Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)
Αγαπώ τη Θάλασσα
Αγαπώ τη Θάλασσα. Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
Φωνή από το Μάη του τότε...
Κάποιοι δεν έχουν διαγράψει ακόμα εντελώς το παρελθόν τους.
Margo μου, Απ' ό,τι άκουσα, είπε αρκετά ενδιαφέροντα (και δύσκολα για τα ελληνικά αφτιά) και εδώ, στο Μέγαρο Μουσικής. Αξίζει να διαβάσεις τη συνέντευξή του στη Σώτη Τριανταφύλλου στην Athens Voice εδώ.
Ξωτικό μου, Περιμένεις σε μια ατέλειωτη ουρά, που στέκεται μπροστά σε κλειστό γκισέ. Σ' ένα γκισέ που δεν λειτουργεί γιατί οι "αρμόδιοι" είναι απασχολημένοι με λογαριασμούς που αφορούν την εκλογή τους και τις προσωπικές απολαβές τους.
είσαι καλά; Το εύχομαι. Πέρασα για μια καλησπέρα, τον μεσιέ τον άκουσα και διάβασα και τη σουπερ συνέντευξή του, μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι που τα λένε ντόμπρα όταν χρειάζεται. Τον συμπάθησα πολύ, δεν μασάει τα λόγια του. Να είσαι καλά, φιλιά πολλά :))
Φτερούλι μου, Πολλά χρόνια θα ζήσεις -και εύχομαι να 'ναι και πολύ καλά! Χτες το βράδυ, αργά μέσα στη νύχτα, σε σκεφτόμουν κι αναρωτιόμουν: τι να γίνεται αυτή η ψυχή; Έλεγα, μόλις τελειώσω την αποψινή ανάρτηση, να περάσω από τα μέρη σου ν' αφήσω δυο λογάκια, αλλά με πρόλαβες! Φιλάκια πολλά κι από μένα :))
Βιαστικό φτερουλάκι, συμπλήρωσα τη λαϊκή έκφραση με την ευχή να είναι πολύ καλά αυτά τα χρόνια (και να ξέρεις ότι είμαι σαββατογεννημένη!). Ωστόσο πάρε την ευχή που προτιμώ προσωπικά να δίνω και να εισπράττω: Χρόνια όσα θες και όπως τα θες! Διόρθωσα τώρα; ;);)
Πολύ καλό το σχόλιό σου. Μόλις τον άκουσα από email που μου στάλθηκε. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη τέτοιες φωνές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ιπατία μου
Περιμένω τα βίντεο με τους δικούς μας που είπαν τα ίδια......
ΑπάντησηΔιαγραφήMargo μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ό,τι άκουσα, είπε αρκετά ενδιαφέροντα (και δύσκολα για τα ελληνικά αφτιά) και εδώ, στο Μέγαρο Μουσικής. Αξίζει να διαβάσεις τη συνέντευξή του στη Σώτη Τριανταφύλλου στην Athens Voice εδώ.
Ξωτικό μου,
Περιμένεις σε μια ατέλειωτη ουρά, που στέκεται μπροστά σε κλειστό γκισέ. Σ' ένα γκισέ που δεν λειτουργεί γιατί οι "αρμόδιοι" είναι απασχολημένοι με λογαριασμούς που αφορούν την εκλογή τους και τις προσωπικές απολαβές τους.
Υπατιούλα μου σοφή και όσο δεν πάει ευαίσθητη,
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι καλά; Το εύχομαι. Πέρασα για μια καλησπέρα, τον μεσιέ τον άκουσα και διάβασα και τη σουπερ συνέντευξή του, μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι που τα λένε ντόμπρα όταν χρειάζεται. Τον συμπάθησα πολύ, δεν μασάει τα λόγια του.
Να είσαι καλά, φιλιά πολλά :))
Φτερούλι μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά χρόνια θα ζήσεις -και εύχομαι να 'ναι και πολύ καλά! Χτες το βράδυ, αργά μέσα στη νύχτα, σε σκεφτόμουν κι αναρωτιόμουν: τι να γίνεται αυτή η ψυχή;
Έλεγα, μόλις τελειώσω την αποψινή ανάρτηση, να περάσω από τα μέρη σου ν' αφήσω δυο λογάκια, αλλά με πρόλαβες!
Φιλάκια πολλά κι από μένα :))
Πόσα δηλαδή;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φτερό ίσως ζήσει πολλά χρόνια, όχι εγώ! Δεν θέλω ευχαριστώ, πιο πολλά χρόνια, πιο πολλά βάσανα!! :)~
:)))
Βιαστικό φτερουλάκι, συμπλήρωσα τη λαϊκή έκφραση με την ευχή να είναι πολύ καλά αυτά τα χρόνια (και να ξέρεις ότι είμαι σαββατογεννημένη!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο πάρε την ευχή που προτιμώ προσωπικά να δίνω και να εισπράττω:
Χρόνια όσα θες και όπως τα θες!
Διόρθωσα τώρα; ;);)
Εντάξει τώρα :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράπονο κανένα ;)