Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Ώρες κλεμμένες, χαμένες, κερδισμένες

Αυτό το Σάββατο θα κερδίσω μια ώρα παραπάνω ύπνο, προσπάθησε να παρηγορήσει την κούρασή της. Δεν την κερδίζεις, απάντησε περιπαικτικά η γνωστή φωνούλα μέσα της. Σου τη χρωστούσανε. Ξέχασες ότι σου την έκλεψαν τον Οκτώβριο;
Μμμ… Και σ’ αυτό ακόμη το θέμα, προσπαθήσαμε να δώσουμε άλλο χρώμα: πέρασμα στη «θερινή» ή τη «χειμερινή» ώρα ονομάσαμε τις αλλαγές. Οι αγγλοσάξονες τουλάχιστον λένε τα πράγματα με το όνομά τους: «ώρα εξοικονόμησης του φωτός της ημέρας» (Daylight saving time, DST)! Ενεργειακό είναι το πρόβλημα.
Προσπάθησε να θυμηθεί πότε και πώς άρχισε αυτή η ιστορία. Άραγε την πρώτη φορά που εφαρμόστηκε είχε κερδίσει ή χάσει μια ώρα; Τι σημασία έχει όμως; Έτσι κι αλλιώς το αριθμητικό ισοζύγιο θα μετρηθεί στο τέλος!
Και το ποιοτικό επίσης! Τι τις κάνει αυτές οι ώρες; Σε τι τις μεταφράζει;
Τις κοιτάει κατάματα ή τους γυρνάει την πλάτη; Τις μοιράζεται με τους άλλους ή τις καταχωνιάζει στο προσωπικό της σεντούκι; Τις γεμίζει ή τις σπαταλάει; Τις ξεπουλάει στους άλλους ή τους βάζει τη δική της σφραγίδα; Σε ποια χνάρια τις προσανατολίζει; Σ’ αυτά που άφησαν οι ώρες (The Hours) της Virginia ή της Laura ή της Clarissa;
Οι ώρες εν τω μεταξύ περνούν βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα. Σε κάποιες ανταποδίδει την ειρωνεία. Σε άλλες γυρίζει αλαζονικά την πλάτη. Κάμποσες τις πιπιλάει ξανά και ξανά κι άλλες τις ξεχνάει πεταμένες από δω κι από κει. Λιγοστές τις στήνει κοχύλι στ’ αφτί της ν’ ακούει τον αχό τους. Κάποιες τις κλείνει και τις ανεβάζει στο πατάρι. Μερικές τις ξεφυλλίζει δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο. Άλλες τις χαϊδεύει τρυφερά και άλλες ορμάει οργισμένη να τις σβήσει από το καλαντάρι της…
Το σαββατόβραδο πάντως, στις 8.30΄, θα κατεβάσει το διακόπτη του ηλεκτρισμού για να χαρίσει μια ώρα, έστω, στον πλανήτη της.
Ρίξτε μια ματιά κι εδώ: Η διάρκεια του εφήμερου, Πλανήτης Γη vs Τράπεζες, Η νοσταλγία του αύριο

9 σχόλια:

  1. θα είμαι και εγώ εκεί στο γύρισμα του διακόπτη και δεν θα άψω ουτε κερί για να σκέφτομαι αθόρυβα , δίχως λαμπιρίσματα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ..Η τσαμενούλα η Γη μας, τι να κάνει και αυτό το ταλαίπωρο..ώρες ώρες βαριανασθενάζει αλλά ποιος την ακούει..
    Αν υποθέσουμε πως οι άνθρωποι γίναμε απάνθρωποι απέναντι στη Γη κυρίως τα τελευταία 200 χρόνια, τότε: 200x365x24 = 1.752.000h
    Αν τώρα πολλαπλασιάσουμε τις ώρες αυτές και με το πλήθος των ατόμων/ενεργειών...
    Τόσες ώρες που οι άνθρωποι τη χτυπούσαμε και τη χτυπάμε αλύπητα, δεν σβύνονται εύκολα. Για αυτό αυτή η 1 και μοναδική ώρα/έτος(!) θα έπρεπε να ήταν δεδομένη, όπως δεδομένα είναι και τα λεπτά που αφιερώνουμε το πρωί για να βάλουμε τα παπούτσια μας..τόσο απλά..και τόσο ντροπή που ακόμα ο κόσμος ειρωνεύετε...
    Όπως και να 'χει, το Σάββατο το βράδυ θα είμαστε μαζί :) έτσι και αλλιώς, εμείς οι μπλόγκερς μαθημένοι στα σκοτάδια είμαστε! ;) Λίγο παραπάνω δεν θα πειράξει ;)
    Την τύφλα μου μέσα γμτ!!!!
    Φιλιά καλή μου Υπατιούλα και να 'σαι καλά για τα τόσο όμορφα κάθε φορά θέματά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις έναν υπέροχα γοητευτικό τρόπο να μας βάζεις στο θέμα (να 'τος αυθόρμητος ο ενικός - είναι που νιώθω να μίκρυναν οι αποστάσεις και να "γνωριζόμαστε" λίγο καλύτερα).

    Δεν ξεχρεώνουμε με μία ώρα το χρόνο αλλά έστω κι αυτό κάτι θα είναι. Οπότε... κατέβασμα στους διακόπτες το Σάββατο τη συγκεκριμένη ώρα που σίγουρα δεν θα πάει χαμένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Marilise
    Θα βρεθούμε λοιπόν εκεί στα σκοτεινά όλοι μαζί να ψηλαφήσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.

