Οι Άνδεις στον ορίζοντα του Σαντιάγκο
Το μάθημα της γεωγραφίας στο δημοτικό το αγαπούσα πολύ, γιατί μου πρόσφερε ταξίδια ποικίλα και απρόσμενα. Γι’ αυτό και πάντα απολάμβανα τις ερωτήσεις: Πού βρίσκεται η χώρα; Με ποιες άλλες χώρες συνορεύει; Ποια είναι τα ποτάμια της, τα βουνά της, οι θάλασσές της, η πρωτεύουσα και οι κυριότερες πόλεις της; Αντίθετα, αντιπαθούσα τις ερωτήσεις που αφορούσαν τα προϊόντα και τις οικονομικές δραστηριότητες κάθε χώρας. Ωστόσο, στο μάθημα για τη Χιλή με είχε εντυπωσιάσει η παραγωγή νίτρου, που οφειλόταν, λέει, στους τόνους περιττωμάτων που άφηναν στους βράχους της οι γλάροι. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει, πάντως αυτό συγκράτησε η μνήμη ύστερα από τόσες δεκαετίες, μαζί με τις Άνδεις και τους κόνδορες, και αποτέλεσε την πρώτη γνώση μου γι’ αυτή τη στενόμακρη χώρα στον μακρινό νότιο Ειρηνικό.
Δυο τρία χρόνια αργότερα το όνομα του Αλιέντε μ’ έκανε πάλι να ψηλαφήσω τη χώρα στην υδρόγειο σφαίρα και ν’ αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτήν. Είχα αρχίσει πια να καταλαβαίνω τη σημασία του οικονομικού παράγοντα. Στις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου ανακάλυψα και τους αρχαίους προκολομβιανούς πολιτισμούς των Μάγια και των Ίνκας, που το ευρωποκεντρικό εκπαιδευτικό μας σύστημα αγνοούσε και εξακολουθεί, απ’ ό,τι ξέρω, να αγνοεί. Και ήρθε μετά η δικτατορία του Πινοσέτ να μου δείξει ξαφνικά πόσο κοντινός μας ήταν αυτός ο μακρινός λαός. Έτσι έμαθα και τον Πάμπλο Νερούδα και τον ένιωσα μέσα μου αδελφό με τη μουσική του Μ. Θεοδωράκη και τις φωνές των Μ. Φαραντούρη και Π. Πανδή στις γηπεδικές συναυλίες της μεταπολίτευσης.
Τα χρόνια πέρασαν. Τα διαβάσματα και η μουσική με ταξίδεψαν και σ’ άλλα, πολλά μέρη του πλανήτη. Δεν ήθελα να ξαναγυρίσω στη Χιλή μ’ αυτόν τον οδυνηρό τρόπο.
Όχι. Όχι, έτσι!
Η Χιλή είναι φτωχική χώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Άνδεις, τα πριονωτά βουνά, είναι από τα λίγα μέρη, πλέον, που βλέπεις κάτι διαφορετικό.
Δεν έχω πάει. Δυστυχώς. Ίσως στο μέλλον ...