The Accused
Διαβάζω την αθωωτική απόφαση δικαστηρίου της Χαλκίδας για τη διαβόητη πριν τέσσερα χρόνια υπόθεση της Αμαρύνθου. Περιέργως, δεν εκπλήσσομαι. Κοινωνίες κλειστές και στενόχωρες λειτουργούν μικρόψυχα και στενόμυαλα. Ασκούν τρομακτικές πιέσεις σε άτομα και θεσμούς. Ωστόσο, στο βάθος του μυαλού μου φωλιάζει η σκιά ενός ερωτηματικού.
Αναζητώ πληροφορίες και υλικό. Πέφτω εδώ και, επειδή η πηγή έχει συνήθως βαρύνουσα σημασία, αντιγράφω:
ΔΙΚΗ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ:
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Οργή και θλίψη μας προκάλεσε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Αμαρύνθου. Ήταν τον Οκτώβριο του 2006, που η ανήλικη αλλοδαπή μαθήτρια είχε καταγγείλει τον ομαδικό βιασμό της από 4 συμμαθητές της, ενώ 3 συμμαθήτριες βιντεοσκοπούσαν το «κατόρθωμά» τους.Τρεισήμισι χρόνια αργότερα, η υπόθεση αναβίωσε στο δικαστήριο, αλλά για εμάς είναι φανερό ότι δεν έγινε δυνατόν να βγει στο φως η αλήθεια. Κατά τη διαδικασία κατέθεσαν περίπου 40 μάρτυρες υπέρ των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικοί, ενώ από την πλευρά της καταγγέλλουσας δεν υπήρξε κανείς και καμία μάρτυρας, εκτός βέβαια της μητέρας της. Και μάλιστα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε καν να υποβληθεί το πόρισμα της εξέτασης της καταγγέλλουσας από εγκεκριμένη κλινική ψυχολογίας διαπιστευμένη με διεθνή στάνταρ. Οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κατηγορούμενες, ανέφεραν σημεία και τέρατα εναντίον της, σε βαθμό πραγματικού βασανιστηρίου (που το δικαστήριο δεν απέτρεψε) ενώ μέσα στην αίθουσα κυριαρχούσαν συνθήκες κατατρομοκράτησης, ώστε να μην τολμήσει κανένας και καμία να προσέλθει ως μάρτυρας για να καταθέσει αντικρούοντας τις αδιανόητες κατηγορίες.
Τις προηγούμενες από τη δίκη ημέρες, κάποιες και κάποιοι από τους κατηγορούμενους είχαν δώσει και συνεντεύξεις για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ενώ είχαν φροντίσει, από την πρώτη ημέρα της καταγγελίας κιόλας, να εξαφανιστεί το βίντεο.
Στη σύγχρονη ξενοφοβική και ρατσιστική Ελλάδα είναι προφανές ότι κυριάρχησε το κλίμα να «προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά έναντι της ξένης».
Στη σύγχρονη σεξιστική Ελλάδα εξακολουθεί να κυριαρχεί η άποψη ότι το θύμα του βιασμού «τα ήθελε», ότι ο βιασμός δεν είναι ξένος προς τη «γυναικεία φύση», και υπάρχουν δυστυχώς πολλές σχετικές αποδείξεις και από άλλες καταγγελίες βιασμών που εκδικάζονται δικαστήρια. Η μικρή μαθήτρια από τη Βουλγαρία τιμωρείται για το πολλαπλό έγκλημά της: 1) είναι φτωχή (είναι γνωστό ότι ήταν εργαζόμενη και παράλληλα αριστούχα μαθήτρια) 2) είναι ξένη και 3) είναι γυναίκα. Την καθορίζει, δηλαδή, «διαφορετικότητα» τάξης φυλής και φύλου, και παρ’ όλα αυτά τολμά να καταγγείλει ότι έπεσε θύμα βιασμού. Το ότι το θύμα κατέληξε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο δεν φαίνεται να αξιολογείται από τους κρίνοντες και να αίρει κάθε έννοια «συναίνεσής» της στην «ασέλγεια» που διαπράχθηκε σε βάρος της.
