Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Πού 'ν' το... Πού 'ν' το...

…το σχολικό εγχειρίδιο;
…το επαγγελματικό φωτοτυπικό μηχάνημα;
…το φωτοτυπικό χαρτί;
…το χρήμα στο ταμείο της Σχολικής Επιτροπής;
…η Σχολική Επιτροπή;
…το ολιγάριθμο σχολικό τμήμα;
…το σχολείο με τις επαρκείς αίθουσες;
…το σχολείο με το πλήρες εκπαιδευτικό, διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό;
…το επαρκές εργαστήριο πληροφορικής για την «ερευνητική εργασία»;
…η σχολική βιβλιοθήκη;
…η πιλοτική δοκιμή των αλλαγών στο «Νέο Λύκειο» και η αντίστοιχη αξιολόγησή της;
…η έγκαιρη και πλήρης ενημέρωση των εκπαιδευτικών γι αυτές τις αλλαγές;
…η γενική εγκυκλοπαιδική και ακαδημαϊκή μόρφωση του «Γενικού» Λυκείου;
…το σχολείο του «πρώτα ο μαθητής»;
Πού είναι το ΦΙΛΟΤΙΜΟ;
Πού είναι η ουσιαστική ΕΥΘΙΞΙΑ;
Πού είναι η ΤΣΙΠΑ;
Όπως καταλάβατε, σταμάτησα να παίζω. Προσγειώθηκα —και περιμένω να υποδεχθώ τα παιδιά μου— στην απαράδεκτα αλλοπρόσαλλη πραγματικότητα της νέας σχολικής χρονιάς.
Προφανώς περνάμε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Προφανώς πρέπει να περιοριστούν οι σπατάλες. Μου το σφύριξε το πορτοφόλι μου, όταν μου απαγόρευσε να πάω διακοπές, υπενθυμίζοντάς μου ότι κάποιοι συμπολίτες μου δυσκολεύονται να ντύσουν τα παιδιά τους και να γεμίσουν τα πιάτα στο τραπέζι τους.
Αλλά, από το σημείο αυτό μέχρι την κατάντια να εξανεμίζονται τα ελάχιστα εκπαιδευτικά μέσα που είχε στη διάθεσή του ο Έλληνας παιδαγωγός, η απόσταση είναι μεγάλη. Η επιστροφή στη δεκαετία του ’50 δεν είναι μόνο δυσάρεστη ή και οδυνηρή· είναι κυρίως αντιπαραγωγική και αντιαναπτυξιακή, για να μιλήσω με τους «αγοραίους» όρους της αγοράς. Με ποια προσόντα αυτά τα παιδιά, τελειώνοντας το σχολείο, θα αντιμετωπίσουν τα νέα, τόσο ανταγωνιστικά, δεδομένα;
Θα μου πείτε ότι κάποια —ελάχιστα— θα τα καταφέρουν μέσω του ιδιωτικού δρόμου χάρη στην οικονομική ισχύ των γονιών τους. Ναι, αλλά οι εξαιρέσεις δεν ορίζουν το σύνολο. Τα λιγοστά αυτά παιδιά δεν θα χαρακτηρίσουν το σύνολο της γενιάς τους. Και είναι αυτό ακριβώς το σύνολο των νέων ανθρώπων που θα κληθεί να σηκώσει την πατρίδα μας από τα Τάρταρα όπου τη ρίξαμε.
Με ρωτούσε φίλος καλός σε προηγούμενο σχόλιό του ποιες είναι οι προτεραιότητες σε περιόδους κρίσης. Μήπως κυριαρχούν τα βασικά ένστικτα, π.χ. της επιβίωσης, έναντι της παιδείας και του πολιτισμού;
Η απάντησή μου είναι ότι στο άτομο είναι αναμενόμενο να κυριαρχήσουν τα βασικά ένστικτα. Του το επιβάλλει η φύση. Η κοινωνία όμως λειτουργεί —ή δεν λειτουργεί— με διαφορετικούς νόμους. Νόμους, γραπτούς ή άγραφους, που στόχο έχουν τη δημιουργία και τη στήριξη των συνεκτικών δεσμών μεταξύ των μελών της. Η παιδεία και ο πολιτισμός, ενώ στο ατομικό βλέμμα φαντάζουν πολυτέλεια, για την κοινωνία αποτελούν ζωτικούς φορείς της συνοχής της. Και κοινωνία χωρίς συνοχή παύει εξ ορισμού να είναι κοινωνία. Διαλύεται, σβήνει, πεθαίνει. Για το κοινωνικό σύνολο επομένως είναι ζήτημα επιβίωσής της η μέριμνα για την παιδεία και τον πολιτισμό, όσο και η μέριμνα για την υγεία των μελών της. Όποιος το αγνοεί αυτό, αντιμάχεται τα «βασικά ένστικτα» της κοινωνίας!
Καταλήγω λοιπόν σ’ ένα τελευταίο ερώτημα:
Πού είναι η γνήσια ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ;
Update: Με μια συμπλήρωση που μου θύμισε η Margo

