Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Οι αρχαίοι μύθοι και το σήμερα


Στον ομώνυμο πλατωνικό διάλογο ο μεγάλος σοφιστής Πρωταγόρας παρουσιάζει τη δική του εκδοχή για το γιατί και πώς συγκροτήθηκαν οι πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες με τον γνωστό μύθο του Προμηθέα. Σύμφωνα μ’ αυτόν, όταν οι θεοί έπλασαν τα όντα και πριν τους δώσουν ζωή, ανέθεσαν σε δύο Τιτάνες, τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα, να μοιράσουν σ’ αυτά τις ιδιότητες που θα τους εξασφάλιζαν την επιβίωση.
Ο Επιμηθέας έπεισε τον αδελφό του να τον αφήσει να κάνει αυτός τη μοιρασιά και ξεκίνησε το έργο του. Σ’ άλλα ζώα έδωσε δύναμη και ολιγοτοκία, σ’ άλλα ταχύτητα και πολυτοκία, σ’ άλλα φτερά και σ’ άλλα υπόγεια κατοικία, σ’ άλλα πυκνό τρίχωμα και σ’ άλλα οπλές, άλλα τα έκανε σαρκοφάγα και άλλα φυτοφάγα. Επειδή όμως ο Επιμηθέας, όπως το υποδήλωνε και το όνομά του, σκεφτόταν πάντα εκ των υστέρων (ἐπί-μηθεῖτο), δεν προνόησε. Έτσι, όταν ήρθε η σειρά του ανθρώπου, διαπίστωσε ότι είχε εξαντλήσει όλες τις ιδιότητες, οπότε αυτός ήρθε στη ζωή ανυπεράσπιστος, χωρίς εφόδια για την επιβίωσή του. Ο Προμηθέας, για να διορθώσει το σφάλμα του αδελφού του, έκλεψε από το κοινό εργαστήρι του Ήφαιστου και της Αθηνάς και χάρισε στους ανθρώπους τη φωτιά και την τέχνη της κατασκευής. Υπέστη βέβαια τις γνωστές συνέπειες από το θυμό του Δία, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
Οι άνθρωποι λοιπόν με τα δώρα του Προμηθέα διαμόρφωσαν γλώσσα, εξασφάλισαν τροφή, κατοικία και ενδυμασία. Ζούσαν όμως σκόρπιοι κι εξακολουθούσαν να κινδυνεύουν από τα θηρία, γιατί η τέχνη της κατασκευής δεν περιελάμβανε και την πολεμική τέχνη, που είναι μέρος της πολιτικής τέχνης, της ικανότητας δηλαδή συγκρότησης οργανωμένης κοινωνίας (πόλης). Προσπάθησαν τότε να προστατευθούν ζώντας σε ομάδες, αλλά οι προσπάθειές τους να συναθροιστούν και να χτίσουν πόλεις αποτύγχαναν, καθώς ο ένας αδικούσε τον άλλο, με συνέπεια να ξανασκορπίζονται και φυσικά να εξολοθρεύονται από τα θηρία. Τελικά, για να διασωθεί το ανθρώπινο γένος, παρενέβη ο Δίας και είπε στον Ερμή να δώσει στους ανθρώπους την αἰδώ και τη δίκη, δηλαδή την πολιτική τέχνη.
Η φωτογραφία από εδώ
Με αυτό το μύθο του ο Πρωταγόρας διατυπώνει την άποψη ότι αυτές οι δύο ιδιότητες δεν είναι έμφυτες στον άνθρωπο, αλλά επίκτητες, αφού του δόθηκαν ως δώρα, άρα μπορεί να τις διδαχθεί. Ταυτόχρονα όμως υποστηρίζει ότι η αδώς και η δίκη υπήρξαν καθοριστικά στοιχεία για την απόσπαση του ανθρώπου από την αρχέγονη κατάσταση και την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού.
