Σωφρονισμός και σωφροσύνη

Σ’ ένα ελληνικό γυμνάσιο δύο αγόρια διεκδικούν γοητευμένα το ενδιαφέρον μιας συμμαθήτριάς τους. Εκείνη διαλέγει το ένα. Το άλλο, μαζί μ’ ένα φιλαράκι του, στήνει καυγά με τον ανταγωνιστή. Η κοπέλα παρεμβαίνει μ’ ένα χαστούκι στον επίμονο διεκδικητή. Το περιστατικό φτάνει στο σύλλογο των καθηγητών, που επιβάλλει τις εξής ποινές: από μία μέρα αποβολή στα τρία αγόρια και τρεις μέρες αποβολή στο κορίτσι. Η κοπέλα επιπλέον, κατά τον ισχυρισμό των γονέων της, «διαπομπεύεται» από τη διευθύντρια του σχολείου, που την περιφέρει από τάξη σε τάξη παρουσιάζοντας στα υπόλοιπα παιδιά ποια μαθήτρια πήρε αποβολή.

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς σ' αυτή την είδηση; Τη βαθύτατη γνώση περί την ανθρώπινη φύση που επέδειξε ο σύλλογος διδασκόντων; Τη γεμάτη ευαισθησία κατανόηση της εφηβικής ψυχολογίας εκ μέρους τους; Την πλήρη σοφίας παιδαγωγική αντίληψη της έννοιας του φρονηματισμού από την πλευρά της «κεφαλής» της σχολικής μονάδας; Ακόμα κι αν δεν είναι γνωστές οι λεπτομέρειες της όλης ιστορίας –της οποίας τη συνέχεια ανέλαβε πλέον εισαγγελέας–, πώς είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να διεκδικούν τον τίτλο του εκπαιδευτικού;

Κι όλα αυτά βέβαια, μόνο σχετικά με το αν θα έπρεπε καν να αντιμετωπιστεί το όλο περιστατικό με κάποια τιμωρία. Γιατί, αν πιάσουμε και την έμφυλη διάκριση στο μέγεθος των ποινών που επιβλήθηκαν, τότε θα καταλάβουμε ότι αυτή έρχεται σχεδόν χωρίς έκπληξη. Αφού ποινικοποιείται ο έρωτας, πώς γίνεται να μη φταίει η «Εύα»;

Βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα αναμενόμενο απότοκο του βαθύτατου συντηρητισμού, που συνεχίζει να διατρέχει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Του συντηρητισμού που εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει ακόμα, στις αρχές του 21ου αιώνα, τα πρώτα εφηβικά ερωτικά σκιρτήματα ως φυσικά. Πόσο μάλλον να τα διαχειριστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να βοηθήσει τα νέα παιδιά στις δυσκολίες αυτής της ηλικίας!

Σχεδόν ντράπηκα για τα όσα έγραφα για κάποιες μουσουλμανικές κοινωνίες τον περσινό Δεκέμβριο.

Ταυτόχρονα τρόμαξα μπροστά στο πόσα πολλά και ουσιαστικά πρέπει να γίνουν ακόμα στο χώρο της ελληνικής παιδείας!