Υπενθυμίζουμε ότι, 11 γυναικείες συλλογικότητες είχαν οργανώσει διαδήλωση στην Αμάρυνθο στις 4-11-2006, στην οποία είχαν συμμετάσχει εκατοντάδες γυναίκες και είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο, όπως αναφερόταν και στην τότε ανακοίνωση: «Επειδή δεν ξεχνούμε ότι ο βιασμός μπορεί να συμβεί σε κάθε γυναίκα, νέα ή μεσήλικα ή ακόμα υπερήλικα, το πρωί ή το βράδυ, σε πολυσύχναστες ή ερημικές περιοχές, συχνότερα μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η εποχή που, όταν η γυναίκα που έπεφτε θύμα βιασμού έπρεπε να δικαστεί και να καταδικαστεί από την κοινωνία και καμιά φορά και από τα δικαστήρια σαν να ήταν η ίδια ένοχη, πρέπει να πάψει να αναβιώνει, πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».
Επίσης υπενθυμίζουμε ότι υπήρξε ευρύτατη συμπαράσταση από πολύ περισσότερους φορείς, καθώς και από θεσμικά πρόσωπα. Η επιτροπή αλληλεγγύης που είχε σχηματισθεί τότε, φρόντισε για κάλυψη των πολύπλευρων αναγκών που δημιούργησε η δίωξη και ο εξοβελισμός της νεαρής μαθήτριας και της μητέρας της, για κατοικία, δουλειά και σχολείο.
Σήμερα, μετά τρεισήμισι χρόνια, οι καθηγητές και ο διευθυντής γνωστού ιδιωτικού σχολείου το οποίο της έδωσε υποτροφία και απ’ όπου αποφοίτησε, διαβεβαιώνουν τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για το άμεμπτο ήθος της σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής της.
Πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση της υπόθεσης Αμαρύνθου εντάσσεται στο κλίμα συγκάλυψης της βίας κατά των γυναικών και της κατίσχυσης της οικογενειακής ή κοινωνικής (στην προκειμένη περίπτωση) «συνοχής» έναντι του δικαιώματος των γυναικών για αυτονομία του σώματος και σεβασμό της αξιοπρέπειας, και αναβιώνει επικυρώνοντας το πατριαρχικό δικαίωμα για τον έλεγχο του σώματος των γυναικών.
Επαναβεβαιώνουμε σήμερα την αλληλεγγύη μας προς την νεαρή, ενήλικη πλέον, παθούσα και καταγγέλλουσα, και ζητούμε την αποδοχή του αιτήματός της για έφεση της εκδοθείσας απόφασης.
Αθήνα, 12 Απριλίου 2010
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ• Παγκόσμια Πορεία Γυναικών
• Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας
• Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη
• Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
• Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας
• Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
• Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών
• Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
• Ομάδα φύλου Νεολαίας ΣΥΝ
• Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
• Τομέας Γυναικών ΠΑΣΟΚ
• Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Οικολόγων Πρασίνων
Συνεχίζω το ψάξιμο και πέφτω σ’ ένα άρθρο που φαίνεται να διαβάζει τη σκέψη μου. Θεωρώ αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος θεωρείται αθώος μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Αλλά…
Αλλά, τι γίνεται με εκείνο το είδος του εγκλήματος όπου το θύμα έχει ήδη καταδικαστεί ως ένοχο, γιατί ανήκει σε συγκεκριμένο φύλο;
Προσυπογράφω λοιπόν κι εγώ τη δημοσιευθείσα ανακοίνωση.
Ρίξτε μια ματιά κι εδώ: Πρόλογοι, Μιλώντας για τη σιωπή, Σωφρονισμός και σωφροσύνη
Ο βιασμός ως ποινική υπόθεση είναι από τις πιο διαολεμένες που θα συναντήσει κανείς, δεδομένου ότι κατά 99% είναι ο λόγος του ενός ενάντια στον λόγο του άλλου και θεωρώ ουτοπία την αποκάλυψη της πραγματικής αλήθειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, αν ήμουν στην έδρα θα αντιμετώπιζα με πολύ σκεπτικισμό μια τέτοια υπόθεση. Καλύτερα να κυκλοφορεί έξω ένας βιαστής παρά να υποστεί τον εγκλεισμό ένας μη βιαστής. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για εφήβους. Ούτως ή άλλως δεν μπορείς να αποζημιώσεις ουσιαστικά το θύμα σε καμία περίπτωση.
Πάντως ένας ομαδικός βιασμός σε μικρό μέρος είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που αποκαλύπτει πολλά. Θα έπρεπε να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου και αλλού, όχι μόνο στα δικαστικά μέγαρα.