Με τη δίκη είναι προφανές ότι εννοείται η δικαιοσύνη. Όμως η αδώς είναι όρος που χρειάζεται να διευκρινιστεί. Η απόδοσή του με τη λέξη «ντροπή» δεν είναι απόλυτα ακριβής. Όχι τουλάχιστον με τη σημερινή σημασία που περιλαμβάνει και το ενοχικό αίσθημα, τις τύψεις. Την ντροπή που νιώθει κάποιος, αφού έχει κάνει κάτι κακό και τον ενοχλεί η συνείδησή του, οι αρχαίοι την απέδιδαν με τον όρο ασχύνη. Αντίθετα η αδώς αναφερόταν σ’ εκείνη την ντροπή που νιώθει κάποιος πριν κάνει κάτι κακό και που τον αποτρέπει από τη διάπραξή του. Εμπεριέχει δηλαδή το στοιχείο του σεβασμού.
Οι αρχαίοι Έλληνες επιδίωκαν τη δόξα ή, αλλιώς, την αναγνώριση της αξίας τους από το κοινωνικό τους σύνολο. Σέβονταν επομένως τη γνώμη που οι άλλοι θα σχημάτιζαν γι’ αυτούς. Δεν χρησιμοποιώ τον όρο «κοινή γνώμη», γιατί στις μέρες μας αυτός έχει υποβαθμιστεί από την ανωνυμία και την επιπολαιότητα της μάζας. Οι αρχαίοι όμως εννοούσαν τη γνώμη που διαμορφώνει το κοινωνικό σύνολο μέσω μιας διαδικασίας κρίσης με σαφή κριτήρια ηθικών αντιλήψεων. Ο σεβασμός δε αυτός προς τους άλλους οδηγούσε και στο σεβασμό του εαυτού. Η αρχαία λοιπόν αδώς ήταν η συνύφανση της ντροπής με το σεβασμό προς τους άλλους, που συνεπαγόταν και τον αυτοσεβασμό. Ένα συναίσθημα που λειτουργεί και ως κίνητρο για την εκτέλεση του χρέους και του καθήκοντος που επιβάλλει η κοινωνία στα μέλη της.
Ο Πλάτωνας στον εξαιρετικό αυτό διάλογό του παρουσιάζει τον νεαρό Σωκράτη να συζητάει με τον ώριμο Πρωταγόρα το ερώτημα τι είναι αρετή και αν αυτή μπορεί να διδαχθεί, με αφορμή την πρόθεση ενός νεαρού φίλου του φιλοσόφου να επιδιώξει μαθήματα περί πολιτικής τέχνης (αρετής) από τον μεγάλο σοφιστή.
Αφού υπενθυμίσω ότι το επίθετο «πολιτικός» χρησιμοποιόταν από τους αρχαίους για να δηλωθεί ότι κάτι σχετιζόταν με την «πόλιν», την οργανωμένη και συγκροτημένη κοινωνία, να συμπληρώσω ότι στη συνέχεια αυτού του πλατωνικού διαλόγου επισημαίνονται ως μόρια-μέρη της πολιτικής αρετής η δικαιοσύνη, η οσιότητα (: ευσέβεια) και η σωφροσύνη (: η συνετή σκέψη, η αυτοκυριαρχία). Ο Πρωταγόρας μάλιστα, που υποστηρίζει ότι η αρετή μπορεί να διδαχθεί, θα αναφέρει και ως βασικές μορφές της αγωγής την επιμέλεια, την άσκηση και τη διδασκαλία —παραλείποντας τη μίμηση, που προφανώς ενέχει τον κίνδυνο αρνητικών αποτελεσμάτων— και θα εξηγήσει τον παιδευτικό ρόλο της ποινής.
Ένα σημαντικό κεφάλαιο της ανθρώπινης σκέψης (και πράξης) έχει ανοίξει και έπεται συνέχεια…

