Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών μας, αλλά από τις στιγμές που μας έκοψαν την ανάσα (George Carlin)


Αγαπώ τη Θάλασσα

Αγαπώ τη Θάλασσα.
Γιατί ξεκινάει με το θήτα των θέλω μου. Γιατί είναι ανοιχτή σαν τα άλφα που την απλώνουν. Γιατί το λάμδα της καμπυλώνει τη γλώσσα μου σε κύμα που σπάει μαλακά στο φράγμα των δοντιών μου. Γιατί τα σίγμα της μου χαϊδεύουν τ’ αφτιά σαν το φλοίσβο της σ’ έρημη παραλία.

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Η ιστορία του Ανθρώπου και ο χρόνος

«…Κληρονόμος μιας ιστορίας διεφθαρμένης, όπου ανακατεύονται οι επαναστάσεις που κατέρρευσαν, οι αποτρελαμένες τεχνολογίες, οι πεθαμένοι θεοί και οι ξοφλημένες ιδεολογίες, όπου μέτριες ηγεσίες μπορούν σήμερα να καταστρέψουν τα πάντα αλλά δεν ξέρουν πια να πείθουν, όπου η νοημοσύνη ταπεινώνεται μέχρι να γίνει υπηρέτρια του μίσους και της καταπίεσης, αυτή η γενιά όφειλε, ξεκινώντας από μόνες τις αρνήσεις της, να αποκαταστήσει, στον εαυτό της και το περιβάλλον της, λιγάκι από αυτό που συνιστά την αξιοπρέπεια της ζωής και του θανάτου…» («…Héritière d'une histoire corrompue où se mêlent les révolutions déchues, les techniques devenues folles, les dieux morts et les idéologies exténuées, où de médiocres pouvoirs peuvent aujourd'hui tout détruire mais ne savent plus convaincre, où l'intelligence s'est abaissée jusqu'à se faire la servante de la haine et de l'oppression, cette génération a dû, en elle-même et autour d'elle, restaurer, à partir de ses seules négations, un peu de ce qui fait la dignité de vivre et de mourir…»).
Αυτά έλεγε μεταξύ άλλων το 1957, όταν παραλάμβανε το Νόμπελ Λογοτεχνίας ως ο νεότερος, μετά τον Rudyard Kipling, παραλήπτης του στο δημαρχείο της Στοκχόλμης, ο δημιουργός της Πανούκλας, του Ξένου και του Καλιγούλα, συγγραφέας και φιλόσοφος Albert Camus, που πέθανε δυο χρόνια μετά, σαν χτες, στις 4 Ιανουαρίου του 1960 σε τροχαίο.
Νομίζετε ότι, αν ζούσε σήμερα, θα άλλαζε κάτι από τα λεγόμενά του;

6 σχόλια:

  1. Εντυπωσιακή η ομοιότητα αλλά μήπως αυτό ακριβώς είναι και μια χαραμάδα ελπίδας ; Μήπως το παθαίνουμε σαν όλες τις γενιές που νομίζουν οτι πάει ο κόσμος χάλασε ...;Μήπως να δώσουμε μια ψήφο εμπιστοσύνης και να εμφυσήσουμε λίγο περισσότερη αισιοδοξία στους νέους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ ξωτικό
    Ακριβώς. Η ανάρτηση είναι διπλής όψεως (προσοχή: όχι διπρόσωπη). Από τη μια κάνει μια διαπίστωση για τη σημερινή κατάσταση του Ανθρώπου. Από την άλλη, προκαλεί τη νεότερη γενιά να διαψεύσει τους γηραιότερους και επανειλημμένα αποτυχόντες επικριτές της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΑ !! πολύ το χάρηκα που συμφωνούμε !!
    καληνύχτα αισιόδοξα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραία τα είπε...........

    ....αλλά τι είπε;;;;; Χριστόψωμο δεν κατάλαβα!!

    Δεν έχω εδώ και την αδερφή ψυχή μου που ομιλεί την γαλλική να μου τα μεταφράσει!!!

    Τέλος πάντων, τον κακό μας τον καιρό! Αυτό έχω μόνο να πω, κάθε γενιά τα ίδια λάθη, κάθε άνθρωπος τα ίδια πάθη και τόοοοοοοοοοονοι βιβλία γεμάτα λύσεις!!!
    Μα ξέρεις τι νομίζω; Όταν τελικά καταλαβαίνουμε τα λάθη μας, βρισκουμε τις "λύσεις των μυστηρίων" και τους τρόπους να αλλάξει ο κόσμος, έχουμε πλέον γεράσει και νέα πρόσωπα γεννιούνται, πρόσωπα που θα κάνουν ακριβώς τα ίδια λάθη, και θα βρουν ακριβώς τις ίδιες λύσεις και τα λοιπά, και τα λοιπά, πολλά είπα, η τεμπέλα, και τα λοιπά....
    Καληνύχτα
    υγ όλο αυτό θα μπορούσα να το πω συνοπτικά με τέσσερις λέξεις.....

    ευχαριστώ για το πέρασμα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πραγματικά δε θα άλλαζε τίποτα. Στο διακύβευμα λοιπόν...

    "αποκαταστήσει, στον εαυτό της και το περιβάλλον της, λιγάκι από αυτό που συνιστά την αξιοπρέπεια της ζωής και του θανάτου…"

    Η δική μου γενιά (γεννημένη αρχές δεκαετίας '80) δεν οφείλει τώρα να κάνει το ίδιο; Πως θα το κάνει όμως αυτό; Αυτό το "πως"...; Γμτ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Roadartist,
    Προαφανώς! Αυτό περιμένουμε από σας τους νεότερους και σε σας εναποθέτουμε τις ελπίδες μας.
    Από την άλλη, κάθε υγιώς σκεπτόμενη γενιά που περιμένει κάτι τέτοιο, οφείλει κι εκείνη να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στο μέλλον: να ωθήσει (με την εμπιστοσύνη της) και να στηρίξει (με την εμπειρία και την αυτοκριτική της) τους επόμενους. Η παραίτηση -όπως και ο παροπλισμός- των παλαιοτέρων καταγράφονται μόνο ως απώλεια για την πρόοδο της κοινωνία.
    Νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...