Είναι τραγικό και πολύ ανησυχητικό. Και ως γεγονός αλλά και ως τρόπος αντιμετώπισης της τοπικής κοινωνίας και της δικαιοσύνης. Ένα χαστούκι στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Υπατία μου
υ.γ. διάβασα το εργόχειρό σου.. πολύ όμορφο.. να σαι καλά!
@ Ηώς
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροβληματίστηκα κι εγώ πολύ, ειδικά με την ηλικία των κατηγορουμένων. Με έκανε όμως ιδιαίτερα καχύποπτη το ζήτημα των μαρτυριών, όπως και το ότι "εξαφανίστηκε" το βίντεο του περιστατικού! Αν υπήρχε "συναίνεση", δεν θα την είχε καταγράψει; Και δεν θα στήριζε τότε την υπεράσπιση; Ρίξε μια ματιά κι εδώ.
Κι άλλο ένα ερώτημα: Δεν υπήρχε αδίκημα κατά των προσωπικών δεδομένων με τη βιντεοσκόπηση; Ή μήπως υπήρχε κι εκεί "συναίνεση";
@ Margo
Έχουμε συχνά την τάση να ωραιοποιούμε τις μικρές τοπικές κοινωνίες, με την ιδέα ότι επιτρέπουν την ανάπτυξη ανθρώπινων σχέσεων, μια που όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.
Ξεχνάμε όμως ότι την ίδια στιγμή αυτά τα κοινωνικά σύνολα είναι ερμητικά "κλειστά" σε οτιδήποτε ξένο και σε οτιδήποτε καινούριο (π.χ. αμφισβήτηση και κλονισμός της ανδροκρατίας).
Είναι δύσκολο να κρίνεις μια δικαστική απόφαση,είμαι προβληματισμένος ,μα τόσο κρετίνοι είναι οι δικαστές?μάλιστα τα τελευταία χρόνια είναι και πολλές δικαστίνες.Δεν ξέρω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ συνάδελφε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη μου αντίδραση, όταν έμαθα την απόφαση, ήταν το σοκ. Μετά είπα να το ψάξω λιγάκι. Δυστυχώς, δεν έβαλα ως παραπομπές όλες τις ιστοσελίδες που διάβασα -και σε διαβεβαιώ ότι ήταν αρκετές. Αν εξαιρέσω λοιπόν δυο-τρεις που εξήραν την απόφαση που αθώωνε τους Έλληνες κατηγούμενους και επετίθεντο σε όσους προδότες ανθέλληνες είχαν τότε εκδηλώσει τη συμπαράστασή τους στην κοπέλα, οι περισσότερες ιστοσελίδες αμφισβήτησαν την ορθότητα της απόφασης, εκτός από κάποιες που την ανέφεραν ουδέτερα, ασχολίαστα. Ρίξε μια ματιά και στην απάντησή μου στη Ηώ.
Αναρωτιέμαι γιατί επιμένουμε σαν κοινωνία να βγάζουμε τα παιδιά μας ανάπηρα ψυχολογικά και κοινωνικά ? Σέ όλους αυτούς τους γονείς των κατηγορουμενων δεν βρέθηκε ούτε ένας να νοιώσει την προσωπική του αποτυχία και να λειτουργήσει μια φορά , να αναλάβει την ευθύνη του για το δρόμο που χάραξε για το παιδί του .
ΑπάντησηΔιαγραφήMarilise μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις, στην όλη υπόθεση μόνο για τους γονείς αυτών των παιδιών δυσκολεύομαι να μιλήσω. Νομίζω ότι το γονικό ένστικτο να προστατεύσει κανείς το παιδί του είναι από τα ισχυρότερα. Μιλάμε για εφήβους και πολύ βαριά κατηγορία. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα στη θέση τους. Ειδικά, αν αναγνώριζα την ολοκληρωτική μου αποτυχία, θα άφηνα το παιδί μου να τιμωρηθεί για κάτι που αποτελεί συνέπεια της δικής μου εγκληματικής ανεπάρκειας; Ειλικρινά είναι κάτι στο οποίο δεν μπορώ ν' απαντήσω...