25 σχόλια:

  1. Έχεις απόλυτο δίκιο. Πραγματικά σε όλα. Ένα παιδί από τα πρώτα του βήματα βιώνει την κοινωνική ανισότητα, είναι ντροπή να υπάρχει παιδεία δύο ταχυτήτων, άλλη για τα παιδιά του δημοσίου, άλλη για των ιδιωτικών. Είναι τρομερά στενόμυαλο να πιστεύεις ότι θα έρθει ανάπτυξη, αν δεν καταλαβαίνεις την αξία της παιδείας και του πολιτισμού. Αισθάνομαι θλίψη, και μεγάλη ντροπή. Κρίμα. Όποιος μπορεί μάλλον πρέπει να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται από αυτό τον τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φιλοπατρία; Τι είναι αυτό;
    Φιλόπατρις είναι όποιος παρόλα όσα συμβαίνουν κάθεται ακόμη εδώ, σε μια χώρα ξεπουλημένη και αγωνίζεται να σταθεί και να την στηρίξει.
    Αυτό με τα βιβλία ήταν το αποκορύφωμα, η απόλυτη ανικανότητα της πολιτείας. Ας ακούσουμε ένα παραιτούμε που το μόνο που ακούγεται είναι αυτό της Γαλάνη..

    Καλή δύναμη Υπατία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βρε Υπατία μου, δεν πρόλαβες να ακούσεις τον Πρωθυπουργό μας και την παρέα του. Τά έγραψες όλα τούτα γιατί δεν είχες υπ'όψιν σου τις διαβεβαιώσεις τους.
    Αυτοί οι δύο επόμενοι μήνες είναι οι δύσκολοι.
    Αν ξεπεράσουμε αυτούς τους δύο μήνες και πειστούν οι εταίροι μας ότι είμαστε καλά παιδιά, θα μας δανείσουν, θα γίνουν επενδύσεις, θ'ανοίξουν οι δουλειές, θα ελαττωθεί η ανεργία, όλα θα πάνε καλά!
    Απασχόλησε τα παιδιά με τις δικές σου σημειώσεις(μεταξύ μας χίλιες φορές καλύτερες θάναι απο τα βιβλία τους)να περάσει ο Σεπτέμβρης και ο Οκτώβρης και μετά όλα θα τακτοποιηθούν..!

    Εύχομαι μόνο να μη δούμε ακόμα τα χειρότερα! Ναι, ναι υπάρχουν και άλλα πολύ χειρότερα!
    Καλά σου τα σχολίαζε ο φίλος!
    Εκεί μας κατάντησαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Aγαπητή φίλη πήρα τεκμηριωμένη απάντηση στα ερωτήματα μου .Ετσι πρέπει να γίνει να δοθεί προτεραιότητα στη παιδεία και το πολιτισμό,τέρμα οι φιέστες στη γιουροβίζιον και αλλού.Η κοινωνία όμως δεν αντέδρασε, δεν αντέδρασαν και τα κόμματα της αριστεράς ,να αποκλείσουν την Ακρόπολη, να βάλουν μια τεράστια αφίσσα όπως έκαναν σε μικρότερης σημασίας θέματα. Mπορώ να συμπεράνω ότι εδώ και χρόνια η ελληνική κοινωνία έχει άλλες προτεραιότητες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Προσυπογράφω όσα λες.

