Γειτονιές ή Κέντρο;

Το άκουσα και το διάβασα αυτές τις καπνισμένες μέρες αρκετές φορές να σχολιάζεται εν συγχύσει. Ότι δηλαδή είναι περισσότερο κατακριτέα η καταστροφή του κέντρου της ελληνικής πρωτεύουσας από τις καταστροφές που είχαν προκαλέσει οι εξεγερμένοι νέοι των βορείων (υποβαθμισμένων) προαστίων του Παρισιού. Δεν το καταλαβαίνω όμως.

Αν οι καταστροφές που έγιναν στο Σύνταγμα ή στην Ακαδημίας ή στη Σκουφά, δεν είχαν γίνει εκεί, αλλά κάπου στο Αιγάλεω ή/και το Χαϊδάρι ή/και την Κυψέλη ή/και το Κερατσίνι ή/και την Πλατεία Κολιάτσου ή/και το Πέραμα, τότε θα ενοχλούσαν λιγότερο;

Ή μήπως θα βόλευαν αυτές οι περιοχές μια εύκολη ερμηνεία του ξεσπάσματος, η οποία θα βασιζόταν μόνο στην οικονομική διαστρωμάτωση; Μήπως επιπλέον εκεί θα μπορούσαν πιο εύκολα να εμπλέξουν, ίσως, και τους μετανάστες; (Είδαμε πόσο εύκολα εστίασαν κάποιοι τις περιγραφές και τις αναλύσεις τους στη συμμετοχή των "αλλοδαπών" στο πλιάτσικο. Καμία αναφορά στην επίσημη "μεταναστευτική" πολιτική που διαμορφώνει και την οικονομική τους εξαθλίωση.)

Ή μήπως θα μπορούσαν σ' εκείνες τις γειτονιές πιο εύκολα να "κουκουλωθούν" (λέξη του συρμού, πια) τα επεισόδια, η ένταση και η έκτασή τους;

Φοβάμαι ότι περισσότερο κυριάρχησε ο φόβος μήπως χαλάσει η τουριστική βιτρίνα μας, η μόστρα μας. Γιατί τότε, αλίμονό μας! Τόσα χρόνια που το εκπαιδευτικό μας σύστημα ετοιμάζει ατελείωτες φουρνιές από ανειδίκευτα γκαρσόνια και καμαριέρες, που άλλα επαγγέλματα ήθελαν να ασκήσουν, θα πάνε χαμένα. Πού θα κρύβουμε τώρα τις στρατιές των ανέργων μας; Και τι θα πουλάμε;