Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ένα Σαββατόβραδο

Αχ βαθύπονο, πολύφωνο
Λουλούδι μισάνοιχτο
Εκτελέστηκες
Ξενάκι στην πόλη σου
Ηλικίας δεκαπέντε χρονώ
Σερπετά σε στρίμωξαν

Γόε κάθε μάνας
Ρυάκι κόκκινο έγινες
Ηθικοί αυτουργοί πολλοί
Γυρολόγοι σε τραβολογούν
Ορφάνια της μάνας σου
Ρημαγμένο αύριο
Όνειρο ακυρωμένο
Πυροβολημένη ομορφιά
Ουρλιαχτό της γενιάς σου
Υλακές λύκων παντού
Λέξεις κενές
Οιμωγή του μέλλοντός μας
Σιγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...