    Όσο για το ερώτημα πού βρίσκεται η φιλοπατρία... μήπως πιο εύκολα θα απαντούσαμε πού δεν βρίσκεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή χρονιά, Υπατία μου, παρά τις αντιξοότητες....! Οι αλλαγές στον τρόπο διδασκαλίας των μαθημάτων της Α΄ Λυκείου τους μάραναν! Χωρίς επιμόρφωση, χωρίς έστω ενημέρωση των εκπαιδευτικών.... και χωρίς βιβλία....!! Όλα την τελευταία στιγμή και στο πόδι! Μόνο για να λέμε ότι κάτι κάνουμε, από ουσία τίποτε!

    Άραγε πόσο παραπάνω θα μας κοστίσουν φέτος, από την ανοργανωσιά και την ανευθυνότητά τους, τελικά τα σχολικά βιβλία;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Mπήκα γρήγορα να ευχηθώ καλή χρονιά !!!
    Η μάννα του πειραματόζωου
    της Ά Λυκείου σε φιλά γλυκά και θα επανέλθει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δίπλα σ' αυτό το μεγάλο αυτονόητο ερωτηματικό σου Υπατία μου, θα έβαζα ένα πολύ μεγαλύτερο θαυμαστικό για όσους ανθρώπους-Δασκάλους, με όλες αυτές τις δυσκολίες παραμένουν κοντά στα παιδιά προσπαθώντας με κάθε τρόπο να τα βοηθήσουν, για όσους γονείς με τόσες θυσίες συνεχίζουν να προσφέρουν ό,τι μπορούν για τη μόρφωση των παιδιών τους, αλλά και για όσα παιδιά διαμάντια ενώ τους στερούν το δικαίωμά τους στη μόρφωση, επιμένουν κι αγωνίζονται!

    Καλή δύναμη και καλή επιτυχία ευαίσθητη Υπατία μου
    φιλιά πολλά, καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όπου και να κοιτάξω...δεν θα το βρούμε..το "δακτυλίδι" γιατί άλλοι μας το έκλεψαν!
    Εύχομαι, καλή δύναμη, γιατί δάσκαλοι και καθηγητές καλούνται να προσφέρουν έργο ζωής!

    ΑΦ! πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συγγνώμη που άργησα, αλλά έβγαζα νέες σημειώσεις -που δεν προϋποθέτουν σχολικό εγχειρίδιο!- και ...φωτοτυπίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Roadartist,
    Το παγκόσμιο σύστημα βαθαίνει βάναυσα όλες τις ανισότητες. Δυστυχώς, έτσι νοήθηκε η παγκοσμιοποίηση, άλλη μια ωραία λέξη που βιάσθηκε στην εποχή μας! Με αυτή τη λογική λοιπόν λειτουργούν και οι έχοντες την όποια -πολιτική, οικονομική κ.λπ.- εξουσία.
    Όσο για το φευγιό, φοβάμαι πως θα φύγουν όλοι οι καλοί και οι άξιοι και θα παραμείνουν οι ανήμποροι ως εύκολα θύματα των ανάξιων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Margo μου,
    Είχα ξαναμιλήσει για "μια πατρίδα ψυχής που βλέπω να αργοσβήνει...". Θυμάσαι; Μια τέτοια όμως πατρίδα, για να την αγαπήσεις (φιλοπατρία), χρειάζεται πρώτα απ' όλα να έχεις ψυχή! Φαίνεται πια ποιοι τη διαθέτουν και ποιοι όχι...
    Όπως θα είδες, αξιοποίησα αμέσως την αναφορά σου στο τραγούδι που λέει η Γαλάνη :)
    Καλή δύναμη και σε σένα προσωπικά και στην Π, αλλά και σ' όλους τους γονείς και τα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κάρυ μου,
    Είδες, βρε παιδάκι μου, τι βιαστική και προκατειλημμένη που είμαι;
    Τα χειρότερα τα περιμένω κι εγώ. Να, εδώ δα, στη γωνία είναι. Όπου να 'ναι θα σκάσουν μύτη.
    Βαστάτε γερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κένταυρε, καλέ μου φίλε,
    Για σένα πραγματικά ισχύει το "καλά, εσύ πρόλαβες κι έφυγες νωρίς"!
    Πολύ σωστή η παρατήρησή σου: εγώ μίλησα δεοντολογικά -για το τι πρέπει να γίνεται- κι εσύ σχολίαζες οντολογικά -για το τι γίνεται στην πραγματικότητα. (Είχα δεν είχα, πάλι στη φιλοσοφία το πήγα!)
    Φρόντισαν, βλέπεις, πρώτα να διαβρώσουν και να εκμαυλίσουν την ελληνική κοινωνία. Έτσι, αυτή τώρα λειτουργεί σα ζαλισμένο κοτόπουλο, τελεί εν πλήρει συγχύσει!
    Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν μικρές, απειροελάχιστες, εστίες ελπίδας.
    "και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
    να κατρακυλήσεις πιο βαθιά
    στου Κακού τη σκάλα,-
    για τ' ανέβασμα ξανά που σε καλεί
    θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!
    τα φτερά,
    τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!"