    @ Φτερό μου αυστηρότατο
    Έχεις κάθε δικαίωμα να καυχιέσαι ότι έβαλες τα γυαλιά στα μαθηματικά σε μια Υπατία! Και, ασφαλώς, έχεις δίκιο στους υπολογισμούς σου. Ραντεβού λοιπόν το Σαββατόβραδο! Κι αν δεν είμαστε σπίτι, ας βρούμε το κουράγιο να ζητήσουμε να κατέβει ο διακόπτης κι εκεί που θα βρεθούμε ;)
    Πολύ γουστάρω όταν θυμώνεις VvVvVv
    ΥΓ: Γιατί δεν άφησες τη δυνατότητα να σου ανταποδώσουμε τις ευχές στο χώρο σου; Πνίγεσαι και δεν θα μπορούσες ν' απαντήσεις σ' όλους; CcC

    @ Νερένια μου,
    Αν δεν είχες βάλει την παρένθεση, ούτε που θα είχα προσέξει τον ενικό! Μου φάνηκε τόσο φυσικός. Εξάλλου, γνωριζόμαστε. Γνωριζόμαστε καλά, πολύ καλύτερα ίσως απ' ό,τι αν πρωτοσυναντιόμασταν σε φυσικό χώρο. Έχω την εντύπωση ότι εδώ βρίσκουμε το θάρρος να είμαστε αρκετά πιο ειλικρινείς. Αυτή την αίσθηση έχω τουλάχιστον απ' όσους έχω "γνωρίσει" στη μπλογκόσφαιρα.
    Είναι βέβαιο ότι δεν μειώνουμε τα οικολογικά μας χρέη με μία μόνο ώρα. Δηλώνουμε όμως πως είμαστε κάμποσοι αυτοί που ακόμα νοιαζόμαστε και είμαστε διατεθειμένοι να κάνουν κάτι γι' αυτόν τον έρμο τον πλανήτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν διαφωνώ με την ομαδική αντίδραση για την οικολογία.Τη συγκεκριμένη τη θεωρώ ουτοπική δεν έχει πρακτικό αποτέλεσμα.Θα ήταν ποιό αποδοτικό να γίνει μια προσπάθεια να εθιστεί ο κόσμος να σβήνει το φως όταν δεν το χρησιμοποιεί.
    Πάντως και η οικολογία πρέπει να υπακούει σε κάποιες αρχές.
    Οι ποιό βασικές είναι:1)Δεν υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα χωρίς ρύπανση.
    2)Επίπεδο ζωής με τη σημερινή μορφή συνεπάγεται σημαντική ρύπανση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπατιούλα...το φτερό ήρθε με καλή διάθεση αλλά στην πορεία έγινε Τούρμπο >>><<< (καπνός από αυτιά)....το ξέρω, είναι ουτοπικό να γίνεσαι τούρμπο αλλά έλα που μου αρέσουν οι ουτοπίες γαμώτο!!

    Και όχι βρε ψυχή μου δεν πνίγομαι, αν και θα έπρεπε, λίγο πνίξιμο καλό κάνει, αλλά όχι, δεν είναι αυτό! Είναι κυρίως που θα ήθελα να βγάλω μερικές φωτογραφίες πριν το Πάσχα οπότε ένα απλό "καλό Πάσχα" δεν μετράει, θα τα πούμε και πάλι ελπίζω, πιο σωστά VvVCVvVC

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ α Κενταύρου
    Συμφωνώ απόλυτα με την ουσία της παρατήρησής σου. Η "ώρα της Γης" θυμίζει πολύ τις διάφορες "Ημέρες" (της ποίησης, της γυναίκας, κατά του AIDS, κατά των ναρκωτικών και πάει λέγοντας).
    Όμως, όλα αυτά μπορούν να έχουν και κάποια θετική συνεισφορά, αν τις κάνουμε να λειτουργούν ως υπενθύμιση των διαφόρων προβλημάτων, στα οποία αναφέρονται. Μπορούν να λειτουργούν ως αφορμή για κάποιους από μας να επαναφέρουμε στο προσκήνιο της συζήτησης τα θέματα αυτά, υπονομεύοντας ταυτόχρονα τον "επετειακό" τους χαρακτήρα.

    @ Φτερό μου καπνισμένο
    Όσο περισσότερους καπνούς καταφέρνουμε να βγάζουμε από τα αφτιά μας αλλά και, κυρίως, κάποιων άλλων, που τα προτιμούν βουλωμένα, τόσο πιο κοντά φέρνουμε τις ουτοπίες μας. Εκεί θα συναντηθούμε.
    Περιμένω τις φωτογραφίες σου. Απόλαυσα ήδη τις ταξιδιάρικες εικόνες του ξωτικού και μου άνοιξε η όρεξη ;¬)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ντουκ, ντουκ.....

    να μπω;;; Πέρασα για μια καλησπέρα, είναι λίγο αργά για επισκέψεις το ξέρω, αλλά είπα να κάνω μια βόλτα, να δω τι κάνει η Υπατιούλα. Το δικό μου το μαγαζί το έκλεισα για απόψε, παραδούλεψα σήμερα! χεχεχε

    Εχτές πώς τα πέρασες; Ελπίζω γλυκά και ουτοπικά ;)
    Καληνύχτα Υπατιούλα, Θα τα πούμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι "ντουκ, ντουκ" είναι αυτό, φτερούλι πράμα; Ανοιχτή, καλή μου, είναι η πόρτα! Από τις λίγες που αφήνουμε πια ανοιχτές :(
    Εσύ περνούσες από δω κι εγώ ήμουν στη δική σου φωλιά!
    Καλή σου μέρα και καλή Μεγάάάλη Εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...