Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Κυριακάτικο ξύπνημα

Πολύ πρωινό κυριακάτικο ξύπνημα. Μαχμουρλίδικο. Καφές βιαστικός και δεύτερος, για ενίσχυση, στο θερμός. Βιαστικό περπάτημα μέχρι το σταυροδρόμι του ραντεβού με το μυαλό ακόμα μουδιασμένο.
Τι το ’θελες κυριακάτικα, μονολογώ. Μόνο αυτό πρόλαβα. Το αυτοκίνητο σταματάει μπροστά μου. Η καλημέρα μου ακούγεται βραχνή ακόμη. Στο πίσω κάθισμα όμως οι δύο ανιψιοί έχουν αρχίσει ήδη τις αδελφικές φάπες και τα τσιμπήματα. Σε τρία λεπτά τα πειράγματα περνάνε και στο μπροστινό κάθισμα.
— Πότε είχαμε πανσέληνο;
— Χτες, νομίζω.
— Και προχτές.
— Βρε, μία μέρα κρατάει η πανσέληνος!
— Όχι, δύο!
— Μία μέρα!
— Δύο μέρες!
— Η πανσέληνος κρατάει μία νύχτα, διορθώνει το μπροστινό κάθισμα και το πίσω ψάχνει νέο θέμα διαφωνίας…
Ο μεγάλος κρυώνει ακόμα από τη νύστα. Σιγά που δεν θα ξενυχτούσε σαββατιάτικα ο πρωτοετής μας. Ο μικρός ωστόσο έχει κέφια και λογοδιάρροια. Σήμερα, βλέπεις, είναι αυτός ο πρωταγωνιστής. Έχει εξασφαλίσει το κοινό του. Πατέρας, αδελφός και θεία θα παρακολουθήσουν τον δεύτερο αγώνα του με την καινούργια του ομάδα.
Τα πλαστικά καθίσματα στο γήπεδο είναι ακόμα βρεμένα από την πρωινή υγρασία. Μέχρι να τελειώσουν όμως το ζέσταμα οι παίκτες, ο ήλιος τα έχει στεγνώσει και μπορούμε επιτέλους να καθίσουμε. Ο διαιτητής σφυρίζει κι ο αγώνας ξεκινάει.
Τα παιδάκια ακόμα δεν έχουν πάρει μπρος. Το τρέξιμό τους είναι αργό και οι φάσεις ελάχιστες. Σαν να τα βλέπω όλα στην τηλεόραση σε αργή κίνηση. Οι οδηγίες των δύο προπονητών καλύπτονται από τις φωνές των πατεράδων που προσπαθούν να ταρακουνήσουν τους κανακάρηδές τους. Μια που δεν μπορούν να παίξουν οι ίδιοι, αναλαμβάνουν το ρόλο του προσωπικού προπονητή! Χάος!
Μετά το πρώτο πεντάλεπτο όμως η ομάδα «μας» έχει ξυπνήσει για τα καλά. Ντρίπλες, γρήγορες πάσες, τριγωνάκια, ξεμαρκαρίσματα. Ειδικά ένα πιτσιρίκι, που η μπάλα τού φτάνει σχεδόν στο γόνατο, κεντάει στο γήπεδο. Το γκολ έρχεται λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου.
Στο δεύτερο ημίχρονο η υπεροχή της ομάδας «μας» είναι πασιφανής. Το δεύτερο γκολ μπαίνει από συγγενικό πόδι! Χαμόγελα! Οι αντίπαλοι κατορθώνουν από στημένη φάση να μειώσουν τη διαφορά, αλλά ακολουθούν δύο δικά «μας» γκολ και το ματς τελειώνει χωρίς κανένας να τα βάλει με τον διαιτητή! Οι ομάδες χαιρετιούνται αθλητικότατα μεταξύ τους και αποχωρούν. Στο δρόμο της επιστροφής είναι αναμενόμενη η ανάλυση των φάσεων, η κριτική και τα σχετικά πειράγματα.
— Μάλλον χρειαζόσουν περισσότερες φάπες για να ξυπνήσεις…
— Λέγε ό,τι θέλεις… Πάντως έβαλα δύο!
Σ’ όλο αυτό το διάστημα προσπαθώ να θυμηθώ ποια είναι αυτή η μουσική που τριβελίζει σαν υπόκρουση τ’ αφτιά μου από τη στιγμή που άρχισε ο αγώνας. Χαμηλόφωνη στην αρχή, όσο οι προσπάθειες των παικτών ήταν ακόμα υποτονικές, και στη συνέχεια επιταχυνόμενη, με αύξουσα ένταση, σαν σάλπισμα για επίθεση.
Εμ βέβαια, Rossini! Το δεύτερο μέρος της εισαγωγής στον Γουλιέλμο Τέλλο! Άει στο καλό, πια!