    Έτσι έγραφε στα 1899 ο Κ. Παλαμάς στον "Δωδεκάλογο του Γύφτου" του. Το ζήτημα είναι πόσα σκαλιά "πιο κάτου" έχουμε ακόμα να πάμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ελένη μου,
    Ακριβώς! Στη διορθωμένη από σένα ερώτηση μπορεί κανείς εύκολα να απαντήσει σχεδόν μονολεκτικά!
    Καλά κουράγια και σε σένα! Βάστα γερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανεράιδα,
    Και πού να δεις κάτι σεμινάρια, που προωθούν τα τελευταία χρόνια! Εξαιρετικές παιδαγωγικές μέθοδοι και διδακτικές τεχνικές, που με κόπο πνευματικό και σωματικό παρακολουθούμε παράλληλα με τη δουλειά στο σχολείο -και όχι σε "νεκρό" χρόνο, π.χ. στις διακοπές. Όλα υπέροχα, αλλά ανεφάρμοστα στις ελληνικές συνθήκες και υποδομές. Όνειρα θερινής νυκτός για τους εκπαιδευτικούς ή αλλιώς "εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν"!
    Πού να μιλήσουμε δε και για κόστος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ξωτικό μου,
    Ως μάνα πειραματόζωου της Α΄ Λυκείου, θα "νιώσεις πολλά στο πετσί σου"...
    Καλά κουράγια και στις δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Άστρια μου,
    Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια και την ενθαρρυντική προσέγγιση όλοι μας, και οι δάσκαλοι και οι γονείς και, προ πάντων, τα παιδιά!
    Να 'σαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Άιναφετς,
    Αυτή την καλή δύναμη που λες, όλοι μας θα τη χρειαστούμε! Κυρίως όμως τα παιδιά!
    ΑΦιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Yπατιούλα μου ξαναήρθα εντελώς ξελογιασμένη σήμερα απ'όλα τα καλά που με βρήκανε .....
    αυτή την κουβέντα την είχαμε ξεκινήσει με τον αστερισμούλι με αφορμή το Ναμπούκο ,και του έλεγα πως μέσα απ'την παιδεία και τον πολιτισμό αλλοιώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι και τις όποιες δυσκολίες και κρίσεις ,άλλη παρηγοριά βρίσκουν κι άλλες διεξόδους και λύσεις αναζητούν....
    Δυστυχώς όμως όπως ακριβώς το είπες :"Φρόντισαν, βλέπεις, πρώτα να διαβρώσουν και να εκμαυλίσουν την ελληνική κοινωνία. Έτσι, αυτή τώρα λειτουργεί σα ζαλισμένο κοτόπουλο, τελεί εν πλήρει συγχύσει!"
    Και θυμώνω πολύ όπως κι ο φίλος μας , για όσα δεν κάναμε τόσα χρόνια .Σου αντιγράφω σχόλιο που έγραψα αλλού το πρωί :
    "Kαι που τις έχουμε τις παλιές εγκυκλοπαίδιες μπορούν τα παιδιά μας να τις διαβάσουν;;
    Αλλά βλέπεις αυτό δεν ήταν ποτέ σοβαρό θέμα για απεργιακές κινητοποιήσεις.....
    ούτε η εγκληματική σαβούρα που τα ταϊζει η τηλεόραση αξίζει μερικών διαδηλώσεων έξω απ'τα βρωμοκάναλα...
    Ούτε τα φροντηστήρια που τρώνε (κυρίως) τον πολύτιμο χρόνο της ζωής των παιδιών μας άξιζαν τόσα χρόνια μια επαναστασούλα......
    Όπως τα κάναμε ...τα τρώμε τώρα."

