Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Εις άγραν αισιοδοξίας

Έψαχνα πεισματωμένη να βρω κάτι ευοίωνο για να ξεκινήσω την καινούργια ιστολογική χρονιά με χαμόγελο. Από τα δύσκολα με ’βγαλε το ερώτημα: Τι με κάνει να χαμογελώ με κατάφαση στη ζωή; Η απάντηση ξεπήδησε αβίαστα, και μάλιστα διττή:
τα παιδιά (κάθε ηλικίας και εποχής)

(Φωτ. Γιάννη Μαργαρίτη)
και
η ανατολή (ουράνιου ή μη σώματος), κατά προτίμηση στη θάλασσα

Ανατολή στην Άνδρο (1998)

Εσείς με τι χαμογελάτε; Για να το συμπληρώσω στις ευχές μου, που για την ώρα είναι:
Υγιές, Χαρούμενο, Δημιουργικό και Ενεργό το 2010 για όλες και όλους σας!

2 σχόλια:

  1. Με κάνουν να χαμογελώ, έως και να γελάω (διακριτικά), τα αστεία των παιδιών στην τάξη, εκεί που δεν το περιμένω και πασχίζω να είμαι σοβαρή, οι διάλογοι στις παλιές ελληνικές ταινίες, οι παλαβοί φίλοι μου, που είναι ένας κι ένας στην ιδιορρυθμία, οι ωραίες νοσταλγικές μουσικές και οι φράσεις των βιβλίων που κρατούν το μυαλό σε εγρήγορση, ανοίγοντας, κάθε φορά, ένα παραθυράκι στις επιλογές και στα λάθη που μπορούμε άκόμα να κάνουμε. ΦαΠα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ ΦαΠα
    Δεν μου αφήνεις άλλο περιθώριο λοιπόν παρά να σου ευχηθώ πολλούς Αντ. Μπ. στην τάξη σου, ένα καλό videoclub στη γειτονιά σου, ακόμη
    "χειρότερους" φίλους, καλά ηχεία και περισσότερα ράφια για τη βιβλιοθήκη σου ή, έστω, περισσότερο ελεύθερο χώρο στα καθίσματα και το δάπεδο του σπιτιού σου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...