17 σχόλια:

  1. xαχααααααααααααα
    πάνω που αναρωτήθηκα με τι άλλο θα μας εκπλήξεις μετά το ποιηματάκι που μου άφησες ,ήρθε ευθείς η απάντηση :-))))))
    τέτοια αναμετάδοση αγώνα ομολογώ οτι ήταν μεγαλύτερη έκπληξη !!!!!

    Τόσο που χαμογέλασα χαλάλι που μετά με ξέκανες με τον Γουλιέλμο Τέλλο ...... μόλις είδα τον τίτλο έκανε κράκ η καρδούλα μου :ωχ Παναγίτσα μου πολύ μελέτη έχω πάλι ;-)))))

    Να τους χαίρεσαι και τους δυό !!!!!!



    υγ. να σε δώ να φωνάζεις όρθια γκόοοοοοολ και τι στον κόσμο
    χαχαααααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σου την έσκασα, ε; Το ευχαριστήθηκα όμως! :)
      Γιατί καλέ σε ξέκανα με τον Γουλιέλμο Τέλλο; Μήλο έχεις πάνω στο κεφάλι σου; Και για ποια μελέτη μιλάτε, κυρία Ξωτικού μας; Τα χάλκινα του Rossini συνόδευαν τις επελάσεις των 10χρονων παικτών, όπως παλιά τον Lone Ranger, που αποκλείεται να τον ξέρεις εσὐ, μικρούλα μου, αφού κι εγώ τον έμαθα από τους γονείς μου και τον πρόλαβα στα πρώτα βήματα της ασπρόμαυρης TV.
      ΥΓ: Και όρθια θα με δεις να φωνάζω "γκοοολ!" και καθιστή να συγκρατώ τα πόδια μου να μην κλωτσήσω τον καημένο τον μπροστινό μου...
      Αλλά και "μέσα" να διαμαρτύρομαι στο βόλεϊ και "sorry" να ζητώ στο πινγ πονγκ! Από αποκαλύψεις άλλο τίποτε...
      Δεν ξέρεις τι σιγανό ποτάμι είναι η Υπατία... ;)

      Διαγραφή
  2. Εξέφραζα τον απεριόριστο θαυμασμό μου στο άτομο σου... όταν το σχόλιο χάθηκε... έλεγα λοιπόν πως θαυμάζω το κουράγιο σου, πρώτα για το Κυριακάτικο ξύπνημα, (μετά από μια σίγουρα κοπιαστική βδομάδα) και μάλιστα για ποδόσφαιρο με αδελφό και ανίψια!
    Θυμάμαι όταν "έτρεχα" τους γιούς μου, η μπαρούφα έπεφτε σύννεφο στο ταξίδι, ευτυχώς μεγαλώνοντας κάπως το φαινόμενο κοπάζει!
    Είδες το να έχεις τον Rossini στο κεφάλι πώς όλα γίνονται ανάλαφρα!