25 σχόλια:

  1. Μετά λύπης μου δηλώνω απούσα για λίγο.
    Θα μου λείψετε.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mετά χαράς δηλώνω Καλό μήνα !!!
    Το παίρνω για μελέτη (γιατί αυτή την στιγμή υπάρχει...κατάληψη στον εγκέφαλο απο αγγαρείες) και αφήνω ένα υπερμεγέθες ευχαριστώ και πολλά πολλά φιλιά αγάπης !!



    υγ.υπογραμίζω αυτό με την μίμηση προς στιγμήν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στη θετικιστική σκέψη τα πάντα κατευθύνονται από τον αγώνα για την επιβίωση,όταν ο άνθρωπος έχει εξασφαλίσει τα μέσα επιβίωσης έχει και αιδώ και αισχύνη ,που δεν είχα σκεφτεί τη λεπτή αυτή διαφορά.
    Στη ζούγκλα του ανταγωνισμού δεν υπάρχει αιδώς ,γιατί αν υπάρχει δεν μπορείς να κυριαρχείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τόσο μεγάλη αξία έχει σε τούτη την ζωή να κυριαρχείς πιά????καλησπέρα και καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα δώρα του Δία, τουλάχιστον στην σημερινή Ελληνική κοινωνία,πρέπει να χάθηκαν.
    Τις θέσεις τους, πήραν η αναισχυντία, η φαυλότητα και η αδικία!
    Στοιχεία ικανά για να μας οδηγήσουν στην ομαδική αναισθησία και την τέλεια αποχαύνωση!

    Είπα να ξεχαστώ λίγο σ'ενα ταξιδάκι αναψυχής για την σωτηρία της ψυχής αλλά γυρίζοντας προσγειώθηκα ανώμαλα!
    Καλό Μήνα και καλώς σας βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι Αρχαίοι μύθοι, καλώς! Και το σήμερα? Πώς να σταθεί το σήμερα σε αυτό που φαίνεται να ίσχυε τότε, για τους πολίτες της Αρχαίας Ελλάδας;
    Η πολιτική τέχνη είναι πια κάτι τελείως διαφορετικό και η αιδώς απλά δεν υπάρχει. Οι άνθρωποι έχουμε υποστεί απόλυτη μετάλλαξη.
    Τι θα λέει η ιστορία για όσα βιώνουμε σήμερα, ποιες προσωπικότητες θα έχουν κάτι να πουν στους κατοίκους αυτού του πλανήτη τα πολύ πολύ επόμενα χρόνια;