Επιρρίπτω όμως ευθύνες στο κοινωνικό και σχολικό περιβάλλον για τη νοοτροπία του. Και αγωνιώ για το ευάλωτον -ευφημισμός αυτό- των δικαστικών λειτουργών, που είτε δεσμεύονται από τον τύπο του νόμου -στην καλύτερη περίπτωση- είτε επηρεάζονται και υποκύπτουν σε κοινωνικές πιέσεις -πολύ χειρότερη εκδοχή!
Δεν έχεις άδικο , όμως αυτές τις κοινωνικές πιέσεις εμείς οι ίδιοι που τυχαίνει νάμαστε παράλληλα και γονείς δεν τις κατασκευάζουμε , πριν φτάσουμε λοιπόν στα παιδιά εμείς οι ίδιοι οι γονείς οι δάσκαλοι ,οι ταγοί της κοινωνίας τι κάνουμε ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα ίσως δεν είναι μόνο τι έγινε σε κείνη τη δικαστική αίθουσα.. Λίγο πολύ όλοι ήξεραν εκ των προτέρων τι θα συνέβαινε εκεί μέσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα, κατά τη γνώμη μου, είναι το γεγονός πως ενώ η υπόθεση είχε πάρει έκταση στη δημοσιότητα κι ήταν αρκετά γνωστό,
κανείς δεν έκανε απολύτως τίποτα ώστε να μη συμβεί το "αναμενόμενο"...
Παραμόνο αφού το δικαστήριο αποφάνθηκε, πέσαμε όλοι με τα μούτρα να πούμε πως "ρε παιδιά δε φταίει η δόλια η κοπέλα που τη βίασαν", μήπως κι έτσι απαλύνουμε λίγο τις ενοχές μας..
Δεν είναι επίθεση προς κάποιον αλλά προς όλους μας, μιας και κανείς μας δε βρέθηκε είτε μέσα σ'αυτήν την αίθουσα είτε απ'έξω, ώστε να μην επιτραπεί η κυριαρχία αυτών των "συνθηκών κατατρομοκράτησης"
και να πιέσει τη δικαιοσύνη (σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω πως η τελευταία δε κάνει ποτέ σωστά τη δουλειά της..) ώστε να επιτελέσει κατά πως πρέπει το έργο της..
Όσο για τους γονείς των νεαρών, δε θα αναφερθώ τόσο σε αυτούς των "παλικαράδων"
όσο σε αυτούς των "camera-woman" που δεν είχαν καν το μυαλό (ή ίσως το θάρρος..) να σκεφθούν πως θα μπορούσε
να είναι η δική τους κόρη στη θέση της μικρής.. "κατηγορούμενης"!!!
Υπατία μου, το βιντεάκι όντως είναι παράνομο, και πιθανότατα να μην μπορούσε να σταθεί στο δικαστήριο ως αποδεικτικό στοιχείο, γι' αυτό και δεν εμφανίστηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως με προβλημάτισες αυτές τις μέρες. Δεν έχω παιδιά και δεν μπορώ να ξέρω, αλλά ποιά είναι η ευθύνη των γονέων σε κάτι τέτοιο άραγε; Γιατί τα 16χρονα σήμερα θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό το να βιάσουν μια συμμαθήτριά τους και σχεδόν δεδομένο ότι μετά θα αθωωθούν;
@ Marilise
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς δεν κάνουμε και πολλά πράγματα. Τα παιδιά αυτά εύκολα θα μπορούσαν να πουν: "καθρέφτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω"!
Πάντως, όταν το συζήτησα με συναδέλφους το θέμα, είχε ενδιαφέρον το γεγονός ότι παρατήρησα διαφορά προσέγγισης ανάλογα με το αν ήταν γονείς αγοριών (πιο επιφυλακτική προσέγγιση) ή κοριτσιών (πιο οργισμένη αντίδραση). Προσωπικά, δεν έχω παιδιά και ίσως γι' αυτό το παρατήρησα.
@ Vincent Malloy
Όταν το γεγονός ήταν ακόμα φρέσκο, είχαν γίνει αρκετά πράγματα, και μάλιστα πρωτόγνωρα (διαδήλωση μέσα στην Αμάρυνθο από γυναικείες οργανώσεις που έφτασαν εκεί από άλλα μέρη, κυρίως από Αθήνα, ανακοινώσεις, παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, του τότε Αρχιεπισκόπου). Μετά όμως ο χρόνος (4 χρόνια) λειτούργησε υπέρ των κατηγορουμένων, μελών της τοπικής κοινωνίας, ενώ η καταγγέλλουσα ήταν ξένη. Όπως λέει και η κοινή ανακοίνωση των γυναικείων οργανώσεων, η υπόθεση ήταν πολυπαραγοντική.