    Αφιλάκια χαμογελαστά και καλή βδομάδα από αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα μου, μία από τις μεγαλύτερες θυσίες που μπορώ να κάνω για όποιον αγαπώ είναι το πρωινό ξύπνημα! Είμαι, βλέπεις, φανατικό νυχτοπούλι. Αυτός ήταν κι ο καυγάς μου μικρή με τον πατέρα μου. Ούτε για να μελετήσω δεν κατάφερε να με πείσει να ξυπνήσω νωρίς...
      Όσο για το ποδόσφσιρο, ε, αυτό είναι ευχαρίστηση! Αν μάλιστα στην παρέα είναι και τ' ανίψια μου -συνήθως τις Κυριακές το απόγευμα στο σαλόνι μου, αλλά και στο γήπεδο αρκετά συχνά-, τότε μιλάμε για απόλαυση. Η μόνη μου ενοχή είναι ότι από αυτό το πανηγύρι μένει κάπως απέξω η τσαπερδόνα, η μικρότερη αδελφή τους! Πρέπει να περιμένω να έχει όρεξη για αποκλειστικές επιδείξεις ρυθμικής γυμναστικής, για να την απολαύσω... ;)
      Καλή εβδομάδα και σε σένα, καλή μου!

      Διαγραφή
  3. Με τούτον 'δώ τον τίτλο, σε τούτο 'δώ το μπλογκ, πού να το φανταστώ ο ανυποψίαστος αναγνώστης το ματςςςς;;!!

    Δεν κατέχω και το σχετικό γλωσσικό ιδίωμα γιά να διανθίσω καταλλήλως το σχόλιο!!
    Με βρήκατε απροετοίμαστο!!

    Μου αρέσουν πάντως οι εκπλήξεις και τα απρόβλεπτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι, έτσι, Κωνσταντίνε! Για να μη θεωρείτε τίποτε δεδομένο και να σας κρατάω στην τσίτα, μέχρι και ποδοσφαιρικό αγώνα σας περιέγραψα! :)

      Διαγραφή
  4. 'Ώστε μεταδίδουμε και ποδοσφαιρικούς αγώνες!!!!! Τι άλλο κάνετε Υπατία μας;-)))))
    Η μουσική βέβαια και ήταν η ιδανική. Εύγε και πάλι εύγε!!!!!

    Βέβαια θα πρέπει το φλάουτο να κοπιάσει κομματάκι περισσότερο αλλά αξίζει, ε ξωτικούλι ;-)))

    Ευχαριστούμε για το χαμογελαστό βδομαδιάτικο ξύπνημα :-)



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν ο άνθρωπος, Margo μου, δεν μπορεί να διαλέξει και να εστιάσει, τότε σκορπίζεται -και σκορπίζει και το πάθος του- σε χίλιες μεριές!
      Με πάθος όμως! Με πολύ πάθος! Αλλιώς... δεν αξίζει. ;)
      ΥΓ: Το 'ριξα στα μήλα, για να κάνω πως δεν κατάλαβα το ζόρι του Ξωτικού μας. Άλλωστε ο στόχος είναι πάντα το χαμόγελο και μάλιστα, αυστηρότατα, χωρίς καμία πίεση.

      Διαγραφή
  5. Συγχαρητήρια στον μικρό σου ποδοσφαιριστή γιά την επιτυχία του στον αγώνα- καί γιά την καλή του τύχη να έχει μιά θεία που μοιράζεται τον ενθουσιασμό του καί τον πηγαίνει ακόμη πιό μακριά ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η τύχη, dodo μου, στην προκειμένη περίπτωση είναι μάλλον δική μου. Με ποια άλλη, επαρκώς εύλογη, δικαιολογία θα μπορούσα να βρεθώ στο γήπεδο;

      Διαγραφή
  6. Βλέπω την εικόνα στο αυτοκίνητο που μου φέρνει ένα χαμόγελο από την αγάπη και την χαρά, με τα πιο απλά και όμορφα οικογενειακά στιγμιότυπα. Μετά σε βλέπω στο γήπεδο να κοιτάς με ενδιαφέρον και υπερηφάνια. Και μετά τον μικρό να καμαρώνει γι αυτά που σας χάρισε.

