφε, αλλά συμφωνώ απόλυτα ότι αυτή η μουσική ακούγεται καλύτερα "έξω", κοντά στους ανθρώπους, μυημένους και μη, που διψούν για λίγη ομορφιά! Και δεν είναι τόσο λίγοι όσο νομίζουμε/ουν! ;)

      Διαγραφή
  4. Χα! και εγώ στο ίδιο μοτίβο λικνίζομαι... έχω σύνδεση, έχω πιει και τα κρασάκια μου κι έχω ακολουθήσει την ίδια διαδρομή, (dodo, Constantin, Υπατίτσα) και ξαφνικά δεν μπορώ να συνεχίσω... όλοι εδώ κοιμούνται, απόλυτη ησυχία-γαλήνη...τώρα επανέρχεται το σήμα (on the go) που χρησιμοποιώ μόνο όταν είμαι εκτός σπιτιού... και δεν θυμάμαι τι ήθελα να γράψω... σκέφτομαι να κλείσω το κουτί, κρίμα λέω, αύριο θα είμαι στο πλοίο και ποιος ξέρει αν θα μπορώ πάλι να πολυλογήσω... σταματώ και κολλάω απ΄ το ε-ξωτικό χαμόγελο... καληνύχτα!
    ΑΦιλιά πολλά πολλά! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα, θα σε μαλώσω! Ήσουν σε νησί και είχες το "κουτί" ανοιχτό; Τα χαμόγελα δεν χρειάζονται σήμα για να φτάσουν στον προορισμό τους! ;)

      Διαγραφή
  5. Τί ωραίο βίντεο, τί ωραίο σκηνικό, τί ωραία ιδέα!!

    Και τί ωραία θα ήταν να γινόταν συχνά τέτοια!!

    **Δεν θυμάμαι να έχω ακούσει γιά ανάλογες δραστηριότητες από τις ορχήστρες της ΕΡΤ... -ή έχουν γίνει...;
    (Είναι και κουραστικές διαδικασίες βέβαια, πού να τρέχουν οι άνθρωποι τώρα... -ας σχολιάσω κακεντρεχώς εκ των προτέρων.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως, Κωνσταντίνε!
      Τα τελευταία δύο χρόνια η Λυρική έχει ανοιχτεί αρκετά στον κόσμο! Πέρσι το καλοκαίρι είχε πραγματοποιήσει αρκετές τέτοιες δράσεις σε αρκετά σημεία της Αθήνας (Σύνταγμα, Μοναστηράκι, Βαρβάκειο Αγορά...). Η απήχηση που βρήκε στον κόσμο την έκανε να τις επαναλάβει και φέτος (Πλατεία Κοτζιά, ;έξω από το Μουσείο της Ακρόπολης και το Ηρώδειο, στο Αρχαιολογικό Μουσείο... Αλλά η παρουσία της στον Πειραιά υπήρξε καταπληκτική! Ο μαέστρος μάλιστα εξήγησε και μερικά πράγματα στο συγκεντρωμένο πλήθος...
      ΟΙ ορχήστρες της ΕΡΤ -στον καλό τους καιρό- είχαν οργανώσει ιδιαίτερα εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές και σχολεία είτε στο χώρο του ραδιομεγάρου είτε με επισκέψεις στα σχολεία. Μην είσαι λοιπόν τόσο αυστηρός...

      Διαγραφή

  6. :) μόλις ξεκίνησε το βίντεο και είδα τον μαέστρο να κουνά ρυθμικά την μπαγκέτα του, και ένα πλοίο να πλέει στον ρυθμό της μουσικής, κατάλαβα και τον πολύ πετυχημένο τίτλο του!!!


    Μπράβο Υπατία! Η ΕΛΣ κάνει πράγματι πολλά ανοίγματα στον κόσμο με πολλά θετικά αντίκτυπα κόντρα στη μιζέρια, και αξίζει να παρουσιάζεται η δουλειά της! Η συγκεκριμένη σε πολύ ωραίο περιβάλλον από πολλές πλευρές.

    Ε, και κατάφερες με αυτή την ανάρτηση "γενικώς" αλλά και ειδικώς να χαμογελάσουμε.
    Και καθυστερημένα αρκετά όπως ήρθα, το έλαβα την κατάλληλη ώρα που αρχίζει αύριο η εβδομάδα:)


    υγ. Από τα πολύ αγπημένα μου κομμάτια αυτό το συγκεκριμένο του Τσαϊκόφσκι (συνόδευσε τουλάχιστον δύο αναρτήσεις μου μία για το ξωτικό και μία για τη dodo με ένα βιντεάκι:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστρια μου, ήθελα τόσο να μοιραστώ αυτό το χαμόγελο και ήξερα αμέσως πώς θα το καταφέρω αυτό :)
      Για την καθυστέρηση: δεν μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου!!! ;)

      Διαγραφή
  7. Υπέροχο- πολλές, θερμές ευχαριστίες!
    (Καλά που υπάρχει η μουσική).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, ναι, dodo, ευτυχώς που υπάρχει κι αυτή η έρμη!
      ΥΓ: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσομου λείπει το Τρίτο Πρόγραμμα, ειδικά τα πρωινά, που ακόμα και μετά τον πρώτο καφέ το ύφος μου δεν λέει να ξεσκουντουφλιάσει... ;)

      Διαγραφή
  8. Τώρα μου άνοιξε και η μουσική... εκπληκτικό Υπατίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εικόνα με τη συνοδεία αυτής της μουσικής ήταν μαγεία, Μαγισσούλα μου!

      Διαγραφή
  9. Θα επιχειρήσω να δικαιολογηθώ για τις καθυστερημένες απαντήσεις μου προβάλλοντας την ένταση και το φορτσάρισμα των πρώτων σχολικών εβδομάδων και... βλέπουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και βέβαια έπρεπε να φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού, στη χρεοκοπία και ένα βήμα πριν το κλείσιμο οργανισμών... για να γίνουν τέτοια ανοίγματα και τέτοιες κινήσεις. Συγνώμη για τη γκρίνια... Κατάλλα υπέροχο βίντεο / πρωτοβουλία. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, Αρτιστάκι μου, αλλά... κάλλιο αργά παρά ποτέ!
      Και καλό είναι να ενθαρρύνουμε αυτές τις κινήσεις, όσο καθυστερημένα και να πραγματοποιούνται. Αρκεί να έχουν συνέχεια και, προπάντων, διάρκεια!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...