Όσο για την τελευταία σου παρατήρηση, έχεις δίκιο. Το πρόβλημα των περισσότερων στενόμυαλων ανθρώπων είναι ότι αδυνατούν να μπουν στη θέση του άλλου. Δεν τους περνάει ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσε να συμβεί στους ίδιους κάτι ανάλογο, γιατί έχουν την τυφλή αλαζονεία να πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι, ανώτεροι κ.λπ.
@ Ηώς
Το βιντεάκι είχε "εξαφανιστεί" από την αρχή!!! Και γι' αυτό μου δημιούργησε σοβαρά ερωτηματικά.
Όπως θα είδες ίσως κι από την απάντησή μου στη Marilise, ούτε εγώ έχω παιδιά. Έρχομαι όμως καθημερινά σ' επαφή με εφήβους (διδάσκω σε Λύκειο). Είναι απίθανο το τι βλέπουν τα μάτια μας, που οι γονείς δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν!
Υπατια,το "δυστυχημα"δεν ειναι που ηταν γυναικα,αλλα που ηταν Βουλγαρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποτε ολα τα ρατσιστικα αλλα ακομα περισσοτερο φαλλοκρατικα στερεοτυπα,κυριαρχησαν
Συμφωνω για τις επαρχιακες κοινωνιες,μπορω να γραψω παρα πολλα για οσα συμβαινουν εκει,νομιζεις οτι οι σχεσεις των ανθρωπων ειναι καλυτερες απο οτι στις μεγαλουπολεις?στην επαρχια μεγαλωσα κ γνωριζω τη συντηρητικοτητα,την υποκρισια κ τη μικρονοια των ανθρωπων εκει,φυσικα κ δεν ισχυει παντου ουτε ισχυει για ολους,κ φιλοξενους ανθρωπους μπορεις να βρεις κ ανθρωπους μη διαβρωμενους απο το υπαρχον Ζeitgeist
Aπλα να ξερουν ολοι οτι η εικονα που εχουν στο μυαλο τους για μια "ειδυλλιακη επαρχια"ειναι ψευδαισθηση
Δε μπορω να ξερω αν αυτα τα κοπροσκυλα επρεπε να καταδικαστουν για βιασμο η οχι,οπως το ειπε κ καποιος εδω,καλυτερα να γυρναει εξω ελευθερος ενας βιαστης παρα να φυλακιστει για βιασμο εμας αθωος
Ομως δεν εχω καμια αμφιβολια για τη ποιοτητα της απονεμημενης Δικαιοσυνης στη χωρα μας
Αθλια ποιοτητα,με Δικαστες ενεργουμενα της εξουσιας,με Δικαστες να μη τολμουν να καταγγειλουν τη χειραγωγηση,το μονο που ξερουν να κανουν ειναι να μιλανε για "παραπλανηθεντες υπουργους" στο Βατοπεδι
Ας μη γελιομαστε,οι περισσοτεροι απο αυτους εμφορουνται απο ακροδεξιες ιδεες,υπηρχε περιπτωση να καταδικαστουν στην επαρχια Ελληνες για το βιασμο μιας Βουλγαρας?
οσον αφορα το ποιον αυτων των κοπροσκυλων,δε χρειαζεται να βεβαιωθουμε για το αν τη βιασαν η οχι,4 ατομα,απεναντι τους μια,με τις ξεφτιλισμενες να βιντεοσκοπουν[ορθες οι επισημανσεις του Malloy] ,αυτο κ μονο μου αρκει για ηθικη τουλαχιστον καταδικη
Αυτό δεν το ήξερα και εξεπλάγην δυσάρεστα....Σκέφτομαι τελικά: τιμωρείται κανείς στη σύγχρονη Ελλάδα;; Υπάρχει ατομική ευθύνη;; Κι αυτοί οι 40 που κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης τι συνείδηση έχουν;; Κι αν το σκεπτικό τους ήταν να μη στιγματιστούν "τα παιδιά", νομίζουν ότι το γεγονός ότι βγαίνουν αλώβητα από μια τέτοια ιστορία τους κάνει καλό; Μας κάνει καλό; Προσωπικά, περισσότερο με τρομάζουν αυτοί που τους υποστηρίζουν, μάρτυρες και οι άλλες που βιντεοσκοπούσαν, παρά αυτοί έκαναν την πράξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη δικαιοσύνη τι να πει κανείς; Συμφωνώ με το προηγούμενο σχόλιο. Και για τα ΜΜΕ που έθαψαν το θέμα, που η επικαιρότητα γι' αυτά είναι μόνο ένα θέμα κάθε μέρα (και συνήθως όχι και το πιο σημαντικό)...ευτυχώς που υπάρχει και το διαδίκτυο!