    Χαλάλι το πρωϊνό ξύπνημα για μια τόσο όμορφη Κυριακή!!!


    Καλός ο παραλληλισμός της μουσικής, η οποία πρέπει να πω ότι μου θύμισε ταινίες με τον αξέχαστο Θ. Βέγγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαλάλι και το πρωινό, χαλάλι και το μεσημεριανό ξύπνημα, κάθε φορά που ο μικρός έχει όρεξη για πάρλα και μου τηλεφωνεί για να μου περιγράψει παραστατικότατα τις φάσεις στις οποίες συμμετείχε ή για να μου αναφέρει λεπτομερέστατα και ειλικρινέστατα όλες τις παρατηρήσεις που του έκανε ο προπονητής του.
      Έχεις απόλυτο δίκιο για τη σύνδεση αυτής της μουσικής με τον αξεπέραστο Βέγγο.

      Διαγραφή
  7. Μα τί πετυχημένη αναμετάδοση ήταν αυτή!!!
    Βεβαίως και το soundtrack .."κλασσικά" αθλητικό:)

    χαχαα, θα ήθελα.. πολύ θα ήθελα από μία γωνία να σε έβλεπα Υπατία μου...

    Όμως πάνω από όλα με έκανες και χαμογέλασα με ένα τεράστιο χαμόγελο, κι ας μην είναι Κυριακή!

    Έτσι είναι! όταν τα παράθυρα είναι ανοιχτά πάντα και παντού, αλλά και το μέσα υπόβαθρο έχει την ικανότητα να τα βλέπει και να το εκφράζει μοναδικά όπως εσύ, όλα μπορεί να έχουν την δική τους ομορφιά!

    Μια όμορφη Καλημέρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως, Άστρια μου, αν με έβλεπες -και όχι μόνο σ' αυτό το γήπεδο- θα ξεπερνούσες το στάδιο του χαμόγελου και θα περνούσες πολύ εύκολα στο πεδίο του γέλιου ή και της κατάπληξης -ανάλογα πάντα με τις περιστάσεις!
      Ανοιχτά μεν τα παράθυρα, αλλά μπάζω από παντού, βρε παιδάκι μου! ;)

      Διαγραφή
  8. απαπαααα τύφλα νά'χει ο Διακογιάννης
    τέτοια αναμετάδοση!!!!
    ...και να μην σχολιάσω τον Ροσσίνι, γιατι για μένα είναι το κάθε όργανο που ακούγεται ένα πρόσωπο, ένας συνάδελφος, ένας φίλος αγαπημένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νέλλυ μου, πρώτο απ' όλα: καλώς την!
      Όμως, καλή μου, μήπως δεν σου αρέσει το ποδόσφαιρο; Μια μικρή περίληψη του αγώνα έδωσα, σαν τις αθλητικές ειδήσεις του κεντρικού δελτίου. Όχι και Διακογιάννης!
      Κάποια φορά θα δώσω δείγμα πλήρους "Αθλητικής Κυριακής", με αναλύσεις φάσεων και περισπούδαστο σχολιασμό και τότε τα ξαναλέμε! ;)
      Και μόνο τις εισαγωγές του Rossini ν' ακούσει κανείς, θ' αγαπήσει τη μουσική του! Πόσω μάλλον εσύ και οι συνάδελφοί σου που τον γνωρίζετε εκ των έσω...

      Διαγραφή
  9. Ελπίζω να καταλάβατε, φίλες και φίλοι μου, ότι μόνο ανωτέρα βία θα μπορούσε να καθυστερήσει τόσο τις απαντήσεις μου στα μέλη της ΜΗ.ΚΥ.Ο.ΠΡΟ.ΧΑ.
    Και ποια ανωτερότερη (!!!) βία από το μαντίλι που μου κούνησε δια παντός ο υπολογιστής μου;
    Φιλάκια πολλά πολλά σε όλα τα μάγουλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...