    Καλή σου νύχτα Υπατία μου.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πολύ ενδιαφέρον όλο και το "έπεται συνέχεια" ακόμη καλύτερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ! Υπατία μου...για φαντάσου τι θα μπορούσε να είχε εισχωρήσει στο DNA των Ελλήνων, όχι ως ιδέα αλά ως γεγονός...αλλά ποιών Ελλήνων;
    Οι Έλληνες φαίνεται πως αιώνες τώρα ανακατεύτηκαν και μιμήθηκαν τους Δυτικούς που εκείνες τις εποχές ως γνωστόν, θρεφόντουσαν με ρίζες...
    Και αναρωτιέμαι μήπως "τους" έχει μείνει ο φθόνος και έχουν βαλθεί να μας εξοντώσουν;
    Φιλάκια, περιμένοντας τη συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θαλασσένια,
    Μετά προσδοκίας αναμένουμε την επιστροφή σου ;)
    Καλά να περνάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ξωτικό μου,
    Άλλες μελέτες, πιο άμεσες και πιο επίμαχες, απαιτούν για την ώρα την προσοχή μας...
    Ο Πρωταγόρας συζητούσε με τον Σωκράτη και, επειδή δεν συνέφερε την ισχύ του επιχειρήματός του στο συγκεκριμένο σημείο του διαλόγου, παρέλειψε την αναφορά στη μίμηση ως μέθοδο μάθησης.
    Ήξερε όμως πολύ καλά τη δύναμή της -και προς το καλό και προς το κακό, συμπληρώνω.
    Ελπίζω η κάθε είδους κατάληψη να έχει την ελάχιστη δυνατή διάρκεια!
    Φιλιά συμπαράστασης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κένταυρε,
    Η θετικιστική, όπως τη λες, σκέψη δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα πάντα στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι, που έδωσαν τη ζωή τους σε αγώνες που βελτίωσαν τη ζωή μας (π.χ. αγώνες για την ελευθερία ή για δικαιώματα), το μόνο που δεν είχαν στο μυαλό τους ήταν η προσωπική τους επιβίωση.
    Και γιατί η άσκηση της εξουσίας θα πρέπει πάντα να συνδέεται με την αναισχυντία; Γιατί να νοείται πάντα ως κυριαρχία; Ο Πυθαγὀρας υπήρξε "τύραννος" της Σάμου. Ο Σόλων νομοθέτησε και μετά εγκατέλειψε την Αθήνα για 10 χρόνια, για να δώσει την ευκαιρία στους νόμους του να καρποφορήσουν. Αυτούς χρησιμοποίησε ως μαγιά ο Κλεισθένης, που θεμελίωσε τη δημοκρατία. Και, για να μην περιοριστώ στην ελληνική αρχαιότητα, ας θυμίσω και τον Νέλσον Μαντέλα.
    Όσο οι άνθρωποι αφήνουν τις αγορές να ρυθμίζουν τη ζωή τους, όσο οι άνθρωποι ερημώνουν την Αγορά, το στίβο δηλαδή του Λόγου, τόσο πιο κοντά θα βρίσκονται στην αρχέγονη ζωώδη τους κατάσταση.
    Το να περιγράφουμε επακριβώς τι συμβαίνει γύρω μας δεν αρκεί! Όχι πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μία,
    Για πολλούς ανθρώπους έχει σημασία η κυριαρχία. Το ζήτημα είναι πώς τη νοούν αυτή την κυριαρχία. Ποιο περιεχόμενο της αποδίδουν και ποιους στόχους της θέτουν;
    Είναι κι αυτή μια έννοια που χρειάζεται να την επαναπροσδιορίσουμε!
    Καλωσόρισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κάρυ μου,
    Σύμφωνα με το μύθο, πριν να προσφέρει ο Δίας τα δώρα αυτά στους ανθρώπους, αυτοί γίνονταν εύκολα θύματα των θηρίων και δεν μπορούσαν να συγκροτήσουν οργανωμένες κοινωνίες.
    Ακριβώς εκεί επιστρέφουμε!
    Welcome back!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Margo μου,
    Όχι μόνο αιδώς δεν υπάρχει, αλλά ούτε και αισχύνη!
    Ο μύθος πάντως δεν περιγράφει τη συμπεριφορά των αρχαίων πολιτών. Προσπαθεί να επισημάνει τα καθοριστικά για την ανθρώπινη εξέλιξη στοιχεία. Και μάλιστα, ο Πρωταγόρας χρησιμοποιεί το μύθο για να αποδείξει την αναγκαιότητα της διδασκαλίας της πολιτικής αρετής και τη δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο.
    Και μην ξεχνάς ότι η ιστορία δεν κινείται μόνο από τις προσωπικότητες αλλά και τα "ανώνυμα" σύνολα. Μπορεί τη Γαλλική επανάσταση να την ετοίμασαν ο Ρουσό, ο Βολτέρος, ο Μοντεσκιέ κ.λπ., να την καθοδήγησαν ο Μαρά, ο Ροβεσπιέρος κ.λπ., αλλά τη Βαστίλη την πήραν οι "ξεβράκωτοι" (sans-culotte) του Παρισιού!
    Η Παιδεία (γνώση + πολιτισμός) είναι τα όπλα. Γι' αυτό και προσπαθούν να τα αχρηστεύσουν!
    Ελπίζω να μην έχετε κι εσείς κατάληψη! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Summertime Blues,
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
    Αν και με την τελευταία φράση δεν εννοούσα την εκ μέρους μου συνέχεια, δεν την αποκλείω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μάγισσα καλή,
    Παρόλο που δεν συμφωνώ με την άποψη περί "εθνικού" DNA -άκρως αντιεπιστημονική, εξάλλου-, θα συμφωνήσω ότι η κατάστασή μας περιγράφεται αρκετά πιστά με κείνο το γνωστό "περασμένα μεγαλεία και, διηγώντας τα, να κλαις".
    Και με εθνική "υπερηφάνεια" υποστηρίζω ότι δεν χρειαζόμαστε τους δυτικούς για να μας εξοντώσουν. Μπορούμε και τα καταφέρνουμε και μόνοι μας!
    Πολλά φιλάκια άλα Μάγισσα: ΑΦΦΦΦΦ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σωστός ο διαχωρισμός εννοιών αιδούς και αισχύνης.
    Χωρίς να το θες ανάγονται σε μύρια όσα σημερινά παραδείγματα.
    Όσο για τους Αρχαίους θα τρίζουν τα κοκκαλά τους από την δική μας εξέλιξη.
    Συμφωνώ ότι δεν χρειαζόμαστε τους δυτικούς και άλλους για να μας εξοντώσουν. Πολλές φορές ντρέπομαι για την συμπεριφορά μας ως άνθρωποι, αφού η ευγένεια, ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια....έχουν εκλείψει.

