Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)
Αγαπώ τη Θάλασσα
Αγαπώ τη Θάλασσα. Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.
Κυριακή 4 Απριλίου 2010
Λαμπρή
Κοιτάξτε
Η καταιγίδα έχει τέλος
Το φως αγωνίζεται
Το φως νικάει
και ξανοίγει τους ορίζοντές μας κόντρα στους καιρούς!
Μια λαμπρότατη Λαμπρή εύχομαι σε όλες και όλους σας!
Από την εαρινή ισημερία και μετά, το φως νικά το σκοτάδι. Και στα πολύ παλιά χρόνια, όταν οι άνθρωποι δεν είχαν ανακαλύψει ακόμα τη φωτιά και το τεχνητό φως, εκεί γύρω στην εαρινή ισημερία είχαν τοποθετήσει μεγάλες γιορτές. Ας γιορτάσουμε, λοιπόν, κι εμείς σήμερα αυτή τη νίκη του φωτός, άσχετα αν με την τεχνολογία έχουμε κάνει τη νύχτα μέρα... Χρόνια Πολλά, Υπατία...
Υπατιούλα μου εδώ είμαι και γω, γοητευμένη από το αισιόδοξό μήνυμά σου. Μου άρεσε ιδιαίτερα η δεύτερη φωτογραφία, αυτή του αγώνα, μα και όλες μαζί, έχουν μέσα τους τόση ελπίδα..να είσαι καλά :)
Χρόνια πολλά και καλά σε όλες και όλους, καλοί μου φίλοι. Σκέφτηκα ότι το είχα παρασοβαρέψει πια το πράμα και είπα ν' αλλάξω λίγο το κλίμα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια και στροφή 180 μοιρών. Δεν θα ήμουν πλέον εγώ... Margo, εννοείς την είκόνα του τίτλου του ιστολογίου, φαντάζομαι. Την είχα βρει στο διαδίκτυο και την επέλεξα, όχι μόνο για το περιεχόμενό της (συμβολίζω με αυτήν το καράβι της παιδείας μας), αλλά και για τα χρώματά της, που είναι και τα αγαπημένα μου. Από το ψάξιμο που έκανα, φαίνεται ότι είναι ένας πίνακας που υπέστη επεξεργασία με computer graphics. Ο πρωτότυπος πίνακας είναι έργο του Γερμανού ρομαντικού ζωγράφου Caspar David Friedrich (1774-1840) με τίτλο "Η Θάλασσα του Πάγου", αλλά πολλοί αναφέρονται σ' αυτό ως "Το ναυάγιο της ελπίδας". Ελπίζω κάποτε να τραβήξω η ίδια κάποια θαλασσινή φωτογραφία που να με εκφράζει και τότε πια ν' αντικαταστήσω αυτή την εικόνα!
Χρόνια πολλά Ιπατιούλα μου.. κόντρα στους καιρούς και εμείς με το φως οδηγό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάντα λοιπόν.. στον αγώνα:)
Από την εαρινή ισημερία και μετά, το φως νικά το σκοτάδι. Και στα πολύ παλιά χρόνια, όταν οι άνθρωποι δεν είχαν ανακαλύψει ακόμα τη φωτιά και το τεχνητό φως, εκεί γύρω στην εαρινή ισημερία είχαν τοποθετήσει μεγάλες γιορτές. Ας γιορτάσουμε, λοιπόν, κι εμείς σήμερα αυτή τη νίκη του φωτός, άσχετα αν με την τεχνολογία έχουμε κάνει τη νύχτα μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά, Υπατία...
Υπατιούλα μου εδώ είμαι και γω, γοητευμένη από το αισιόδοξό μήνυμά σου. Μου άρεσε ιδιαίτερα η δεύτερη φωτογραφία, αυτή του αγώνα, μα και όλες μαζί, έχουν μέσα τους τόση ελπίδα..να είσαι καλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφες οι φωτογραφίες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ και η εικόνα στον τίτλο. Τι ακριβώς είναι;
Καλή σου νύχτα:)
Χρόνια πολλά και καλά σε όλες και όλους, καλοί μου φίλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτηκα ότι το είχα παρασοβαρέψει πια το πράμα και είπα ν' αλλάξω λίγο το κλίμα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια και στροφή 180 μοιρών. Δεν θα ήμουν πλέον εγώ...
Margo, εννοείς την είκόνα του τίτλου του ιστολογίου, φαντάζομαι. Την είχα βρει στο διαδίκτυο και την επέλεξα, όχι μόνο για το περιεχόμενό της (συμβολίζω με αυτήν το καράβι της παιδείας μας), αλλά και για τα χρώματά της, που είναι και τα αγαπημένα μου.
Από το ψάξιμο που έκανα, φαίνεται ότι είναι ένας πίνακας που υπέστη επεξεργασία με computer graphics. Ο πρωτότυπος πίνακας είναι έργο του Γερμανού ρομαντικού ζωγράφου Caspar David Friedrich (1774-1840) με τίτλο "Η Θάλασσα του Πάγου", αλλά πολλοί αναφέρονται σ' αυτό ως "Το ναυάγιο της ελπίδας".
Ελπίζω κάποτε να τραβήξω η ίδια κάποια θαλασσινή φωτογραφία που να με εκφράζει και τότε πια ν' αντικαταστήσω αυτή την εικόνα!