    (σου έχω πεί;Το πειραματοζωάκι μου πάει και σε...πειραματικό σχολείο τρομάρα μας !!!)

    Υπατιούλι μου το πρώτο πράγμα που μου είπε είναι οτι όλα τα παιδιά έχουν κανονίσει φροντιστήρια
    Δεν μπορώ μ'αυτο το θέμα τρελλαίνομαιιιιιιιιι .
    Σε φιλώ γλυκιά μου και ...ζηλεύω τα παιδιά που σ'έχουν δασκάλα στο έχω ξαναπεί....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Χαίρομαι που σε ανακάλυψα! Όπως και τους ενδιαφέροντες φίλους σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ξωτικό μου,
    Και λίγα ...έπαθες! Φαίνεται πως είμαστε πολλοί που σου 'χουμε πολλά ...μαζεμένα!
    Δεν είναι μόνο που έκαναν την κοινωνία μας να χάσει τον μπούσουλα κυριολεκτικά -εννοώ τον προσανατολισμό της-, αλλά και την εξάντλησαν με τη λεγόμενη "επαναστατική γυμναστική". Τώρα που υπάρχουν πραγματικές καταστάσεις που απαιτούν αντίδραση, τώρα πια δεν έχει δυνάμεις να κάνει τίποτε!
    Αναρωτιέμαι, το πειραματοζωάκι σου με τι ύφος σου είπε για τα φροντιστήρια των άλλων παιδιών; Το ανέφερε εννοώντας "θέλω κι εγώ" ή "τα καημένα, πώς τσιμπάνε!";
    Καταλαβαίνεις πού το πάω; Πιέζει το σύστημα, πιέζει η κοινωνία, πιέζουν οι γονείς, πιέζουν και τα παιδιά. Γι' αυτό η πίεσή μας χτυπάει 25άρια!
    Πάντως, τα φροντιστήρια είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία με δύο όψεις: η πρώτη είναι η γνωστή και μη εξαιρετέα. Η δεύτερη είναι ότι με την παραπαιδεία τόσα χρόνια συγκαλύπτεται η τεράστια ανεργία των πτυχιούχων από τις λεγόμενες καθηγητικές σχολές. Κανείς δεν βγήκε να προειδοποιήσει για τον κορεσμό αυτού του επαγγέλματος. Πόσω μάλλον να προτείνει την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος με αυτό το προσωπικό, ώστε να μην είναι απαραίτητα τα φροντιστήρια -κάτι τέτοιο θα κόστιζε πολλά για ένα κράτος που μόνο αλλοπρόσαλλες κινήσεις κάνει στο χώρο της παιδείας (δυο-τρεις διαδραστικοί πίνακες στα γυμνάσια, laptop σε μια φουρνιά χωρίς συνέχεια -για να φάνε και κάποιες εταιρίες κανένα κομμάτι από την πίτα, αφού άλλο όφελος εγώ δεν μπόρεσα να διακρίνω!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΑΜΑΝΤΑ,
    Καλωσόρισες!
    Μια γρήγορη μόνο περαντζάδα έκανα από το ένα σπιτικό σου και μου φάνηκε ήδη πολύ ζεστό και φιλόξενο.
    Επιφυλάσσομαι λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δεν έχω τι να προσθέσω περισσότερο στους προβληματισμούς σου.
    Ένα κράτος που δεν φρόντισε ποτέ τα παιδιά του τι κράτος είναι και πού πάει;
    Τώρα το βλέπουμε, κατ΄ευθείαν στα βράχια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Θαλασσένια μου,
    Τώρα πια θα έχεις καταλάβει ότι η εικόνα στο avatar μου συμβολίζει το καράβι της παιδείας μας. Αυτό τουλάχιστον είχα στο μυαλό μου, όταν πρωτοέστησα αυτό το blog!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...