    φιλιά από μακριά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Επι-μηθέας και Προ-μηθέας παρότι ο μύθος γνωστός, δεν είχα σκεφτεί αυτή τη διαφορά. Κι ας προσθέσω σε όσα για το συγκεκριμένο θέμα λες, γενικότερα, ότι έχει ομορφιά και νόηση η γλώσσα μας και οι μύθοι μας, άμεσα συσχετίζονται με αυτή μαζί και με την αιτιολογική ερμηνεία κάθε αναφοράς τους.

    Αιδώς, δικαιοσύνη..νομίζω λέξεις άγνωστες στους πολιτικούς πια, αν και όπως πολύ όμορφα ανέπτυξες ήταν δώρα "πολιτικής" απαραίτητα για τον πολιτισμό. Αλλά και η αρετή και η τόλμη και η ανδρεία επίσης... Θα έλεγα και ο κοινός νους. Κι αυτά για να μιλήσω για το τί δεν έχουν για να μη γράψω και γι' αυτά που έχουν..ματαιοδοξία, αλαζονεία, διαφθορά, απάτη, ψέμα, προδοσία..
    Τί άλλο να πούμε πια σήμερα;

    Μια και έκανες αναφορά πιο πάνω, να προσθέσω ότι την ημέρα που οι "sans-culotte" έπαιρναν τη Βαστίλη ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ έγραφε στο ημερολόγιό του "rien"

    Υπατία μου όπως πάντα ήταν μία μεστή από νοήματα ανάρτηση.
    Σε φιλώ καλό βραδάκι να έχεις και καλή εβδομάδα:)


    υγ.καθυστέρησα λιγάκι, γενικότερα δηλαδή από τα σχόλια, όμως έτσι μου δόθηκε ευκαιρία και διάβασα πριο πριν τα προηγούμενα ενδιαφέροντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Yπατιοτάτη Δασκαλίτσα μου ,όλες αυτές τις μέρες το κείμενό σου κόβει βόλτες μεσα στο κεφάλι μου ,και λειτουργεί λίγο.... σαν γυαλιά παράξενα ή σαν φίλτρο (οχι μαγικό μωρέ δυστυχώς)...Κοιτάζω γύρω μου και μέσα μου και ψάχνω να βρώ συνέχεια αυτά τα κομματάκια της αρετής ,τον σεβασμό ,την δικαιοσύνη ,την σωφροσύνη για να ελπίσω πως δεν θα ξαναγυρίσουμε σε κατάσταση ζούγκλας ......
    Αφού διδάσκεται όμως παρηγοριέμαι λίγο και αναρωτιέμαι το παλαβό :
    ταχύρυθμα τμήματα διδασκαλίας υπάρχουν ; γιατί δεν προκάνουμε φοβάμαι Υπατιούλα μου.....
    Μεγάλο βάρος πέφτει στους ώμους σας Δάσκαλοι αληθινοί .

    (αιδώς και αισχύνη ε; τι πήγες και μας θύμησες , που στο καλό τα χάσαμε και τα δυό ...
    εε κι εκείνο τον εκπαιδευτικό ρόλο της ποινής που τον ξεχάσαμε να πάρει η ευχή;; )

    Πολύ ωραίο το μάθημα κυρία ,σας ευχαριστούμε πολύ πολύ και περιμένουμε συνέχεια με αγωνία !!