@ celin
ΑπάντησηΔιαγραφήΕστίασες καλά στο πρόβλημα. Ο συνδυασμός των τριών ιδιοτήτων της κοπέλας ήταν εκρηκτικός: γυναίκα, ξένη, φτωχή! Το επισήμαναν και οι οργανώσεις που εξέδωσαν την ανακοίνωση.
Για την επαρχία διαμορφώνουμε εξωραϊσμένες εντυπώσεις, επειδή οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων ερχόμαστε σ' επαφή μαζί της για σύντομο χρονικό διάστημα και σε περιόδους διακοπών, οπότε η διάθεσή μας φιλτράρει το βλέμμα μας ώστε να τα βλέπει όλα ειδυλλιακά.
Για την απονομή της δικαιοσύνης και πάλι έχεις δίκιο: η ελάχιστη αμφιβολία πρέπει να λειτουργεί υπέρ του κατηγορουμένου, ειδικά όταν πρόκειται για εφηβικής ηλικίας άτομο. Με μια επιφύλαξη: ενώ ένας δολοφόνος υπάρχει περίπτωση να μην ξανασκοτώσει, ο βιαστής είναι απολύτως σίγουρο ότι θα βιάσει ξανά.
@ Ανερἀιδα
Μια είδηση στα "ψιλά" της ειδησεογραφίας (έχεις απόλυτο δίκιο για το ρόλο των ΜΜΕ) σαν κι αυτή φέρνει στο φως πολλές σκοτεινές πλευρές της κοινωνίας μας ταυτόχρονα: το σεξισμό, το ρατσισμό, την άρνηση ανάληψης ευθυνών, το στρεβλό τρόπο απονομής δικαιοσύνης, τη συγκάλυψη των κακώς εχόντων και πάει λέγοντας...
ΥΓ: Καλωσόρισες κι από εδώ. Έχουν διασταυρωθεί οι ψηφιακοί μας δρόμοι σε φιλόξενους χώρους όπως της Marilise και στου Ονείρου το μπαλκόνι, αν θυμάμαι καλά. Λυπάμαι μόνο που η πρώτη σου επίσκεψη είχε τόσο δυσάρεστη αφορμή.
"ενώ ένας δολοφόνος υπάρχει περίπτωση να μην ξανασκοτώσει, ο βιαστής είναι απολύτως σίγουρο ότι θα βιάσει ξανά."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω απολυτως.Για τον αποδεδειγμενα κ περαν πασης αμφιβολιας βιαστη,η πρεπουσα τιμωρια του επιβαλλεται να ειναι αμειλικτη.Κ να πω κ κατι που ισως να ακουστει ακραιο,δε με ενδιαφερει αν ο θυτης ειναι νεαρης ηλικιας.Τουναντιον,το νεαρον της ηλικιας του σε καμια επιεικια δε πρεπει να οδηγησει.Με το σκεπτικο οτι,αν βιαζει κοριτσακια απο τοσο μικρη ηλικια,τι αλλο πρεπει να περιμενουμε απο αυτον οταν μεγαλωσει?
Ενας βιαστης ειναι παντα ενας βιαστης,οσο χρονων κ αν ειναι.Κ η τιμωρια του,οσο σκληρη κ αν ειναι με το υπαρχον νομικο πλαισιο,εμενα δε μου αρκει.
Γιατι ο βιασμος ειναι ενα εγκλημα διαρκειας,βασανιζει το θυμα οχι μονο εκεινη τη στιγμη,αλλα παντοτινα
"Γιατί ο βιασμός είναι ένα έγκλημα διαρκείας, βασανίζει το θύμα όχι μόνο εκείνη τη στιγμή, αλλά παντοτινά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική διατύπωση! Τα είπες όλα!!!
Με ξάφνιασε ευχάριστα ο βαθμός της ευαισθησίας σου!