    υγ.Η κατάληψη έληξε ,μετά κάποιοι θύμωσαν μάλλον και μας έβαλαν φωτιά, και η σιωπή συνεχίζει να πλακώνει τα πάντα......


    Σε φιλώ με πολύ πολύ αγάπη !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Θαλασσένια μου,
    Τα αρχαία κείμενα χαρακτηρίζονται κλασικά, επειδή ακριβώς ξεπερνάνε την εποχή τους και γίνονται διαχρονικά! "Μιλάνε" με μεγάλη διαύγεια και απηνή αμεσότητα στο σήμερα. Εμείς όμως κωφεύουμε!
    Μέχρι να δω την τελευταία σου ανάρτηση, δεν είχα φανταστεί από πόσο μακριά μας στέλνεις τα φιλιά σου!
    Περιμένοντας υλικό, κι εγώ σε ασπάζομαι (παραμένω στον 5ο π.Χ. αιώνα, όπως βλέπεις)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Άστρια, καλή μου,
    Για τους τωρινούς "ταγούς" μας θα συμπλήρωνα και την παντελή απουσία ουσιαστικής παιδείας!
    Για το δικό μας ημερολόγιο, δυστυχώς, το rien είναι πολύ φτωχό -για να μην πω, ψευδές- ώστε ν' αποδώσει την εποχή μας και τους Λουδοβίκους της!
    Καλησπερίζω (καθυστερημένα κι εγώ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ξωτικό μου,
    Θα σου πω τον πόνο μου: Στην αρχαιότητα ο μαθητής πήγαινε στο δάσκαλο και του ζητούσε να μάθει!
    Σήμερα όμως, σε μια πολιτεία που δείχνει με κάθε τρόπο την περιφρόνησή της προς το δάσκαλο, ο μαθητής δεν πηγαίνει στο δάσκαλο παρά για να του ζητήσει βαθμό! Και ύστερα του γυρνάει την πλάτη και σπεύδει στο φροντιστήριο για εντατικά και ταχύρυθμα σεμινάρια πληροφοριών.
    Αυτό όμως δεν είναι διδασκαλία! Η κατάκτηση της γνώσης θέλει το ρυθμό και το χρόνο της -πέρα από τη βασική προὑπόθεση της επιθυμίας του μαθητή.
    Το εντατικό και το ταχύρυθμο, στο οποίο εκβιάζεται ο δάσκαλος από τις καταλήψεις, είναι που καταντούν τη μαθησιακή διαδικασία σε μια τυπική διεκπεραίωση της "διδακτέας ύλης".
    Και αυτό με εξοργίζει! Γι' αυτό και από την αρχή χαρακτηρίζω αυτοκτονικό αυτόν τον τρόπο "διαμαρτυρίας"!
    Φαίνεται πολύ ότι τελώ κι εγώ υπό κατάληψη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Υπατία μου, τι να πρωτοσχολιάσω; Την επικαιρότατη αναφορά σου στο μύθο του Προμηθέα, μεστή και περιεκτική όπως ακριβώς χρειάζεται και όπως πάντα μας συνηθίζεις, ή τις ουσιώδεις παρατηρήσεις σου στα σχόλια.....Ειδικά στο τελευταίο με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη....υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, εποικοδομητικότεροι μάλιστα....και επικινδυνότεροι γι' αυτούς που έχουν λόγους να φοβούνται τα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανεράιδα,
    Φαίνεται πως οι καιροί απαιτούν από μας να ξαναγυρίσουμε πίσω. Να μελετήσουμε ξανά τους μύθους και τα παραμύθια για να αξιοποιήσουμε τη σοφία τους, αλλά και την ιστορία για ν' αντλήσουμε μαθήματα.
    Θα τα χρειαστούμε όσο και την τροφή για την επιβίωσή μας!
    Για τις καταλήψεις είχαμε ξαναμιλήσει και παλιότερα, δυστυχώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...